رژیم غذایی عامل مهمی در تعیین خطر ابتلا به بیماری مزمن، به ویژه بیماری قلبی است. این مرور تاثیرات ارائه توصیه‌های غذایی را به بزرگسالان سالم، به منظور ایجاد بهبودی پایدار در رژیم غذایی آنها ارزیابی کرد. اینکه بهبود رژیم غذایی می‌تواند عوامل خطر مرتبط با بیماری قلبی را کاهش دهد یا خیر، نیز مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 44 کارآزمایی را پیدا کردیم که در آنها بزرگسالان سالم به‌طور تصادفی برای دریافت یا عدم دریافت توصیه‌های غذایی تعیین شدند. بهبودی در رژیم غذایی توصیه شده به افراد گروه مداخله عمدتا بر کاهش مصرف نمک و چربی و افزایش مصرف میوه، سبزیجات و فیبر متمرکز بود. مشاوره به طرق مختلف از جمله تماس یک به یک، جلسات گروهی و مطالب مکتوب ارائه شد. شدت مداخله متفاوت بود، از یک تماس برای هر شرکت‌کننده در مطالعه تا 50 ساعت مشاوره در طول چهار سال. طول مدت کارآزمایی‌ها از سه ماه تا چهار سال متغیر و میانه (median) دوره پیگیری 12 ماه گزارش شد. شواهدی مبنی بر اثربخشی بیشتر مداخله در افرادی وجود داشت که در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی یا سرطان بودند. بهبودی متوسطی در عوامل خطر قلبی‌عروقی، مانند فشار خون و سطح کلسترول تام و LDL نشان داده شد. در کارآزمایی‌هایی که تاثیرات مداخله را بر اساس جنسیت تفکیک کردند، زنان تمایل به کاهش بیشتر در مصرف چربی داشتند، اما شواهد کافی برای نشان دادن اینکه منجر به کاهش بیشتر در سطح کلسترول تام می‌شود یا خیر، وجود نداشت. دو کارآزمایی 10 تا 15 سال پس از پایان کارآزمایی‌ها، افراد را پیگیری کرده و نشان دادند که تغییرات مفید در عوامل خطر قلبی‌عروقی ممکن است منجر به کاهش بروز بیماری‌های قلبی، سکته مغزی یا حمله قلبی شود، اگرچه شواهد بیشتری برای تائید این موضوع مورد نیاز است.
به نظر می‌رسد توصیه‌های غذایی در ایجاد تغییرات سودمند و متوسط در رژیم غذایی و عوامل خطر قلبی‌عروقی طی تقریبا 12 ماه موثر باشد، اما تاثیرات طولانی‌‌مدت‌تر آن مشخص نیست.
ایجاد تغییرات در رژیم غذایی جمعیت احتمالا باعث کاهش بیماری‌های قلبی‌عروقی و سرطان می‌شود، اما تاثیر توصیه‌های غذایی نامطمئن است. این مرور یک نسخه به‌روز شده از مرور قبلی است که در سال 2007 منتشر شد.
ارزیابی تاثیرات ارائه توصیه‌های غذایی برای دستیابی به تغییرات پایدار در رژیم غذایی یا بهبود پروفایل خطر قلبی‌عروقی میان بزرگسالان سالم.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین، بانک اطلاعاتی خلاصه‌های مرور اثرات (Database of Abstracts of Reviews of Effects; DARE) و بانک اطلاعاتی HTA را در کتابخانه کاکرین (شماره 4، 2010) جست‌وجو کردیم. MEDLINE (Ovid) (1950 تا هفته 2 اکتبر 2010) و EMBASE (Ovid) (1980 تا هفته 42 سال 2010) را جست‌وجو کردیم. جست‌وجوهای بیشتر در CAB Health (1972 تا دسامبر 1999)، پایگاه ثبت CVRCT (سال 2000)؛ CCT (سال 2000) و SIGLE (1980 تا 2000) انجام شد. چکیده پایان‌نامه‌ها و فهرست منابع مقالات بررسی شده و با پژوهشگران تماس گرفته شد.
