Cel przeglądu

Przeprowadziliśmy przegląd danych dotyczących wpływu stosowania miejscowego (powierzchniowego) leczenia na gojenie się ran po oparzeniu twarzy i szyi. Chcieliśmy sprawdzić, które z zabiegów najskuteczniej goją te rany i poprawiają wygląd blizn, co jest szczególnie ważne w przypadku oparzeń twarzy. Ponadto chcieliśmy również sprawdzić jak leczenie miejscowe wpłynęło na ryzyko powikłań, takich jak infekcja czy ból oraz jakość życia ludzi.

Wprowadzenie

Oparzenia stanowią istotny problem zdrowotny i są główną globalną przyczyną niepełnosprawności oraz oszpecenia zarówno dorosłych jak i dzieci. Szczególnie zagrożone są kobiety i dzieci w krajach o niskich dochodach. Oparzenia, które występują na głowie lub szyi stanowią poważny problem zdrowotny. Twarz ma zasadnicze znaczenie dla tożsamości człowieka i odgrywa istotną rolę w komunikacji. Inne podstawowe funkcje, takie jak słyszenie, odczuwanie zapachów i oddychanie mogą zostać bezpośrednio upośledzone w wyniku oparzenia twarzy. W leczeniu miejscowym oparzeń twarzy najczęściej stosuje się substytuty skóry i kremy (nie) przeciwbakteryjne. Chcieliśmy porównać skuteczność tych metod leczenia, aby ocenić ich korzyści i szkody.

Charakterystyka badań

W grudniu 2019 r. poszukiwaliśmy randomizowanych badań z grupą kontrolną (RCT) dotyczących miejscowego leczenia oparzeń twarzy. Badania z randomizacją to badania kliniczne, w których uczestnicy są przydzielani losowo do leczenia lub opieki jaką otrzymują . Ten rodzaj badań dostarcza najbardziej wiarygodnych danych zdrowotnych na temat tego, jakie skutki niosą poszczególne podejścia do leczenia lub rodzaje opieki zdrowotnej. Odnaleziono 12 badań z udziałem 507 uczestników w średnim wieku od 5,3 do 41,9 lat, które spełniały kryteria włączenia do niniejszej aktualizacji przeglądu. W trzech badaniach porównywano leki przeciwbakteryjne z lekami niebędącymi przeciwbakteryjnymi, w dwóch kolejnych badaniach porównywano różne leki przeciwbakteryjne, w czterech kolejnych badaniach porównano substytuty skóry z lekami przeciwbakteryjnymi, a w pozostałych czterech badaniach porównywano różne rodzaje leczenia miejscowego. Jedno z badań oceniało dwa porówniania interwencji. Osiem badań obejmowało mało liczbę uczestników (40 uczestników) i były obciążone dużym ryzykiem błędu systematycznego z powodu ewentualnych błędów spowodowanych brakiem zaślepienia (uczestnicy i oceniający wyniki mogli wiedzieć do której grupy zostali przydzieleni i różnie interpretować wyniki).

Najważniejsze wyniki

Głównie zebrano dane o niskiej lub bardzo niskiej pewności dotyczące wpływu jakiejkolwiek interwencji miejscowej na gojenie się ran lub zakażenia u osób z oparzeniami twarzy. Ponadto istnieją dane o niskiej lub bardzo niskiej pewności dotyczące wpływu uwzględnionych interwencji na konieczność przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego, ból, blizny, satysfakcję pacjenta, czas przebywania w szpitalu i skutki uboczne.

Wszystkie wyniki obciążone były wysokim ryzykiem popełnienia ewentualnych błędów i były zróżnicowane, co mogło mieć wpływ na wyolbrzymienie efektów.

Pewność danych naukowych

Generalnie, pewność w odniesieniu do zebranych danych naukowych dotycząca skuteczności leczenia miejscowego oparzeń twarzy była niska lub bardzo niska. Dostępnych jest zbyt mało wiarygodnych danych naukowych, które wykazałyby czy leczenie miejscowe poprawia wyniki u osób z oparzeniami twarzy pod względem gojenia się ran lub odsetka występowania infekcji. Badania lepiej zaprojektowane oraz lepiej raportujace wyniki są niezbędne, aby przyczynić się do rozwoju opieki nad chorymi z oparzeniami.

Jak aktualny jest ten przegląd?

Poszukiwaliśmy badań, które zostały opublikowane do grudnia 2019 roku.