سوال مطالعه مروری
اثرات درمان‌های دارویی در مردان مبتلا به درد و ناراحتی طولانی‌مدت در اطراف پروستات و لگن، تحت عنوان پروستاتیت مزمن/سندرم درد لگنی مزمن (CP/CPPS)، چیست؟
پیشینه
CP/CPPS اختلال شایعی است که در آن مردان هنگام ادرار کردن، درد لگنی را احساس کرده یا علائم پردردسری دیگری (یا هر دو این‌ها) را دارند. علت آن ناشناخته است و درمان‌های مختلفی برای این وضعیت وجود دارد.
ویژگی‌های مطالعه
شواهد تا جولای 2019 به‌روز است. ما 96 مطالعه پیدا کردیم که بین سال‌های 1983 و 2016 روی 8646 مرد مبتلا به CP/CPPS، با ارزیابی 16 نوع مداخلات دارویی، انجام شدند. این درمان‌ها در یک محیط مراقبتی سرپایی برای مردان تجویز شدند. اکثر مطالعات، منابع مالی خود را مشخص نکردند؛ 21 مطالعه، تامین بودجه خود را از شرکت‌های دارویی گزارش کردند.
نتایج کلیدی
مسدودکننده‌های آلفا: ما در مورد اثرات مسدودکننده‌های آلفا روی علائم پروستاتیت مطمئن نیستیم. مسدودکننده‌های آلفا ممکن است عوارض جانبی را، به‌عنوان مثال سرگیجه و فشار خون پایین، افزایش دهند. مسدودکننده‌های آلفا احتمالا روی مشکلات جنسی، کیفیت زندگی یا اضطراب و افسردگی، منجر به تفاوت کمی شده یا هیچ تفاوتی را ایجاد نمی‌کنند.
مهارکننده‌های 5-آلفا ردوکتاز (5-ARI): 5-ARI احتمالا علائم پروستاتیت را کاهش می‌دهد و ممکن است ارتباطی با عوارض جانبی بیشتری که نسبت به مردان دریافت کننده دارونما (placebo) دیده می‌شود، نداشته باشند. هیچ اطلاعاتی درباره مشکلات جنسی، کیفیت زندگی یا اضطراب و افسردگی وجود نداشت.
آنتی‌بیوتیک‌ها: آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن است علائم پروستاتیت را کاهش دهند و احتمالا همراه با عوارض جانبی نیستند. آنتی‌بیوتیک‌ها احتمالا منجر به تفاوت اندک یا عدم تفاوت در مشکلات جنسی و کیفیت زندگی می‌شوند. هیچ‌گونه اطلاعاتی در مورد اضطراب و افسردگی وجود نداشت.
ضدالتهاب‌ها: ضدالتهاب‌ها ممکن است علائم پروستاتیت را کاهش دهند و ممکن است همراه با عوارض جانبی نباشند. هیچ اطلاعاتی درباره مشکلات جنسی، کیفیت زندگی یا اضطراب و افسردگی وجود نداشت.
فیتوتراپی: فیتوتراپی ممکن است علائم پروستاتیت را کاهش دهد و ممکن است همراه با عوارض جانبی نباشد. فیتوتراپی ممکن است مشکلات جنسی را بهبود نبخشد. هیچ اطلاعاتی درباره کیفیت زندگی و اضطراب و افسردگی وجود نداشت.
سم بوتولینوم A یا BTA: تزریق این سم به داخل پروستات ممکن است باعث کاهش زیادی در علائم پروستاتیت شود، اما اگر آن را به عضلات لگن تزریق کنند، BTA ممکن است این اثر را نداشته باشد. این تزریق‌ها ممکن است با عوارض جانبی همراه نباشد. هیچ اطلاعاتی درباره مشکلات جنسی، کیفیت زندگی یا اضطراب و افسردگی وجود نداشت.
آلوپورینول: آلوپورینول (allopurinol) ممکن است در علائم پروستاتیت منجر به تفاوت کمی شده یا در آن هیچ تفاوتی ایجاد نکند و ممکن است با عوارض جانبی همراه نباشد. هیچ اطلاعاتی درباره مشکلات جنسی، کیفیت زندگی یا اضطراب و افسردگی وجود نداشت.
طب سنتی چینی (TCM): TCM ممکن است علائم پروستاتیت را کاهش دهد و ممکن است همراه با عوارض جانبی نباشد. TCM احتمالا مشکلات جنسی را بهتر نمی‌کند و ممکن است علائم اضطراب و افسردگی را بهبود نبخشد. هیچ اطلاعاتی درباره کیفیت زندگی وجود نداشت.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد در اکثر موارد پائین تا بسیار پائین بود، به این معنی که عدم قطعیت زیادی در مورد نتایج وجود دارد. شایع‌ترین مشکلات شناسایی‌شده در مطالعات وارد شده، طراحی ناکافی، حجم نمونه کوچک و زمان کوتاه پیگیری (معمولا 12 هفته) بود.
