ใจความสำคัญ
สำหรับอาการปวดหลังเฉียบพลัน
• ยากลุ่ม NSAIDs และยาคลายกล้ามเนื้ออาจให้ประโยชน์เล็กน้อยต่อความเจ็บปวด อย่างไรก็ตาม ยาคลายกล้ามเนื้ออาจเกี่ยวข้องกับผลที่ไม่พึงประสงค์ พาราเซตามอลไม่มีผลต่อความเจ็บปวดหรืออาการไม่พึงประสงค์
สำหรับอาการปวดหลังเรื้อรัง
• สารกลุ่มโอปิออยด์อาจลดความเจ็บปวดแต่อาจเกี่ยวข้องกับผลที่ไม่พึงประสงค์ ยากลุ่ม NSAIDs อาจลดความเจ็บปวดโดยไม่มีผลที่ไม่พึงประสงค์ และยาต้านอาการซึมเศร้าอาจสร้างความแตกต่างเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยต่อความเจ็บปวด
• แพทย์ควรหารือเกี่ยวกับความเป็นไปได้ที่จะเกิดผลกระทบเพียงเล็กน้อยต่อความเจ็บปวด และมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของอาการที่ไม่พึงประสงค์ เมื่อพิจารณาถึงยาต่างๆ ในการรักษาอาการปวดหลังส่วนล่าง ผู้ให้ทุนและนักวิจัยควรจัดลำดับความสำคัญของการระบุยาที่ให้ประโยชน์ที่มีความหมายทางคลินิกกับผู้ที่มีอาการปวดหลังส่วนล่าง
อาการปวดหลังส่วนล่างคืออะไรและมีวิธีการรักษาอย่างไร
อาการปวดหลังส่วนล่าง (LBP) เป็นภาวะสุขภาพที่พบบ่อยและทำให้ร่างกายทรุดโทรม ในกรณีส่วนใหญ่ ไม่สามารถระบุสาเหตุหรือสาเหตุหลายๆอย่างของอาการปวดหลังได้อย่างน่าเชื่อถือและอธิบายว่าเป็น LBP 'ไม่เฉพาะเจาะจง' แพทย์มักสั่งยาเพื่อรักษา LBP มียาและประเภทยาหลายประเภท เช่น ยาแก้ปวดกลุ่มฝิ่น ยาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ (NSAIDs) และพาราเซตามอล ด้วยตัวเลือกที่มีอยู่มากมาย จึงจำเป็นต้องพิจารณาว่ายาชนิดใดดีที่สุดและปลอดภัยที่สุด
เราต้องการค้นหาอะไร
เราต้องการสรุปหลักฐานจาก Cochrane Reviews เกี่ยวกับยาที่มีประสิทธิภาพและปลอดภัยที่สุดสำหรับผู้ใหญ่ที่มี LBP ที่ไม่เฉพาะเจาะจง
เราทำอะไร
เราค้นหาการทบทวนอย่างเป็นระบบของ Cochrane ทั้งหมดที่ประเมินประโยชน์และโทษของยาสำหรับผู้ใหญ่ที่มี LBP ที่ไม่เฉพาะเจาะจง เพื่อสร้างภาพรวมของหลักฐานของ Cochrane
เราพบอะไร
เราพบการทบทวน 7 ฉบับ (ซึ่งรวมการศึกษา 103 ฉบับจากทั้งหมด 22,238 คน) การทบทวนห้ารายการได้รับการประเมินว่ามีคุณภาพสูง การทบทวนรวมรายงานข้อมูลเกี่ยวกับยาหรือประเภทยาที่แตกต่างกัน 6 ชนิด ได้แก่ พาราเซตามอล NSAIDs (เช่น ไอบรูโพรเฟน) ยาคลายกล้ามเนื้อ (เช่น ไซโคลเบนซาพรีน) เบนโซไดอะซีปีน (เช่น ไดอะซีแพม) โอปิออยด์ (เช่น ทาเพนทาดอล) และยาต้านอาการซึมเศร้า (เช่น พาร็อกซีทีน) การทบทวนห้าเรื่องรวมผู้เข้าร่วมที่รายงาน LBP นานกว่า 6 สัปดาห์ ความเชื่อมั่นในหลักฐานมีตั้งแต่ต่ำไปจนถึงสูง
สำหรับผู้ที่มี LBP เฉียบพลัน เราพบว่า NSAIDs และยาคลายกล้ามเนื้ออาจลดอาการปวดในระยะสั้น (≤ 3 เดือนหลังการรักษา) อย่างไรก็ตาม ยาคลายกล้ามเนื้ออาจเกี่ยวข้องกับผลที่ไม่พึงประสงค์ พาราเซตามอลไม่มีผลต่อความเจ็บปวดหรืออาการไม่พึงประสงค์ และไม่มีบททบทวนใดที่พิจารณาถึงสารกลุ่มโอปิออยด์หรือยาต้านอาการซึมเศร้า สำหรับ LBP เรื้อรัง เราพบว่า opioids อาจลดความเจ็บปวดในระยะสั้น แต่อาจเกี่ยวข้องกับอาการไม่พึงประสงค์ เช่น คลื่นไส้ ปวดศีรษะ ท้องผูก และเวียนศีรษะ NSAIDs อาจลดความเจ็บปวดในระยะกลาง (> 3 เดือนและ ≤ 12 เดือนหลังการรักษา) โดยไม่มีผลที่ไม่พึงประสงค์ ยาต้านอาการซึมเศร้าไม่มีผลต่อ LBP เรื้อรังและไม่มีการทบทวนยาพาราเซตามอลสำหรับ LBP เรื้อรัง