مطالعات تصادفی‌سازی شده با کمتر از 20% بیمار از دست رفته در دوره پیگیری، که حداقل سه ماه به طول انجامیدند و شامل بزرگسالان سالمی بودند که توصیه‌های غذایی را با عدم ارائه توصیه یا حداقل توصیه مقایسه کردند. کارآزمایی‌های مربوط به کودکان، کارآزمایی‌هایی برای کاهش وزن یا مواردی که شامل مصرف مکمل بودند، حذف شدند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کیفیت کارآزمایی را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند. برای کسب اطلاعات بیشتر با نویسندگان مطالعه تماس گرفته شد.
چهل و چهار کارآزمایی با 52 بازوی مداخله (مقایسه) که توصیه‌های غذایی را با عدم توصیه مقایسه کردند، در مرور گنجانده شدند؛ 18,175 شرکت‌کننده یا خوشه، تصادفی‌سازی شدند. بیست و نه مورد از 44 کارآزمایی وارد شده در ایالات متحده آمریکا انجام شدند. توصیه‌های غذایی، کلسترول تام سرم را تا 0.15 میلی‌مول/لیتر (95% CI؛ 0.06 تا 0.23) و کلسترول LDL را تا 0.16 میلی‌مول/لیتر (95% CI؛ 0.08 تا 0.24) پس از 3 تا 24 ماه کاهش دادند. میانگین سطح کلسترول HDL و سطح تری‌گلیسیرید بدون تغییر باقی ماند. توصیه‌های غذایی، فشار خون را به میزان 2.61 میلی‌متر جیوه سیستولیک (95% CI؛ 1.31 تا 3.91) و 1.45 میلی‌متر جیوه دیاستولیک (95% CI؛ 0.68 تا 2.22) و دفع سدیم در ادرار 24 ساعته را تا 40.9 میلی‌مول (95% CI؛ 25.3 تا 56.5) پس از 3 تا 36 ماه کاهش داد، اما بین کارآزمایی‌ها برای پیامد دوم ناهمگونی وجود داشت. سه کارآزمایی آنتی‌اکسیدان‌های پلاسما را گزارش کردند که در آنها افزایش اندکی در لوتئین (lutein) و بتا-کریپتوکسانتین (β-cryptoxanthin) مشاهده شد، اما در تاثیرات کارآزمایی ناهمگونی وجود داشت. میزان دریافت رژیم غذایی گزارش شده توسط خود فرد ممکن است در معرض سوگیری (bias) گزارش‌دهی باشد، و ناهمگونی قابل‌توجهی در تمام آنالیزهای زیر وجود داشت. ارائه توصیه‌های غذایی در مقایسه با عدم توصیه، مصرف میوه و سبزیجات را تا 1.18 وعده/روز افزایش داد (95% CI؛ 0.65 تا 1.71). دریافت فیبر غذایی با توصیه تا میزان 6.5 گرم/روز افزایش یافت (95% CI؛ 2.2 تا 10.82)، در حالی که کل چربی رژیم غذایی به عنوان درصد کل انرژی دریافتی تا 4.48% (95% CI؛ 2.47 تا 6.48) با توصیه‌های غذایی و تا 2.39% با مصرف چربی اشباع (95% CI؛ 1.4 تا 3.37) کاهش یافت.
دو کارآزمایی رویداد (TOHP I/II) بیماری‌های قلبی‌عروقی (CVD) را آنالیز کردند. پیگیری در 10 تا 15 سال پس از پایان دوره مداخله 77% کامل شد و تخمین ارائه شده از نرخ رویدادها دقت (precision) لازم را نداشت، اما نشان داد که توصیه به محدودیت مصرف سدیم احتمالا منجر به کاهش حوادث قلبی‌عروقی (ترکیبی از وقایع کشنده و غیر کشنده) به علاوه نیاز به انجام ریواسکولاریزاسیون می‌شود (نسبت خطر (HR) برای TOHP I معادل 0.59؛ 95% CI؛ 0.33 تا 1.08؛ HR برای TOHP II معادل 0.81؛ 95% CI؛ 0.59 تا 1.12).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.