ما شواهدی را با کیفیت پایین تا بسیار پایین پیدا کردیم که نشان می‌دادند مسدودکننده‌های آلفا، آنتی‌بیوتیک‌ها، 5-ARI، ضدالتهاب‌ها، فیتوتراپی، تزریق BTA داخل پروستات، و طب سنتی چینی ممکن است باعث کاهش علائم پروستاتیت، بدون افزایش بروز عوارض جانبی در کوتاه‌مدت، شوند، به‌جز برای مسدودکننده‌های آلفا که ممکن است با افزایش عوارض جانبی خفیف همراه باشند. ما تعداد کمی کارآزمایی را با مقایسه‌گرهای فعال و شواهد کمی را از اثرات این داروها روی اختلال عملکرد جنسی، کیفیت زندگی یا اضطراب و افسردگی پیدا کردیم. کارآزمایی‌های بالینی بعدی باید شامل گزارش کاملی از روش‌های اجرای خود، شامل پنهان‌سازی کافی، ارزیابی پایدار از تمامی پیامدهای مهم مربوط به بیمار، ازجمله عوارض جانبی بالقوه مربوط به درمان و اندازه‌های نمونه مناسب باشند.
پروستاتیت مزمن/سندرم درد لگنی مزمن (CP/CPPS) یک اختلال شایع است که در آن درد لگنی و علائم دستگاه ادراری تحتانی دو ویژگی بالینی اصلی به‌حساب می‌آیند. در حال حاضر رویکردهای بسیاری برای مدیریت آن، با استفاده از هر دو مداخلات دارویی و غیردارویی، وجود دارد. نمره به‌دست آمده از موسسه ملی سلامت-شاخص علائم پروستاتیت مزمن (NIH-CPSI) یک مقیاس معتبر است که به‌طور متداول برای اندازه‌گیری علائم CP/CPPS استفاده می‌شود. ما کاهش 25% را از نمره خط پایه NIH-CPSI یا کاهش شش امتیازی را به‌عنوان MCID در نظر گرفتیم.
ارزیابی اثرات درمان‌های دارویی برای پروستاتیت مزمن/سندرم درد لگنی مزمن.
ما جست‌‌وجوی جامعی را با استفاده از CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ PsycINFO؛ CINAHL؛ پایگاه‌های ثبت کارآزمایی؛ منابع خاکستری و مجموعه مقالات کنفرانس‌ها، بدون اعمال هیچ‌گونه محدودیتی به لحاظ زبان یا وضعیت انتشار، انجام دادیم. تاریخ آخرین جست‌وجو در تمام بانک‌های اطلاعاتی، جولای 2019 بود.
ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) را وارد کردیم. معیارهای ورود مردانی بودند که در آن‌ها CP/CPPS تشخیص داده شده بود. ما تمامی مداخلات دارویی در دسترس را در مقایسه با دارونما (placebo) یا در مقایسه‌های سربه‌سر (head-to-head) وارد کردیم.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، واجدشرایط بودن مطالعه را ارزیابی کردند، داده‌ها را استخراج کرده و خطرات سوگیری (bias) مطالعات وارد شده را ارزیابی کردند. ما کیفیت شواهد (QoE) را با استفاده از رویکرد GRADE ارزیابی کردیم.
ما 99 مطالعه منحصربه‌فرد را در 9119 مرد مبتلا به CP/CPPS، با ارزیابی 16 نوع مداخلات دارویی، وارد کردیم. مقایسه‌های ما براساس پیگیری کوتاه‌مدت (کمتر از 12 ماه) بودند، مگراینکه طور دیگری بیان شده باشند. اکثر مطالعات، منابع مالی خود را مشخص نکردند؛ 21 مطالعه، تامین بودجه خود را از شرکت‌های دارویی گزارش کردند.
1. مسدودکننده‌های آلفا: (24 مطالعه؛ 2061 شرکت‌کننده). ما در مورد اثرات این داروها روی علائم پروستاتیت در مقایسه با دارونما در پیگیری کوتاه‌مدت (تفاوت میانگین (MD) در نمره کل NIH-CPSI؛ 5.01-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 7.41- تا 2.61-؛ 18 مطالعه؛ 1524 شرکت‌کننده؛ QoE بسیار پایین) و در پیگیری بلندمدت (MD: -5.60؛ 95% CI؛ 10.89- تا 0.32-؛ 4 مطالعه؛ 235 شرکت‌کننده؛ QoE بسیار پایین) مطمئن نیستیم. مسدودکننده‌های آلفا ممکن است با افزایش بروز عوارض جانبی، مانند سرگیجه و افت فشار خون وضعیتی همراه باشند (خطرنسبی (RR): 1.60؛ 95% CI؛ 1.09 تا 2.34؛ 19 مطالعه؛ 1588 شرکت‌کننده؛ QoE پایین). مسدودکننده‌های آلفا احتمالا منجر به تفاوت اندک یا عدم تفاوت روی مشکلات جنسی، کیفیت زندگی و اضطراب و افسردگی می‌شوند.
