پیشینه
بیشتر کارآزمایی‌ها موفق به جذب تعداد شرکت‌کنندگان مورد نیاز خود در مدت زمان برنامه‌ریزی شده برای انجام مطالعه نمی‌شوند. جذب شرکت‌کنندگان بالقوه در مطالعات پژوهشی شامل سه مرحله است: شناسایی، نزدیک شدن و به دست آوردن رضایت شرکت‌کنندگان بالقوه برای پیوستن به مطالعه. محققان، اغلب برای شناسایی و نزدیک شدن به شرکت‌کنندگان بالقوه، بر کارکنان مراقبت سلامت، مانند پزشکان و پرستاران تکیه می‌کنند. این مطالعه مروری، استراتژی‌هایی را بررسی می‌کند که محققان می‌توانند در جهت بهبود جذب شرکت‌کنندگان در مطالعات استفاده کنند.
یافته‌ها
در جست‌وجوی منابع انجام شده در ژانویه 2015، تعداد 11 مطالعه را یافتیم که استراتژی‌های جذب مورد استفاده را توسط کارکنان مراقبت سلامت بررسی کردند. پنج مطالعه کل شرکت‌کنندگان (7372) را وارد کردند. سه استراتژی اصلی وجود داشت:
1. استفاده از یک سیستم هشدار دهنده، یا یک سیستم کامپیوتری یا یکی از کارکنان جهت بررسی سوابق بیمار و اعلام هشدار برای مناسب بودن احتمالی یک فرد برای ورود به مطالعه به همکارانی که شرکت‌کنندگان را جذب می‌کنند (پنج مطالعه).
2. ارائه اطلاعات بیشتر در مورد مطالعه به کارکنان بیمارستان‌ها یا کلینیک‌هایی که از طریق ملاقات محققان، سمینارهای آموزشی یا جزوه، اقدام به جذب افراد می‌کنند (چهار مطالعه).
3. استفاده از یک عضو مشخص از میان کارکنان که وظیفه اصلی او جذب شرکت‌کننده است (دو مطالعه).
تمام مطالعات شناسایی شده کیفیت بسیار پائین داشتند، بنابراین به دست آوردن نتایج قطعی براساس آن‌ها دشوار است. پنج مطالعه، استفاده از سیستم هشدار دهنده را برای شناسایی شرکت‌کنندگانی ارزیابی کردند که ممکن است برای ورود به مطالعه مناسب باشند. سیستم‌های هشدار دهنده نتایج امیدوارکننده‌ای را نشان دادند، اما در یافته‌های خود متفق‌القول نبودند. چهار مطالعه که به بررسی ارائه اطلاعات بیشتر، ویزیت‌ها یا آموزش سایت‌های جذب شرکت‌کننده پرداختند، به این نتیجه رسیدند که هیچ‌کدام از استراتژی‌های بررسی شده منجر به بهبود جذب شرکت‌کنندگان نشدند. به نظر می‌رسید امیدوارکننده‌ترین استراتژی، استخدام فردی به عنوان مامور انجام کارآزمایی‌های بالینی یا پرستار پژوهش با وظیفه مخصوص جذب شرکت‌کننده برای مطالعات پژوهشی است. دو مطالعه با استفاده از این استراتژی، بهبودی را در نرخ جذب شرکت‌کنندگان نشان دادند، اما هر دو در معرض خطر بالای سوگیری قرار داشتند.
نتیجه‌گیری
به منظور ارزیابی نقش تعیین شده یک فرد برای جذب شرکت‌کننده در مطالعات تحقیقاتی، هنوز انجام تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
شواهد قوی برای یک استراتژی واحد وجود ندارد که به متخصصان مراقبت سلامت در جذب شرکت‌کنندگان در مطالعات تحقیقاتی کمک کند. به نظر نمی‌رسید که ویزیت‌ها یا اطلاعات بیشتر، باعث افزایش جذب شرکت‌کنندگان توسط متخصصان مراقبت سلامت شوند. همچنین به نظر می‌رسید که امیدوارکننده‌ترین استراتژی‌ها مربوط به راهبردهایی با منبع اختصاصی (به‌عنوان مثال استفاده از همکاران بالینی یا سیستم هشدار خودکار) برای شناسایی مناسب شرکت‌کنندگان بود که تقاضا را برای متخصصان مراقبت سلامت کاهش داد، اما این موضوع در مطالعاتی با خطر بالای سوگیری ارزیابی شدند.
شناسایی و انتخاب شرکت‌کنندگان واجد شرایط برای ورود در مطالعات تحقیقاتی، معمولا متکی است بر نظر متخصصان مراقبت سلامت. این فرآیند گاهی در اثر کنترل عمدی یا غیر-عمدی که می‌تواند باعث سوگیری (bias) در انتخاب بیمار شود، مختل می‌شود.
هدف اصلی ما، شناسایی و ارزیابی تاثیر استراتژی‌های طراحی‌شده برای کمک به متخصصان مراقبت سلامت در جذب شرکت‌کنندگان در مطالعات پژوهشی بود.
جست‌وجوهای خود را در 5 ژانویه 2015 در بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی زیر انجام دادیم: پایگاه ثبت متدولوژی در کاکرین (Cochrane Methodology Register)؛ CENTRAL؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ CINAHL؛ British Nursing Index؛ PsycINFO؛ ASSIA و (Web of Science (SSCI, SCI-EXPANDED از 1985 به بعد. همچنین فهرست منابع تمام مطالعات وارد شده و مقالات مطالعات مروری مرتبط را بررسی کرده و برای همه مطالعات وارد شده ردیابی استنادات را از طریق Web of Science انجام دادیم.
تمام مطالعاتی را انتخاب کردیم که به بررسی یک استراتژی برای شناسایی و جذب شرکت‌کنندگان در پژوهش از طریق متخصصان مراقبت سلامت پرداخته و داده‌های مربوط به مقایسه قبل و بعد را درباره نرخ جذب شرکت‌کنندگان فراهم کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم نتایج جست‌وجو را از نظر واجد شرایط بودن بالقوه غربالگری کرده، متن کامل مقالات را خوانده، معیارهای انتخاب را اعمال کرده و داده‌ها را استخراج کردند. به منظور نشان دادن تاثیر هر استراتژی، خطر نسبی (RR) را برای هر مطالعه محاسبه کردیم.
یازده مطالعه معیارهای ورود را داشته و همگی در معرض خطر سوگیری بالا یا متوسط قرار داشتند. فقط پنج مطالعه، تعداد کل شرکت‌کنندگان خود را اعلام کردند (در مجموع 7372 شرکت‌کننده). سه مطالعه از طراحی تصادفی‌سازی، و بقیه از مقایسه‌های قبل-بعد استفاده کردند. چندین استراتژی متفاوت بررسی شدند. چهار مطالعه تاثیر ویزیت‌ها یا اطلاعات بیشتر را در مورد محل مطالعه بررسی کردند، اما هیچ افزایشی در میزان جذب شرکت‌کنندگان مشاهده نشد. در دو مطالعه که از همکاران بالینی اختصاصی و در پنج مطالعه که از سیستم هشداردهنده خودکار برای شناسایی شرکت‌کنندگان واجد شرایط استفاده شد، افزایش در میزان جذب شرکت‌کنندگان به چشم خورد. مطالعات در کارآزمایی‌هایی تعبیه شدند که عمدتا به ارزیابی مراقبت در انکولوژی پرداختند، اما تعدادی نیز مربوط به بخش‌های اورژانس، دیابت و کمردرد بودند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.