آنفلوآنزا، یک عفونت تنفسی ویروسی است که باعث یک بیماری تب‌دار حاد همراه با میالژی، سردرد و سرفه شده و می‌تواند منجر به نرخ بالای موربیدیتی و مورتالیتی در طول یک اپیدمی شود. تصور می‌شود که اپیدمی‌های سالانه، بین سه و پنج میلیون مورد آنفلوآنزای شدید و بین 250,000 تا 500,000 مورد مرگ‌ومیر در سراسر جهان به دنبال دارد. در حال حاضر، واکسیناسیون سالانه، استراتژی اولیه برای پیشگیری از بروز آنفلوآنزا است، و چهار داروی ضد-ویروس آنفلوآنزا (آمانتادین (amantadine)، ریمانتادین (rimantadine)، زانامیویر (zanamivir) و اوسلتامیویر (oseltamivir))، برای درمان آنفلوآنزا تائید شده‌اند. با این حال، سطوح بالایی از مقاومت دارویی ثبت شده است. بسیاری از گیاهان دارویی چینی برای درمان و پیشگیری از بروز این بیماری استفاده می‌شوند.
این مرور به‌روز شده، تاثیرات درمانی و بی‌خطری (safety) گیاهان دارویی چینی را به عنوان یک درمان جایگزین و کمکی، برای دیگر داروهای رایج در آنفلوآنزا ارزیابی کرد. هجده مطالعه شامل 2521 شرکت‌کننده در این مرور وارد شدند. در یک مطالعه (که در آن عوارض جانبی برای گروه آمانتادین ذکر شد، هر چند که هیچ داده‌ای گزارش نشد)، کپسول «گانمائو (Ganmao)» در مقایسه با آمانتادین در کاهش نشانه‌های آنفلوآنزا و کمک به بهبودی بیمار، تاثیرگذارتر شناخته شد. هیچ تفاوت معنی‌داری میان «E Shu You» و ریباویرین (ribavirin) در درمان آنفلوآنزا، همچنین در وقوع عوارض جانبی وجود نداشت. 17 کارآزمایی باقی‌مانده روی داروهای گیاهی چینی، تاثیر مشابهی را با داروهای ضد-ویروس در پیشگیری یا درمان آنفلوآنزا نشان دادند. با این حال، از آنجا که این مطالعات وارد شده دارای کیفیت پائینی بودند، شواهد از استفاده از محصولات دارویی چینی در آنفلوآنزا، حمایت نکرده یا آن را رد نمی‌کنند. انجام RCTهایی با کیفیت بالا مورد نیاز است.
اکثر گیاهان دارویی چینی در مطالعات وارد شده تاثیرات مشابهی را با داروهای ضد-ویروس در پیشگیری یا درمان آنفلوآنزا نشان دادند. تعداد کمی نسبت به داروهای ضد-ویروسی برتری داشتند. عوارض جانبی واضحی در مطالعات وارد شده گزارش نشدند. با این حال، به دلیل محدودیت‌های روش‌شناختی کارآزمایی‌ها، شواهد فعلی ضعیف هستند. انجام RCTهایی با کیفیت بالا و با تعداد شرکت‌کنندگان بیشتر و گزارش‌دهی شفاف مورد نیاز است.
آنفلوآنزا، یک عفونت حاد تنفسی مسری است که در طول اپیدمی‌ها می‌تواند باعث نرخ بالای موربیدیتی و مورتالیتی شود. گیاهان دارویی سنتی چینی که اغلب بر اساس یک فرضیه خاص پزشکی چینی تجویز می‌شوند، ممکن است یک درمان بالقوه انتخابی باشند.
ارزیابی تاثیر گیاهان دارویی چینی که برای پیشگیری و درمان آنفلوآنزا استفاده می‌شوند و نیز تخمین فراوانی عوارض جانبی.
ما CENTRAL (2012، شماره 11)؛ MEDLINE (ژانویه 1966 تا هفته 2 نوامبر 2012)؛ EMBASE (ژانویه 1988 تا نوامبر 2012) و CNKI (ژانویه 1988 تا 29 مارچ 2012) را جست‌وجو کردیم. همچنین به جست‌وجو در فهرست منابع مقالات و پورتال جست‌وجوی WHO ICTRP (نوامبر 2012) پرداختیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) که گیاهان دارویی سنتی چینی را با دارونما (placebo)، عدم-درمان یا داروهای مرسوم که معمولا در پیشگیری و درمان آنفلوآنزای بدون عارضه استفاده می‌شوند، مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را استخراج و کیفیت کارآزمایی را ارزیابی کردند.
تعداد 18 مطالعه را با حضور 2521 شرکت‌کننده وارد کردیم. کیفیت روش‌شناسی 17 مطالعه وارد شده، ضعیف بود. RCTهای گنجانده شده، به‌طور مجزا گیاهان دارویی را با داروهای ضد-ویروس مختلف مقایسه کرده، و از هر گونه ادغام نتایج خودداری شد. فقط سه مورد نشان دادند که گیاهان دارویی چینی در مقایسه با داروهای ضد-ویروس، ممکن است در پیشگیری از آنفلوآنزا و تسکین نشانه‌های آنفلوآنزا موثر باشند. در یک مطالعه (که در آن عوارض جانبی برای گروه آمانتادین (amantadine) ذکر شدند، هر چند که هیچ داده‌ای گزارش نشد)، کپسول «گانمائو (Ganmao)» در مقایسه با آمانتادین در کاهش نشانه‌های آنفلوآنزا و تسریع بهبودی بیمار، تاثیرگذارتر شناخته شد. هیچ تفاوت معنی‌داری میان «E Shu You» و ریباویرین (ribavirin) در درمان آنفلوآنزا، همچنین در وقوع عوارض جانبی وجود نداشت. ده مطالعه عوارض جانبی خفیفی را گزارش کردند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.