Read the full abstract
یک مرور سیستماتیک اعلام کرده که 3% از کارکنان بزرگسالی که واکسن آنفلوانزا دریافت کرده و 5% کسانی که واکسن دریافت نکرده بودند، در هر فصل به آنفلوانزای اثبات شده در آزمایشگاه مبتلا شدهاند؛ در کارکنان بخش مراقبتهای سلامت (healthcare workers; HCWs) این میزان به این شکل است: به ترتیب 5% و 8%. از طرفی کارکنان بخش مراقبتهای سلامت میتوانند آنفلوانزا را به دیگر بیماران انتقال دهند.
اهداف
ارزیابی تاثیرات واکسیناسیون کارکنان مراکز مراقبتهای سلامت در مراکز مراقبت طولانیمدت در برابر آنفلوآنزا بر پیامدها مرتبط با آنفلوآنزا در ساکنین 60 سال یا بالاتر.
روشهای جستوجو
ما تا 22 آگوست 2024 در پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (از طریق کتابخانه کاکرین)، MEDLINE (از طریق Ovid)، Embase (از طریق Elsevier)، Web of Science (Science Citation Index-Expanded و نمايهنامه استنادی مقالات کنفرانسها)، و دو پایگاه ثبت کارآزماییهای بالینی جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و غیر-RCTهایی که در مورد واکسیناسیون کارکنان بخش مراقبتهای سلامت که از افراد 60 ساله و بالاتر در LTCIها مراقبت میکنند در برابر آنفلوانزا و شیوع آنفلوانزای اثبات شده در آزمایشگاه و عوارض آن (عفونت دستگاه تنفسی تحتانی یا بستری در بیمارستان یا مرگومیر به علت عفونت دستگاه تنفسی تحتانی) در افراد 60 ساله یا بالاتر مورد بررسی قرار گرفتند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دو نویسنده بهطور مستقل از هم استخراج دادهها و ارزیابی خطر سوگیری (bias) مطالعات را انجام دادند. تاثیرات بر پیامدهای دو-حالتی به صورت تفاوتهای خطر (RDs) با 95% فواصل اطمینان (CIs) اندازهگیری شد. ما کیفیت شواهد را با درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی کردیم.
نتایج اصلی
چهار RCT خوشهای و یک مطالعه کوهورت (همگروهی) (12,742 = n) را در مورد واکسیناسیون آنفلوانزا برای HCWهایی که از افراد 60 ≥ در LTCIها مراقبت میکردند، شناسایی کردیم. چهار RCT خوشهای (5896 مقیم) دادههای مربوط به پیامد را که برای اهداف مرورمان مورد نیاز بود، ارائه میکردند. مطالعات از نظر جمعیت مطالعه، مداخله صورت گرفته و معیارهای پیامد قابل مقایسه بودند. در مطالعات گزارشی از حوادث جانبی ارائه نشده بود. منابع اصلی سوگیری در این مطالعات به ریزش نمونه (attrition)، عدم کورسازی، آلودگی گروه کنترل و نرخ پائین پوشش واکسیناسیون در بازوهای مداخله مربوط بود که باعث پائین آمدن کیفیت شواهد برای همه پیامدها به علت خطر سوگیری زیاد شده بود.
واکسیناسیون آنفلوانزا در HCWهای شاغل در خانههای مراقبت طولانی-مدت، ممکن است تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر بروز آنفلوانزای اثبات شده در آزمایشگاه، نسبت به کسانی که واکسینه نشدهاند، داشته باشد (RD: 0؛ (95% CI؛ 0.03- تا 0.03)، دو مطالعه با 752 شرکتکننده، شواهد با کیفیت پائین). واکسیناسیون HCW احتمالا باعث کاهش عفونت دستگاه تنفسی تحتانی در افراد مقیم از 6% به 4% شد (RD: -0.02؛ (95% CI؛ 0.04- تا 0.01)، یک مطالعه با 3400 نفر؛ شواهد با کیفیت متوسط). برنامههای واکسیناسیون HCW ممکن است تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر تعداد کسانی که به خاطر مشکلات تنفسی بستری شدند، داشته باشد (RD: 0؛ (95% CI؛ 0.02- تا 0.02)، یک مطالعه با 1059 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پائین). ما تصمیم گرفتیم که دادههای مربوط به مرگومیرهای ناشی از عفونت دستگاه تنفسی تحتانی (دو مطالعه با 4459 نفر) یا مرگومیر به هر علتی (چهار مطالعه با 8468 نفر) را دخالت ندهیم. جهت و اندازه تفاوت خطر بین مطالعات متفاوت بود. به دلیل شواهد با کیفیت بسیار پائین، ما نسبت به تاثیر واکسیناسیون براین پیامدها نامطمئن هستیم. تجزیهوتحلیلهای تعدیل شده که در طراحیهای خوشهای به کار برده میشود، اساسا تفاوتی را با تجزیهوتحلیل تجمعی از دادههای تعدیل نشده نشان نداد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
تاثیرات واکسیناسیون HCWها بر پیامدهای خاص آنفلوآنزا در ساکنان مسنتر LTCIها نامشخص است. کاهش مورتالیتی به هر علتی را در افراد نمیتوان با تغییرات در پیامدهای خاص آنفلوآنزا توضیح داد. این مرور، اطلاعاتی را در مورد مداخلات همزمان با واکسیناسیون HCWها پیدا نکرد: شستن دستها، استفاده از ماسک صورت، تشخیص زودهنگام آنفلوآنزا با تائید آزمایشگاهی، قرنطینه، اجتناب از بستری شدن در بیمارستان، تجویز داروهای ضدویروسی و درخواست از HCWهای مبتلا به آنفلوآنزا یا بیماری شبه-آنفلوآنزا برای عدم حضور در محل کار. برای اطمینان بیشتر در مورد شواهد مربوط به واکسیناسیون HCWها در پیشگیری از ابتلا به آنفلوآنزا در ساکنان 60 سال یا بالاتر در LTCIها، انجام مطالعات بهتری مورد نیاز است. برای بررسی بیشتر این مداخلات به صورت ترکیبی، باید مطالعات بیشتری انجام شوند.
حمایت مالی
این مرور هیچ بودجه اختصاصی را دریافت نکرد. نسخههای قبلی این مرور با کمکهای مالی موسسه ملی تحقیقات سلامت (National Institute of Health Research) (بریتانیا) و شورای ملی تحقیقات سلامت و پزشکی (National Health and Medical Research Council) (استرالیا) انجام شدند.
ثبت
پروتکل (2005): 10.1002/14651858.CD005187.pub
مرور اولیه (2006): 10.1002/14651858.CD005187.pub2
بهروزرسانی (2010): 10.1002/14651858.CD005187.pub3
بهروزرسانی (2013): 10.1002/14651858.CD005187.pub4
بهروزرسانی (2016): 10.1002/14651858.CD005187.pub5
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.