این مرور شامل 21 کارآزمایی با 3689 شرکت‌کننده از کشورهایی با سطح درآمد متوسط و بالا است. زنان 18 تا 45 سال بودند که یا قبلا از IUD استفاده کرده یا به تازگی یک IUD را برای پیشگیری از بارداری گذاشته بودند. کارآزمایی‌های وارد شده NSAIDها و دیگر مداخلات را بررسی کردند. یازده کارآزمایی از نوع درمانی بودند، هفت مورد روی استفاده‌کنندگان از Cu IUD، یک مورد بر LNG IUD و سه مورد بر یک نوع ناشناخته انجام شدند. تعداد ده کارآزمایی از نوع پیشگیرانه بودند، شش مورد بر استفاده‌کنندگان از Cu IUD و چهار مورد بر استفاده‌کنندگان از LNG IUD متمرکز بودند. شانزده کارآزمایی به دلیل ارزیابی ذهنی از درد و خونریزی، با خطر بالای سوگیری (bias) تشخیص روبه‌رو بودند.

درمان خونریزی شدید قاعدگی

Cu IUD

ویتامین B1 در مقایسه با دارونما منجر به استفاده کمتر از پد (pad) در روز (تفاوت میانگین (MD): 7.00-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 8.50- تا 5.50-) و روزهای کمتر همراه با خونریزی (MD: -2.00؛ 95% CI؛ 2.38- تا 1.62-؛ 1 کارآزمایی؛ 110 زن؛ شواهد با قطعیت پائین) شد. شواهد در مورد تاثیر ناپروکسن (naproxen) در مقایسه با دارونما بر حجم خونریزی قاعدگی بسیار نامطمئن است (نسبت شانس (OR): 0.09؛ 95% CI؛ 0.00 تا 1.78؛ 1 کارآزمایی، 40 زن، شواهد با قطعیت بسیار پائین).

درمان با مفنامیک اسید (mefenamic acid) در مقایسه با ترانکسامیک اسید (tranexamic acid) منجر به کاهش حجم خون از دست‌رفته شد (MD: -64.26؛ 95% CI؛ 105.65- تا 22.87-؛ 1 کارآزمایی، 94 زن؛ شواهد با قطعیت پائین). با این حال، هیچ تفاوتی در طول مدت خونریزی با درمان مفنامیک اسید یا ترانکسامیک اسید وجود نداشت (MD: 0.08 روز، 95% CI؛ 0.27- تا 0.42، 2 کارآزمایی، 152 زن؛ شواهد با قطعیت پائین).

LNG IUD

استفاده از اولیپریستال استات (ulipristal acetate) در مقایسه با دارونما در LNG IUD ممکن است تعداد روزهای خونریزی را در 90 روز کاهش ندهد (MD؛ 9.30- روز، 95% CI؛ 26.76- تا 8.16؛ 1 کارآزمایی، 24 زن، شواهد با قطعیت پائین).

نوع ناشناخته IUD

مفنامیک اسید ممکن است حجم خونریزی را در مقایسه با وایتکس آگنوس (Vitex agnus) بر اساس اندازه‌گیری انجام شده با نمودار تصویری ارزیابی خون (pictorial blood assessment chart) کاهش ندهد (MD: -2.40؛ 95% CI؛ 13.77- تا 8.97؛ 1 کارآزمایی؛ 84 زن؛ شواهد با قطعیت پائین).

درمان درد

Cu IUD

درمان با ترانکسامیک اسید و سدیم دیکلوفناک (sodium diclofenac) ممکن است منجر به تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در وقوع درد شود (OR: 1.00؛ 95% CI؛ 0.06 تا 17.25؛ 1 کارآزمایی، 38 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین).

نوع ناشناخته IUD

ناپروکسن ممکن است درد را کاهش دهد (MD: 4.10؛ 95% CI؛ 0.91 تا 7.29؛ 1 کارآزمایی، 33 زن، شواهد با قطعیت پائین).

پیشگیری از خونریزی شدید قاعدگی

Cu IUD

شواهدی را با قطعیت بسیار پائین پیدا کردیم مبنی بر اینکه تولفنامیک اسید (tolfenamic acid) ممکن است در مقایسه با دارونما از بروز خونریزی شدید پیشگیری کند (OR: 0.54؛ 95% CI؛ 0.34 تا 0.85؛ 1 کارآزمایی، 310 زن). هیچ تفاوتی میان ایبوپروفن (ibuprofen) و دارونما در کاهش حجم خون از دست‌رفته (MD: -14.11؛ 95% CI؛ 36.04- تا 7.82) و طول دوره خونریزی (MD؛ 0.2- روز، 95% CI؛ 1.40- تا 1.0؛ 1 کارآزمایی، 28 زن، شواهد با قطعیت پائین) دیده نشد.

آسپرین (aspirin) ممکن است در مقایسه با پاراستامول از بروز خونریزی شدید پیشگیری نکند (MD: -0.30؛ 95% CI؛ 26.16- تا 25.56؛ 1 کارآزمایی، 20 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین).

LNG IUD

اولیپریستال استات در مقایسه با دارونما ممکن است درصد روزهای خونریزی را افزایش دهد (MD: 9.50؛ 95% CI؛ 1.48 تا 17.52؛ 1 کارآزمایی، 118 زن، شواهد با قطعیت پائین). داده‌های کافی برای آنالیز در یک کارآزمایی واحد در مقایسه با میفپریستون (mifepristone) و ویتامین B به دست نیامد.

برای آنالیز کارآزمایی واحد به منظور مقایسه ترانکسامیک اسید و مفنامیک اسید و در کارآزمایی دیگری که ناپروکسن را با استرادیول (estradiol) مقایسه کرد، نیز داده‌های کافی وجود نداشت.

پیشگیری از بروز درد

Cu IUD

شواهدی را با قطعیت پائین یافتیم مبنی بر اینکه تولفنامیک اسید ممکن است در مقایسه با دارونما در پیشگیری از قاعدگی دردناک موثر نباشد (OR: 0.71؛ 95% CI؛ 0.44 تا 1.14؛ 1 کارآزمایی، 310 زن). ایبوپروفن احتمالا کرامپ‌های قاعدگی را در مقایسه با دارونما کاهش نمی‌دهد (OR: 1.00؛ 95% CI؛ 0.11 تا 8.95؛ 1 کارآزمایی، 20 زن، شواهد با قطعیت پائین).