Kluczowe informacje

- Żywienie dojelitowe może nie zwiększać ryzyka powikłań, ale prawdopodobnie wiąże się z krótszym pobytem w szpitalu w porównaniu z żywieniem pozajelitowym.

- W porównaniu żywienia przez jejunostomię z żywieniem doustnym, może nie być wyraźnej różnicy pod względem powikłań lub długości pobytu w szpitalu, ale dane naukowe są niepewne.

- Potrzeba więcej danych naukowych, aby z większą pewnością stwierdzić, jak te różne rodzaje żywienia wpływają na stan zdrowia pacjentów po pankreatoduodenektomii.

Co to jest pankreatoduodenektomia?

Pankreatoduodenektomia, znana również jako zabieg Whipple'a, to operacja usunięcia głowy trzustki. Często wykonuje się ją w przypadku raka, ale można ją również stosować w przypadku łagodnych nowotworów i przewlekłego zapalenia trzustki. Celem jest usunięcie całej tkanki nowotworowej i wydłużenie życia pacjenta.

Jakie rodzaje wsparcia żywieniowego stosuje się po pankreatoduodenektomii?

Po tej operacji pacjenci potrzebują wsparcia żywieniowego, aby pomóc im w powrocie do zdrowia. Można to zrobić na 3 sposoby:

- Karmienie doustne: zwykle zaczyna się od płynów i stopniowo przechodzi na pokarmy stałe.

- Żywienie dojelitowe (dożołądkowe lub przez jejunostomię): stosuje się zgłębniki do dostarczania pożywienia bezpośrednio do żołądka lub jelita cienkiego.

- Żywienie pozajelitowe: dostarcza się składników odżywczych przez żyłę centralną lub obwodową w postaci pełnego (całkowite żywienie pozajelitowe) lub częściowego odżywiania.

Czego chcieliśmy się dowiedzieć?

Czy różne metody wsparcia żywieniowego wpływają na powrót do zdrowia i występowanie powikłań u dorosłych po pankreatoduodenektomii?

Co zrobiliśmy?

Dokonaliśmy przeglądu istniejących badań w kilku medycznych bazach danych, za okres do października 2022 roku. Uwzględniliśmy badania, w których porównywano różne sposoby i pory podawania żywienia, koncentrując się na badaniach przeprowadzonych w szpitalach. Przeanalizowaliśmy 17 badań z udziałem 1897 pacjentów, z czego 8 badań nadawało się do szczegółowej analizy statystycznej (metaanalizy).

Czego się dowiedzieliśmy?

W badaniach stosowano różne metody wsparcia żywieniowego. Żywienie dojelitowe (przez jelito cienkie) (jejunostomię, nasojejunostomię lub gastrojejunostomię) stosowano w co najmniej 13 badaniach. Żywienie pozajelitowe stosowano w co najmniej 10 badaniach. Przyjmowanie doustne zastosowano w 7 badaniach.

Stwierdziliśmy, że czas pobytu w szpitalu jest prawdopodobnie krótszy w przypadku żywienia przez jejunostomię w porównaniu z żywieniem pozajelitowym. Może nie istnieć różnica pod względem występowania powikłań, takich jak przetoki trzustkowe (wyciek płynu trzustkowego do miejsca, które nie znajduje się wewnątrz ściany jelita), krwotok (poważne krwawienie) lub opóźnione opróżnianie żołądka (powolne opróżnianie żołądka).

W porównaniu z żywieniem pozajelitowym stwierdzono, że różnica w długości pobytu w szpitalu lub częstości powikłań, takich jak opóźnione opróżnianie żołądka lub krwotok, może być niewielka lub żadna. Stwierdzono, że całkowite żywienie pozajelitowe może nieznacznie poprawić wskaźniki ryzyka rozwoju przetoki trzustkowej.

W porównaniu żywienia doustnego z jejunostomią stwierdzono, że różnica pod względem długości pobytu w szpitalu, częstości występowania opóźnionego opróżniania żołądka lub krwotoku może być niewielka lub żadna.

Konieczne jest przeprowadzenie dalszych, dobrej jakości badań.

Jakie są ograniczenia prezentowanych danych naukowych?

Stopień wiarygodności danych był zróżnicowany, a większość naszych ustaleń opierała się na danych naukowych, do których mamy małe lub bardzo małe zaufanie. Wynikało to głównie z faktu, że przeprowadzono tylko kilka niewielkich badań w tym obszarze. Istniały również duże różnice w sposobie zapewniania wsparcia żywieniowego w poszczególnych badaniach.

Na ile aktualne są dane naukowe?

Dane naukowe obejmują badania i dane dostępne do października 2022 r.