آکاتژیا (akathisia) یا بیقراری حرکتی یک عارضه جانبی شایع و ناراحتکننده داروهای ضدروانپریشی بوده و با بیقراری و ناراحتی روانی مشخص میشود، که هر دو میتوانند شدید باشند. آکاتژیا با الگوهای حرکت بیقرار، از جمله تکان خوردن، راه رفتن روی نقطه هنگام ایستادن، به هم زدن و کوبیدن پاها، یا چرخاندن یک پا روی پای دیگر هنگام نشستن، همراه است. افراد ممکن است دائما در تلاش برای تسکین احساس ناآرامی، به بالا و پائین حرکت کنند. چندین استراتژی برای کاهش بیقراری حرکتی استفاده شدهاند، و این مرور یکی از مجموعه مطالعاتی است که به بررسی تاثیرات درمانهای دارویی بر این نشانهها میپردازد. ما هیچ شواهد مبتنی بر کارآزمایی را برای استفاده از داروهای آنتیکولینرژیک در درمان آکاتژیا پیدا نکردیم، بنابراین توصیههای درمانی قطعی وجود ندارند.
مطالعه چکیده کامل
آکاتژیا (akathisia) یا بیقراری حرکتی ناشی از عوامل نورولپتیک (neuroleptic) یکی از شایعترین و ناراحتکنندهترین عوارض جانبی زودرس داروهای آنتیسایکوتیک «تیپیکال (typical)» نسل اول است. این وضعیت با انطباق ضعیف با درمان همراه بوده، و بنابراین، در نهایت، با افزایش خطر عود بیماری همراه است. ما نقش داروهای آنتیکولینرژیک را به عنوان یک درمان کمکی در کنار داروهای استاندارد آنتیسایکوتیک در درمان دارویی این عارضه جانبی ارزیابی کردیم.
اهداف
مرور داروهای آنتیکولینرژیک در مدیریت بالینی آکاتژیا حاد ناشی از عوامل نورولپتیک.
روشهای جستوجو
ما پایگاه ثبت گروه اسکیزوفرنی در کاکرین (اکتبر 1999)؛ Biological Abstracts (1982-1999)؛ CINAHL (1982-1999)؛ کتابخانه کاکرین (شماره 4، 1999)؛ EMBASE (1980-1999)؛ LILACS (1982-1999)؛ MEDLINE (1966-1999) و PsycLIT (1974-1999) را جستوجو کردیم. منابع همه مطالعات شناساییشده برای یافتن کارآزماییهای بیشتر مورد بررسی قرار گرفته و با نویسندگان اول تماس گرفتیم. هر مطالعه واردشده به عنوان یک استناد در بانک اطلاعاتی Science Citation Index جستوجو شد. برای این بهروزرسانی 6ام در سال 2005، پایگاه ثبت گروه اسکیزوفرنی در کاکرین (جولای 2005) را جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
تمام کارآزماییهای بالینی تصادفیسازی شده را از داروهای آنتیکولینرژیک کمکی به همراه داروهای آنتیسایکوتیک در مقایسه با دارونما (placebo)، برای افراد مبتلا به آکاتژیا حاد ناشی از نورولپتیک وارد کردیم.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
ما مطالعات را ارزیابی کرده و دادهها را جداگانه استخراج کردیم. ما نسبت خطر (relative risk) اثرات تصادفی (fixed effects)، 95% فواصل اطمینان (CI) و، در صورت لزوم، تعداد افراد مورد نیاز برای درمان (numbers needed to treat; NNT) را برای دادههای دو حالتی همگون بر اساس قصد درمان (intention-to-treat; ITT) محاسبه کردیم. تفاوت میانگین وزندهیشده (weighted mean difference; WMD) برای دادههای پیوسته (continuous data) محاسبه شد.
نتایج اصلی
ما هیچ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده مرتبط را شناسایی نکردیم.
نتیجهگیریهای نویسندگان
در حال حاضر، هیچ شواهد معتبری برای حمایت یا رد استفاده از آنتیکولینرژیکها برای افراد مبتلا به آکاتژیا حاد ناشی از نورولپتیک، وجود ندارد. آکاتژیا یک اختلال حرکتی ناخوشایند است که در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، چه در کشورهای توسعهیافته و چه در کشورهای در حال توسعه، بسیار شایع است. این مرور نیاز به انجام کارآزماییهای بالینی را با طراحی خوب، روش انجام درست و گزارشدهی کافی، برای بررسی مطالعات باز در رابطه با تاثیرات گروه داروهای آنتیکولینرژیک در درمان آکاتژیا برجسته میکند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
