سوال مطالعه مروری
آیا نالوکسان (naloxone) (دارویی که تاثیرات منفی اوپیوئیدها را بر تنفس خنثی می‌کند) به نوزادان تازه متولد شده‌ای که مادران آنها در طول زایمان از مسکن درد اوپیوئیدی استفاده کردند، کمک می‌کند؟
پیشینه
هنگامی که یک زن برای تسکین درد در هنگام زایمان داروهای اوپیوئیدی (مثلا پتیدین (pethidine)، مورفین (morphine) و داروهای مشابه) دریافت می‌کند، اوپیوئیدها ممکن است به نوزاد داخل رحم برسد و سپس نرخ تنفس نوزاد را کاهش دهد. نالوکسان، دارویی است که تاثیرات اوپیوئیدها را محدود می‌کند و می‌تواند برای نوزاد تازه متولد در تلاش برای پیشگیری یا درمان مشکلات تنفسی تجویز شود. این ممکن است احتمال اینکه کودک برای تنفس به بخش نوزادان برده شود را کاهش دهد و نیاز به جدایی مادر و کودک (و بنابراین به انجام شیردهی کمک می‌کند) را نیز کاهش دهد. با این وجود، نگرانی‌هایی در مورد اینکه نالوکسان ممکن است عوارض جانبی، از جمله مشکلات تکامل رشد طولانی‌مدت را ایجاد کند، وجود دارد.
ویژگی‌های مطالعه
ما نه کارآزمایی کامل را یافتیم که به مقایسه نوزادانی پرداختند، که مادران آنها حین زایمان اوپیوئید، یا نالوکسان یا دارونما (placebo) («داروی ساختگی») دریافت کردند. این کارآزمایی‌ها در بیش از 30 سال پیش انجام شدند و به‌طور کلی بسیار کوچک و در مجموع فقط شامل 300 نوزاد بودند. اکثر کارآزمایی‌ها از روش‌های قابل اعتماد به صورت هم‌سو و سازگار استفاده نکردند. شواهد تا فوریه 2018 به‌روز است.
نتایج کلیدی
این کارآزمایی‌ها تاثیرات نالوکسان را بر تنفس نوزاد گزارش کردند اما تاثیر آن بر نیاز نوزادان به مراقبت در بخش نوزادان (از مادرشان جدا شدند) و اینکه آنها برای تنفس، یا موفقیت در شیردهی نیاز به کمک دارند، را ارزیابی نکردند. هیچ کدام از این کارآزمایی‌ها توسعه طولانی‌مدت را ارزیابی نکردند. هیچ کارآزمایی نیافتیم که شامل نوزادان متولد شده از مادرانی باشد که در دوران بارداری از اوپیوئیدها (تجویز شده یا تجویز نشده) استفاده می‌کردند.
کیفیت شواهد
شواهد موجود برای تعیین اینکه تجویز نالوکسان برای کودکانی که مادران آنها حین زایمان اوپیوئید دریافت کردند، مفید یا مضر بود، کافی نبود.
شواهد موجود به دست آمده از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده برای تعیین اینکه نالوکسان مزایای مهمی برای نوزادان تازه متولد شده با دپرسیون قلبی‌ریوی یا نورولوژیکی ناشی از مواجهه با اوپیوئیدها در داخل رحم دارد یا خیر، کافی نیست. با توجه به نگرانی‌های مربوط به ایمنی نالوکسان در این زمینه، ممکن است محدود کردن استفاده از آن در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده که هدف آنها حل این عدم قطعیت‌ها است، مناسب باشد.
نالوکسان (naloxone)، یک آنتاگونیست اوپیوئیدی خاص، برای درمان نوزادان تازه متولد شده مبتلا به دپرسیون قلبی‌ریوی یا نورولوژیکی ناشی از مواجهه با اوپیوئید در داخل رحم است. مشخص نیست که نوزادان تازه متولد شده ممکن است مزیتی از این درمان ببرند یا خیر یا اینکه نالوکسان تاثیرات مضری دارد یا خیر.
تعیین تاثیر نالوکسان بر نیاز و طول مدت بستری در بخش نوزادان، در نوزادان مادرانی که پیش از زایمان مسکن اوپیوئیدی دریافت کردند یا مادرانی که در طول دوران بارداری اوپیوئید تجویز شده یا تجویز نشده مصرف می‌کردند.
بانک‌های اطلاعاتی زیر را جست‌وجو کردیم: پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ کتابخانه کاکرین شماره 1، 2018)؛ MEDLINE (OvidSP)؛ MEDLINE In process & Other Non‐Indexed Citations (OvidSP)؛ Embase (OvidSP)؛ CINAHL (EBSCO)؛ Maternity and Infant Care (OvidSP) و PubMed. هم‌چنین کارآزمایی‌های در حال انجام یا کامل شده را در پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت و پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی EU را جست‌وجو کردیم. فهرست منابع مقالات بازیابی شده را برای شناسایی مطالعات بالقوه مرتبط اضافی کنترل کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای که به مقایسه تجویز نالوکسان در برابر دارونما (placebo)، یا عدم استفاده از دارو، یا دوز دیگر نالوکسان در نوزادان تازه متولد شده مشکوک یا تایید شده به مواجهه با اوپیوئید در داخل رحم پرداختند.
با استفاده از روش‌های استاندارد گروه نوزادان در کاکرین با ارزیابی جداگانه کیفیت کارآزمایی‌ها و استخراج داده‌ها توسط دو نویسنده مرور و ترکیب داده‌ها با استفاده از خطر نسبی، تفاوت خطر و تفاوت میانگین، داده‌ها را استخراج کردیم.
نه کارآزمایی، را با 316 شرکت‌کننده در مجموع وارد کردیم، که به مقایسه تاثیرات نالوکسان در برابر دارونما یا عدم استفاده از دارو در نوزادان تازه متولد شده در معرض مسکن اوپیوئیدی پیش از تولد پرداختند. هیچ کدام از کارآزمایی‌های وارد شده، نوزادان متولد شده از مادرانی که در دوران بارداری از اوپیوئیدهای تجویز شده یا تجویز نشده استفاده می‌کردند، مورد بررسی قرار ندادند. هیچ کدام از این کارآزمایی‌ها به طور خاص نوزادان مبتلا به دپرسیون قلبی‌ریوی یا نورولوژیکی را وارد نکردند. پیامدهای اصلی گزارش شده عبارت بودند از اندازه‌گیری عملکرد تنفسی در شش ساعت اول پس از تولد. شواهد اندکی وجود دارد که نشان می‌دهد نالوکسان استفاده از ونتیلاسیون آلوئولار را افزایش می‌دهد. این کارآزمایی‌ها تاثیر را بر پیامدهای اولیه این مرور (پذیرش در بخش نوزادان و شکست در تغذیه با شیر مادر) ارزیابی نکردند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.