Pytanie badawcze

Czy farmakologiczna, psychologiczna lub nieinwazyjna stymulacja mózgu albo skojarzenie tych interwencji zapobiegają depresji i poprawiają rokowania po udarze mózgu?

Wprowadzenie

Rola interwencji medycznych w zapobieganiu depresji po udarze jest niejasna. Depresja jest częstym i istotnym powikłaniem udaru mózgu, które często jest pomijane lub źle leczone. Niewiele wiadomo na temat tego, czy strategie profilaktyczne wdrożone wkrótce po przebytym udarze zmniejszą ryzyko depresji i przyśpieszają powrót do zdrowia osób, u których w momencie oceny nie stwierdzono depresji.

Data wyszukiwania

Badania kliniczne zidentyfikowano w oparciu o wyszukiwanie przeprowadzone w dniu 13 sierpnia 2018 r.

Charakterystyka badań

Uwzględniono badania, w których oceniano stosowanie interwencji farmakologicznych i psychologicznych w celu zapobiegania depresji po udarze mózgu. Średnia wieku uczestników wynosiła od 55 do 73 lat. Badania pochodziły z Azji (3), Europy (8), Ameryki Północnej (5) i Australii (3).

Kluczowe wyniki

Włączono 19 badań klinicznych (12 oceniających interwencje farmakologiczne i siedem - psychologiczne) z udziałem 1771 uczestników. Dostępne wyniki dziewięciu badań farmakologicznych i dwóch psychologicznych sugerowały, że te interwencje mogą zmniejszać ryzyko rozwoju depresji. Mniejsza liczba badań (osiem farmakologicznych i pięć psychologicznych) nie wykazała wzrostu liczby zgonów lub zdarzeń niepożądanych.

Pewność danych naukowych

Pewność w stosunku do danych naukowych oceniliśmy jako bardzo niską ze względu na ograniczenia w projektach badań.

Wnioski

Ze względu na niewielki odsetek osób, które kwalifikowały się do udziału w tych badaniach klinicznych, możliwości uogólnienia ich wyników i odniesienia do wszystkich osób po udarze mózgu są ograniczone. Potrzebne są dalsze, dobrze zaprojektowane badania kliniczne, które ocenią praktyczne interwencje w zapobieganiu depresji u wszystkich osób po udarze mózgu.