2. مهارکننده‌های 5-آلفا ردوکتاز (5-ARI): (2 مطالعه؛ 177 شرکت‌کننده). داروی فیناستراید (finasteride) احتمالا علائم پروستاتیت را در مقایسه با دارونما کاهش می‌دهد (MD نمره NIH-CPSI؛ 4.60-؛ 95% CI؛ 5.43- تا 3.77-؛ 1 مطالعه؛ 64 شرکت‌کننده؛ QoE متوسط) و ممکن است با افزایش بروز عوارض جانبی همراه نباشد (QoE پایین). هیچ اطلاعاتی درباره مشکلات جنسی، کیفیت زندگی یا اضطراب و افسردگی وجود نداشت.
3. آنتی‌بیوتیک‌ها: (6 مطالعه؛ 693 شرکت‌کننده). آنتی‌بیوتیک‌ها (کینولون‌ها) احتمالا علائم پروستاتیت را در مقایسه با دارونما کاهش می‌دهند (MD نمره NIH-CPSI؛ 2.43-؛ 95% CI؛ 4.72- تا 0.15-؛ 5 مطالعه؛ 372 شرکت‌کننده؛ QoE پایین) و ممکن است با افزایش بروز عوارض جانبی همراه نباشد (QoE متوسط). آنتی‌بیوتیک‌ها احتمالا منجر به تفاوت اندک یا عدم تفاوت روی اختلال عملکرد جنسی و کیفیت زندگی می‌شوند (QoE متوسط). هیچ‌گونه اطلاعاتی در مورد اضطراب یا افسردگی وجود نداشت.
4. ضدالتهاب‌ها: (7 مطالعه، 585 شرکت‌کننده). ضدالتهاب‌ها احتمالا علائم پروستاتیت را در مقایسه با دارونما کاهش می‌دهند (MD نمره NIH-CPSI؛ 2.50-؛ 95% CI؛ 3.74- تا 1.26-؛ 7 مطالعه؛ 585 شرکت‌کننده؛ QoE پایین) و ممکن است با افزایش بروز عوارض جانبی همراه نباشند (QoE پایین). هیچ اطلاعاتی درباره مشکلات جنسی، کیفیت زندگی یا اضطراب و افسردگی وجود نداشت.
5. فیتوتراپی: (7 مطالعه، 551 شرکت‌کننده). فیتوتراپی احتمالا علائم پروستاتیت را در مقایسه با دارونما کاهش می‌دهد (MD نمره NIH-CPSI؛ 5.02-؛ 95% CI؛ 6.81- تا 3.23-؛ 5 مطالعه؛ 320 شرکت‌کننده؛ QoE پایین) و ممکن است با افزایش بروز عوارض جانبی همراه نباشد (QoE پایین). فیتوتراپی ممکن است اختلال عملکرد جنسی را بهبود نبخشد (ًQoE پایین). هیچ اطلاعاتی درباره کیفیت زندگی یا اضطراب و افسردگی وجود نداشت.
6. سم بوتولینوم A یا BTA: تزریق BTA به داخل پروستات (1 مطالعه، 60 شرکت‌کننده) ممکن است باعث کاهش زیادی در علائم پروستاتیت شود (MSD نمره NIH-CPSI؛ 25.80-؛ 95% CI؛ 30.15- تا 21.45-)، درحالی‌که تزریق BTA به عضله کف لگن (1 مطالعه، 29 شرکت‌کننده) ممکن است علائم پروستاتیت را کاهش ندهد (QoE پایین). هر دو مقایسه از یک تزریق دارونما استفاده کردند. این مداخلات ممکن است با افزایش بروز عوارض جانبی همراه نباشند (QoE پایین). هیچ اطلاعاتی درباره مشکلات جنسی، کیفیت زندگی یا اضطراب و افسردگی وجود نداشت.
7. آلوپورینول: (2 مطالعه، 110 شرکت‌کننده). آلوپورینول در مقایسه با دارونما ممکن است منجر به تفاوت اندک یا عدم تفاوت در بروز علائم پروستاتیت و عوارض جانبی شود (QoE پایین). هیچ اطلاعاتی درباره مشکلات جنسی، کیفیت زندگی یا اضطراب و افسردگی وجود نداشت.
8. طب سنتی چینی (TCM): (7 مطالعه؛ 835 شرکت‌کننده)؛ TCM ممکن است علائم پروستاتیت را کاهش دهد (MD نمره NIH-CPSI؛ 3.13-؛ 95% CI؛ 4.99- تا 1.28-؛ QoE پایین) و ممکن است با افزایش بروز عوارض جانبی همراه نباشد (QoE پایین). TCM احتمالا اختلال عملکرد جنسی را بهبود نمی‌بخشد (QoE متوسط) و ممکن است علائم اضطراب و افسردگی را بهبود نبخشد. هیچ اطلاعاتی درباره کیفیت زندگی وجود نداشت.
شایع‌ترین دلایل برای کاهش QoE عبارت بودند از محدودیت‌های مطالعه، عدم ثبات و عدم دقت. ما تعداد کمی کارآزمایی را با مقایسه‌گرهای فعال پیدا کردیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.