Zakrzepy krwi w tętnicach prowadzących do serca mogą powodować ostre zespoły wieńcowe: niestabilną dławicę piersiową (ucisk w klatce piersiowej) lub zawały, w tym zawał serca bez uniesienia odcinka ST (ang. non-ST elevation myocardial infarction - NSTEMI). W leczeniu stosuje się leki zapobiegające powstawaniu zakrzepów (np. aspirynę) lub rozrzedzające krew (np. heparyny). Istnieją dwa rodzaje heparyn: heparyna niefrakcjonowana (HNF) i heparyny drobnocząsteczkowe (HDCz). W tym przeglądzie badań stwierdzono, że HNF i HDCz podawane w początkowej fazie leczenia, oprócz standardowo stosowanej aspiryny, u pacjentów z niestabilną dławicą piersiową dużego ryzyka albo z NSTEMI zapobiegają większej liczbie zawałów niż placebo, ale nie zmniejszają umieralności, potrzeby wykonania zabiegów rewaskularyzacyjnych ani nawrotów dławicy. Chociaż nie zawsze opisywano skutki uboczne, heparyny spowodowały więcej przypadków niezbyt poważnych krwawień.