Pytanie badawcze

Badacze Cochrane dokonali przeglądu danych naukowych dotyczących stosowania akupunktury i akupresury, w porównaniu z postępowaniem kontrolnym, w celu zmniejszenia bólu miesiączkowego i objawów u wszystkich kobiet w wieku rozrodczym z pierwotnym bolesnym miesiączkowaniem. Pierwotne bolesne miesiączkowanie jest definiowane jako ból bez podstawowej przyczyny.

Wprowadzenie

Bolesne miesiączkowanie, znane także jako ból podczas okresu występuje dość często wśród młodszych kobiet. Objawy mogą obejmować bolesne skurcze w dolnej części brzucha, które mogą się rozprzestrzeniać na dolną część pleców lub przednią część ud, nudności, wymioty, biegunkę, ból głowy, zmęczenie, niepokój i zawroty głowy. Często stosowane są tradycyjne metody leczenia jednak dla 20% do 25% kobiet takie interwencje nadal nie są wystarczające w łagodzeniu bólu. Potrzeba zatem innego podejścia by efektywnie ograniczyć objawy bólowe podczas miesiączki. Akupunktura (stymulacja punktów na ciele przy użyciu igieł) i akupresura (stymulacja punktów na ciele poprzez ucisk) są stosowane w leczeniu bólu miesiączkowego, choć nie wiemy, jak skuteczne są w łagodzeniu tego rodzaju bólu.

Charakterystyka badania

Włączyliśmy 42 badania dotyczące akupunktury i akupresury w porównaniu do kontroli (pozorowane działanie/placebo, leki, zioła chińskie, niestosowanie leczenia lub zwykła opieka), obejmujące łącznie 4640 kobiet w wieku rozrodczym z bólem miesiączkowym. Dwadzieścia dwa badania zostały przeprowadzone w Chinach. Osiem badań zostało przeprowadzonych w Iranie, cztery w Tajwanie, dwa w Korei oraz po jednym w Australii, Niemczech, Hong Kongu, Tajlandii, Turcji oraz USA. Przegląd jest aktualny do września 2015 r.

Główne wyniki

Nie było wystarczających danych naukowych, aby wykazać, czy akupunktura i akupresura są skuteczne w leczeniu pierwotnego bolesnego miesiączkowania, a dla większości porównań nie było dostępnych informacji na temat działań niepożądanych.

Jakość danych naukowych

Jakość danych naukowych dla wszystkich porównań była niska lub bardzo niska. Głównymi ograniczeniami były: ryzyko błędu systematycznego, niepełne raportowanie, niezgodności i ryzyko błędu wynikające z wybiórczego publikowania.