ข้อจำกัดของหลักฐานคืออะไร
เรามีความเชื่อมั่นในหลักฐานลดลงเนื่องจากการทบทวนหนึ่งรายการมีคุณภาพปานกลางและการทบทวนหนึ่งรายการมีคุณภาพต่ำ และการทบทวน 6 ฉบับได้รับการตีพิมพ์มามากกว่า 5 ปี มีความจำเป็นต้องอัปเดต Cochrane Review เหล่านี้ตามคำแนะนำ
สำหรับ LBP เฉียบพลัน อย่างน้อยเรามีความมั่นใจในระดับปานกลางเกี่ยวกับผลกระทบของพาราเซตามอล NSAIDs และยาคลายกล้ามเนื้อต่อความเจ็บปวดและการทำงานในระยะสั้น สำหรับช่วงเวลาอื่น ๆ และยาอื่น ๆ (เช่น opioids, antidepressants) เราไม่มีหลักฐานที่จะแนะนำการตัดสินใจในการรักษา
สำหรับ LBP เรื้อรัง อย่างน้อยเรามีความมั่นใจในระดับปานกลางเกี่ยวกับผลกระทบของพาราเซตามอลและโอปิออยด์ต่อความเจ็บปวดและการทำงานในระยะสั้น แต่มั่นใจน้อยลงเกี่ยวกับผลกระทบของยาอื่นๆ (เช่น NSAIDs ยาต้านอาการซึมเศร้า ยาคลายกล้ามเนื้อ และเบนโซไดอะซีพีน) ปัจจัยที่ทำให้ความเชื่อมั่นในการค้นพบลดลง ได้แก่ ข้อบกพร่องในการออกแบบการศึกษา (ผู้ป่วยไม่ได้ถูกกำหนดให้เข้ารับการรักษาแบบสุ่ม การจัดสรรตามการมอบหมายการรักษาไม่ถูกปกปิด ผู้ป่วยไม่ปฏิบัติตามการรักษาที่กำหนด) ไม่มีการศึกษาหรือมีผู้เข้าร่วมเพียงพอให้ห้แน่ใจเกี่ยวกับผลลัพธ์และมีความแตกต่างระหว่างวิธีการให้การรักษา
คำจำกัดความและการรายงานผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์สำหรับยาแต่ละชนิดในการทบทวนแต่ละครั้งมีจำกัด ทำให้ยากต่อการประเมินความปลอดภัยสำหรับการแทรกแซงทางเภสัชวิทยาแต่ละชนิด ยังคงมีช่องว่างที่ชัดเจนในหลักฐานเกี่ยวกับความปลอดภัยของยาสำหรับ LBP
หลักฐานนี้เป็นปัจจุบันแค่ไหน
หลักฐานเป็นปัจจุบันถึงเดือนมิถุนายน 2021
Read the full abstract
วิธีการทางเภสัชวิทยาเป็นวิธีการรักษาที่ใช้มากที่สุดสำหรับอาการปวดหลังส่วนล่าง (LBP) ใช้ หลักฐานจากการทบทวนอย่างเป็นระบบเกี่ยวกับผลของวิธีการทางเภสัชวิทยาสำหรับ LBP ที่เผยแพร่ใน Cochrane Library ถูกจำกัดโดยขาดภาพรวมที่ครอบคลุม
วัตถุประสงค์
เพื่อสรุปหลักฐานจากการทบทวน Cochrane เกี่ยวกับประสิทธิภาพ ประสิทธิผล และความปลอดภัยของการรักษาทางเภสัชวิทยาแบบระบบสำหรับผู้ใหญ่ที่มี LBP ที่ไม่เฉพาะเจาะจง
สืบค้นใน Cochrane Database of Systematic Reviews ตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงวันที่ 3 มิถุนายน 2021 เพื่อระบุการทบทวนของการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุม (RCTs) ที่ตรวจสอบวิธีการทางเภสัชวิทยาที่ให้ทั่ร่างกายสำหรับผู้ใหญ่ที่มี LBP ที่ไม่เฉพาะเจาะจง ผู้ทบทวนวรรณกรรม 2 คนประเมินคุณสมบัติ ดึงข้อมูล และประเมินคุณภาพของการทบทวนและความเชื่อมั่นของหลักฐานโดยอิสระโดยใช้เครื่องมือ AMSTAR 2 และ GRADE การทบทวนมุ่งเน้นไปที่การเปรียบเทียบกับยาหลอกและผลลัพธ์หลักคือความรุนแรงของความเจ็บปวด การทำงาน และความปลอดภัย
