ما 14 منبع بالقوه مرتبط را برای سه مطالعه (195 شرکت‌کننده) یافتیم که به مقایسه آواتار درمانی با دو مداخله دیگر، یعنی درمان معمول یا مشاوره حمایتی، پرداختند. هم آواتار درمانی و هم مشاوره حمایتی به صورت کمکی (add-on) به مراقبت معمول از شرکت‌کنندگان اضافه شد. همه مطالعات دارای خطر سوگیری بالا در یک یا چند حوزه متدولوژی بودند و، برای سایر خطرات سوگیری، نویسندگان یکی از مطالعات در توسعه سیستم‌های آواتار در کارآزمایی شرکت داشتند و در کارآزمایی دیگر، نویسندگان در انتظار ثبت اختراع سیستم آواتار بودند.

1. مقایسه آواتار درمانی با درمان معمول

زمانی که آواتار درمانی و درمان معمول با هم مقایسه شدند، میانگین نمرات نقطه پایانی مقیاس سندرم مثبت و منفی - مثبت (Positive and Negative Syndrome Scale – Positive; PANSS-P) تفاوتی بین گروه‌های درمانی نداشت (MD: -1.93؛ 95% CI؛ 5.10- تا 1.24-؛ 1 مطالعه، 19 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین). اندازه‌گیری بینش (insight) (باور‌های تجدید‌نظر شده در مورد پرسشنامه صداها؛ Beliefs about Voices Questionnaire; BAVQ-R) تاثیری را به نفع آواتار درمانی نشان داد (MD: -5.97؛ 95% CI؛ 10.98- تا 0.96-؛ 1 مطالعه، 19 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین). هیچ بیماری در هیچ یک از گروه‌ها در کوتاه‌مدت مجددا بستری نشد (تفاوت خطر (RD): 0.00؛ 95% CI؛ 0.20- تا 0.20؛ 1 مطالعه، 19 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین). تفاوت واضحی در تعداد بیمارانی که مطالعه را زودهنگام ترک‌ کردند، وجود نداشت - اگرچه در گروه آواتار درمانی بیشتر بود (6 از 14 در برابر0 از 12؛ RR: 11.27؛ 95% CI؛ 0.70 تا 181.41؛ 1 مطالعه، 26 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین). از نظر اضطراب، تفاوت معنی‌داری بین گروه‌های درمانی مشاهده نشد (RR: 5.54؛ 95% CI؛ 0.34 تا 89.80؛ 1 مطالعه، 19 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین). در مورد کیفیت زندگی، ميانگين نمرات پرسشنامه لذت و رضايت کیفیت زندگی-فرم کوتاه (Quality of Life Enjoyment and Satisfaction Questionnaire-Short Form; QLESQ-SF) به نفع آواتار درمانی بود (MD: 9.99؛ 95% CI؛ 3.89 تا 16.09؛ 1 مطالعه، 19 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین). هیچ مطالعه‌ای داده‌های مربوط به عملکرد را گزارش نکرد.

2. آواتار درمانی در مقایسه با مشاوره حمایتی

هنگامی که آواتار درمانی با مشاوره حمایتی (همگی کوتاه‌مدت) مقایسه شد، نمرات وضعیت عمومی روانی (مقیاس امتیازدهی نشانه‌های سایکوتیک (Psychotic Symptom Rating Scale; PSYRATS)) در گروه آواتار درمانی بهتر بودند (MD: -4.74؛ 95% CI؛ 8.01- تا 1.47-؛ 1 مطالعه، 124 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین). در مورد بینش (BAVQ-R)، تاثیر کوچکی به نفع آواتار درمانی (MD: -8.39؛ 95% CI؛ 14.31- تا 2.47-؛ 1 مطالعه، 124 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین) وجود داشت. حدود 20% از بیماران هر گروه، مطالعه را زودهنگام ترک کردند (خطر نسبی (RR): 1.06؛ 95% CI؛ 0.59 تا 1.89؛ 1 مطالعه، 150 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت متوسط). تجزیه‌و‌تحلیل نمرات کیفیت زندگی (Manchester Short Assessment of Quality of Life) تفاوت مشخصی را بین گروه‌ها نشان نداد (MD: 2.69؛ 95% CI؛ 1.48- تا 6.86؛ 1 مطالعه، 120 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین). هیچ داده‌ای در مورد میزان بستری دوباره در بیمارستان، حوادث جانبی یا عملکرد، در دسترس نبود.