Wprowadzenie

Padaczka jest schorzeniem, w którym napady są spowodowane nieprawidłowymi wyładowaniami elektrycznymi w mózgu. Padaczka z napadami nieświadomości obejmuje napady, które powodują nagłą utratę świadomości. Choroba zwykle pojawia się w wieku dziecięcym lub w okresie dojrzewania. Zazwyczaj w terapii padaczki z napadami nieświadomości stosuje się 3 leki przeciwpadaczkowe: walproinian, etosuksymid i lamotryginę.

Niniejszy przegląd ma na celu określenie, który z tych trzech leków przeciwpadaczkowych jest najlepszym rozwiązaniem w leczeniu padaczki z napadami nieświadomości u dzieci i młodzieży.

Wyniki

W przeglądzie przedstawiono pewne dane naukowe (pochodzące z ośmiu małych badań), które wskazują, że u osób przyjmujących lamotryginę istnieje większe prawdopodobieństwo niewystępowania napadów, w porównaniu z osobami przyjmującymi placebo. W przeglądzie przedstawiono mocne dane naukowe wskazujące na to, że u pacjentów przyjmujących etosuksymid lub walproinian prawdopodobieństwo niewystępowania napadów jest większe niż u osób stosujących lamotryginę. Jednak z powodu mniejszego ryzyka wystąpienia działań niepożądanych w terapii dziecięcej padaczki z napadami nieświadomości, korzystniejsze jest stosowanie etosuksymidu niż walproinianu.

Biorąc pod uwagę skuteczność i tolerancję leczenia, etosuksymid stanowi optymalną początkową, empiryczną monoterapię padaczki z napadami nieświadomości u dzieci i młodzieży.

Niniejsze dane są aktualne do września 2020 roku.