ผลการวิจัย
มี Cochrane Reviews 7 ฉบับที่รวมการศึกษา 103 ฉบับ (ผู้เข้าร่วม 22,238 คน) มีความเชื่อมั่นสูงในผลการทบทวน 5 ฉบับ มีความมั่นใจปานกลางในผลการทบทวน 1 ฉบับ และความเชื่อมั่นต่ำในการทบทวนอีก 1 ฉบับ การทบทวนรายงานข้อมูลเกี่ยวกับยา 6 ชนิดหรือประเภทของยา ได้แก่ พาราเซตามอล ยาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ (NSAIDs) ยาคลายกล้ามเนื้อ เบนโซไดอะซีพีน โอปิออยด์ และยาต้านอาการซึมเศร้า การทบทวน 3 ฉบับรวมผู้เข้าร่วมที่มี LBP เฉียบพลันหรือกึ่งเฉียบพลัน และการทบทวน 5 ฉบับ ศึกษาผู้เข้าร่วมที่มี LBP เรื้อรัง
LBP เฉียบพลัน
พาราเซตามอล
มีหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นสูงว่าไม่มีหลักฐานของความแตกต่างระหว่างยาพาราเซตามอลและยาหลอกในการลดความรุนแรงของความเจ็บปวด (MD 0.49 ในระดับ 0 ถึง 100 (คะแนนที่สูงขึ้นบ่งชี้ว่าอาการปวดแย่ลง), 95% CI -1.99 ถึง 2.97) ลดความพิการ (MD 0.05 ในระดับ 0 ถึง 24 (คะแนนสูงบ่งชี้ความพิการที่แย่ลง), 95% CI -0.50 ถึง 0.60) และเพิ่มความเสี่ยงของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ (RR 1.07, 95% CI 0.86 ถึง 1.33)
NSAIDs
มีหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นในระดับปานกลางสำหรับความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างกลุ่มที่ใช้ NSAIDs เมื่อเทียบกับยาหลอกที่ลดความรุนแรงของอาการปวด (MD -7.29 ในระดับ 0 ถึง 100 (คะแนนที่สูงกว่าบ่งชี้ว่าอาการปวดแย่ลง), 95% CI -10.98 ถึง -3.61) หลักฐานมีความเชื่อมั่นสูงสำหรับความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างกลุ่มในการลดความพิการ (MD -2.02 ในระดับ 0-24 (คะแนนสูงบ่งชี้ว่าทุพพลภาพแย่ลง), 95% CI -2.89 ถึง -1.15) และหลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำมากสำหรับการไม่มีหลักฐานของความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ (RR 0.86, 95% CI 0. 63 ถึง 1.18)
ยาคลายกล้ามเนื้อและเบนโซไดอะซีพีน
มีหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นในระดับปานกลางสำหรับความแตกต่างเล็กน้อยในกลุ่มยาคลายกล้ามเนื้อเมื่อเทียบกับยาหลอกสำหรับโอกาสในการบรรเทาอาการปวดที่สูงขึ้น (RR 0.58, 95% CI 0.45 ถึง 0.76) และโอกาสที่สูงขึ้นในการปรับปรุงสมรรถภาพทางกาย (RR 0.55, 95 % CI 0.40 ถึง 0.77) และเพิ่มความเสี่ยงของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ (RR 1.50, 95% CI 1. 14 ถึง 1.98)
โอปิออยด์
ไม่มี Cochrane Review ที่มีวัตถุประสงค์เพื่อค้นหาหลักฐานสำหรับ LBP เฉียบพลัน
ยาต้านอาการซึมเศร้า
