سیستمهای درناژ ممکن است برای تخلیه مایعات، عمدتا خون، از زخمهای جراحی پساز جراحی استفاده شوند. درنها (drain) میتوانند باز یا بسته باشند. درنهای بسته از بطریهای خلاء و لولههای پلاستیکی برای بیرون کشیدن مایعات از زخم با ایجاد فشار منفی استفاده میکنند. آنها در کارآزماییها برای تعدادی از جراحیهای ارتوپدی انتخابی و اورژانسی ارزیابی شدهاند. سیستمهای درناژ جراحی بسته نیاز به تقویت پانسمان و کبودی اطراف زخم را کاهش داده، اما نیاز به تزریق خون را افزایش میدهند. به نظر نمیرسد که درناژ زخم هیچ تاثیری بر وقوع عفونتهای زخم، تجمع زیاد خون درون زخم (هماتوم) یا نیاز به جراحی بیشتر برای اصلاح عوارض بهبود زخم داشته باشد.
مزیت استفاده از درنهای زخم با ساکشن بسته در جراحی ارتوپدی، چندان مشخص نیست.
مطالعه چکیده کامل
سیستمهای درناژ با ساکشن بسته اغلب برای درناژ مایعات، به ویژه خون، از زخمهای جراحی استفاده میشوند. هدف از این سیستمها کاهش وقوع هماتوم زخم و عفونت است.
اهداف
ارزیابی اثربخشی سیستمهای درناژ با ساکشن بسته برای جراحی ارتوپدی.
روشهای جستوجو
ما در پایگاه ثبت تخصصی گروه ترومای استخوان، مفصل و عضله در کاکرین (مارچ 2006) جستوجو کرده و با گروه زخمها در کاکرین تماس گرفتیم. ما همچنین پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین ( کتابخانه کاکرین، 2006، شماره 1) و MEDLINE (1966 تا مارچ 2006) را جستوجو کردیم. مقالات به همه زبانها در نظر گرفته شدند.
معیارهای انتخاب
تمام کارآزماییهای تصادفیسازیشده یا شبه-تصادفیسازیشده که استفاده از سیستمهای درناژ با ساکشن بسته را با سیستمهای بدون درناژ برای تمام انواع جراحیهای ارتوپدی انتخابی و اورژانسی مقایسه کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دو نویسنده بهطور مستقل از هم کیفیت کارآزمایی را با استفاده از یک مقیاس نه موردی ارزیابی کرده، و دادهها را استخراج کردند. در صورت لزوم، نتایج مطالعات مشابه تجمیع شدند.
نتایج اصلی
سی و شش مطالعه شامل 5464 شرکتکننده با 5697 زخم جراحی شناسایی شدند. انواع جراحیهای انجام شده شامل تعویض مفصل ران و زانو، جراحی شانه، جراحی شکستگی مفصل ران، جراحی ستون فقرات، بازسازی رباط صلیبی (cruciate ligament reconstruction)، مینیسککتومی (meniscectomy) باز و جراحی تثبیت شکستگی بودند.
تجمیع نتایج نشان داد که هیچ تفاوت آماری معنیداری در بروز عفونت زخم، هماتوم، پارگی یا نیاز به جراحی مجدد میان زخمهای اختصاصیافته به انجام درناژ و زخمهای بدون درناژ وجود ندارد. در افرادی که درن داشتند، نیاز به تزریق خون بیشتر بود. نیاز به تقویت پانسمان زخم و وقوع کبودی در گروه بدون درن شایعتر بودند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
شواهد کافی از کارآزماییهای تصادفیسازیشده برای حمایت از استفاده معمول از درناژ با ساکشن بسته در جراحی ارتوپدی وجود ندارد. پیشاز نتیجهگیری قطعی برای همه انواع جراحی ارتوپدی، انجام کارآزماییهای تصادفیسازیشده بیشتری با تعداد بیشتری بیمار برای جراحیهای مختلف مورد نیاز است.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