ไม่พบหลักฐานจากการทบทวนรวมสำหรับ LBP เฉียบพลัน
LBP เรื้อรัง
พาราเซตามอล
ไม่พบหลักฐานจากการทบทวนรวมสำหรับ LBP เรื้อรัง
NSAIDs
มีหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำสำหรับความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างกลุ่มที่ใช้ NSAIDs เมื่อเทียบกับยาหลอกเพื่อลดความรุนแรงของความเจ็บปวด (MD -6.97 ในระดับ 0 ถึง 100 (คะแนนที่สูงกว่าบ่งชี้ว่าอาการปวดแย่ลง), 95% CI -10.74 ถึง -3.19) ลดความพิการ (MD -0.85 ในระดับ 0-24 (คะแนนสูงบ่งชี้ความพิการที่แย่ลง), 95% CI -1.30 ถึง -0.40) และไม่มีหลักฐานของความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ (RR 1.04, 95% CI -0.92 ถึง 1.17) ที่ติดตามระยะกลางทั้งหมด (> 3 เดือนและ ≤ 12 เดือนหลังการแทรกแซง)
ยาคลายกล้ามเนื้อและเบนโซไดอะซีพีน
มีหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำสำหรับความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างกลุ่มที่สนับสนุนเบนโซไดอะซีพีนเมื่อเทียบกับยาหลอกสำหรับโอกาสที่สูงขึ้น ในการบรรเทาอาการปวด (RR 0.71, 95% CI 0.54 ถึง 0.93) และหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำสำหรับไม่มีหลักฐานของความแตกต่างระหว่างยาคลายกล้ามเนื้อ และยาหลอกในเรื่องความเสี่ยงต่อเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ (RR 1.02, 95% CI 0.67 ถึง 1.57)
โอปิออยด์
มีหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นสูงสำหรับความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างกลุ่มที่สนับสนุน tapentadol เมื่อเทียบกับยาหลอกในการลดความรุนแรงของความเจ็บปวด (MD -8.00 ในระดับ 0 ถึง 100 (คะแนนที่สูงกว่าบ่งชี้ว่าความเจ็บปวดแย่ลง), 95% CI -1.22 ถึง -0.38) หลักฐานมีความเชื่อมั่นปานกลางสำหรับความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างกลุ่มที่สนับสนุน opioids แรงในการลดความรุนแรงของความเจ็บปวด (SMD -0.43, 95% CI -0.52 ถึง -0.33) หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำสำหรับความแตกต่างระหว่างกลุ่มปานกลางที่สนับสนุน tramadol สำหรับการลดความรุนแรงของความเจ็บปวด (SMD -0.55, 95% CI -0.66 ถึง -0.44) และหลักฐานมีความเชื่อมั่นต่ำมากสำหรับความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างกลุ่มที่สนับสนุน buprenorphine ในการลดความรุนแรงของความเจ็บปวด (SMD -0.41, 95% CI -0.57 ถึง -0.26)
มีหลักฐานความเชื่อมั่นในระดับปานกลางสำหรับความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างกลุ่มที่สนับสนุน opioids ที่เข้มข้นเมื่อเทียบกับยาหลอกเพื่อลดความพิการ (SMD -0.26, 95% CI -0.37 ถึง -0.15) หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นปานกลางสำหรับความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างกลุ่มที่สนับสนุน tramadol สำหรับการลดความพิการ (SMD -0.18, 95% CI -0.29 ถึง -0.07) และหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำสำหรับความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างกลุ่มที่สนับสนุน buprenorphine ในการลดความพิการ (SMD -0.14, 95% CI -0.53 ถึง -0.25)
มีหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำสำหรับความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างกลุ่มสำหรับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์สำหรับ opioids (ทุกประเภท) เมื่อเทียบกับยาหลอก คลื่นไส้ (RD 0.10, 95% CI 0.07 ถึง 0.14), ปวดหัว (RD 0.03, 95% CI 0.01 ถึง 0.05), ท้องผูก (RD 0.07, 95% CI 0.04 ถึง 0.11) และเวียนศีรษะ (RD 0.08, 95% CI 0.05 ถึง 0.11)
ยาต้านอาการซึมเศร้า
มีหลักฐานความเชื่อมั่นต่ำที่ไม่มีหลักฐานของความแตกต่างสำหรับยาต้านอาการซึมเศร้า (ทุกชนิด) เมื่อเทียบกับยาหลอกสำหรับการลดความรุนแรงของความเจ็บปวด (SMD -0.04, 95% CI -0.25 ถึง 0.17) และลดความพิการ (SMD -0.06, 95% CI -0.40 เป็น 0.29)
ข้อสรุปของผู้วิจัย
เราไม่พบหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นสูงหรือปานกลางว่าวิธีการทางเภสัชวิทยาที่ตรวจสอบแล้วให้ผลมากหรือปานกลางต่อความรุนแรงของความเจ็บปวดสำหรับ LBP เฉียบพลันหรือเรื้อรังเมื่อเทียบกับยาหลอก สำหรับ LBP เฉียบพลัน เราพบหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นในระดับปานกลางว่า NSAIDs และยาคลายกล้ามเนื้ออาจให้ผลเพียงเล็กน้อยต่อความเจ็บปวด และหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นสูงสำหรับการไม่มีหลักฐานของความแตกต่างระหว่างยาพาราเซตามอลและยาหลอก เพื่อความปลอดภัย เราพบหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมากและสูงสำหรับการไม่มีหลักฐานของความแตกต่างระหว่าง NSAIDs และพาราเซตามอลเมื่อเทียบกับยาหลอกสำหรับความเสี่ยงของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ และหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นปานกลางว่ายาคลายกล้ามเนื้ออาจเพิ่มความเสี่ยงของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ สำหรับ LBP เรื้อรัง เราพบหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำว่า NSAIDs และหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมากถึงสูงมากว่า opioids อาจให้ผลเล็กน้อยต่อความเจ็บปวด เพื่อความปลอดภัย เราพบหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำสำหรับการไม่มีหลักฐานของความแตกต่างระหว่าง NSAIDs และยาหลอกสำหรับความเสี่ยงของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ และหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำว่า opioids อาจเพิ่มความเสี่ยงของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์
แปลโดย พญ.วิลาสินี หน่อแก้ว โรงพยาบาลมะเร็งอุบลราชธานี Edit โดย ผกากรอง ลุมพิกานนท์ 4 ธันวาคม 2023
