ما نه مرور را وارد کردیم که به بررسی استفاده از TENS در افراد مبتلا به درد مزمن تعریف شده یا در افراد مبتلا به شرایط مزمن مرتبط با دردهای در جریان پرداخته بودند. یک مرور، TENS را برای درد مرتبط با فانتوم (phantom) یا استامپ (stump) در افرادی بررسی کرد که به دنبال قطع عضو دچار این عارضه شدند، اما هیچ مطالعه‌ای را وارد نکردند. بنابراین داده‌ها را از هشت مرور استخراج کردیم که نماینده 51 مورد RCT مرتبط با TENS، با حضور 2895 شرکت‌کننده در مقایسه TENS بودند که در این مطالعات وارد شدند.

مرورهای وارد شده، روش‌های غیر-متناقض را دنبال کرده و نمرات کلی بالایی را در چک‌لیست AMSTAR به دست آوردند. شواهد گزارش‌ شده در هر مرور، به‌طور ثابتی با کیفیت بسیار پائین رتبه‌بندی شدند. با استفاده از ارزیابی خطر سوگیری نویسندگان مرور، محدودیت‌های روش‌شناختی قابل‌توجهی در مطالعات وارد شده وجود داشت؛ و برای تمامی مرورها، حجم‌های نمونه به‌طور ثابتی کوچک بودند (اکثر مطالعات شامل کمتر از 50 شرکت‌کننده در هر گروه بودند).

شش مورد از هشت مرور، یک سنتز روایت‌گونه (narrative synthesis) را از مطالعات وارد شده ارایه دادند. دو مرور، آنالیز ترکیبی را گزارش دادند.

پیامدهای اولیه و ثانویه

یک مرور اثر مفید TENS را در برابر درمان ساختگی، در کاهش شدت درد، در یک مقیاس 0 تا 10، گزارش کردند (MD: -1.58؛ 95% CI؛ 2.08- تا 1.09-؛ P < 0.001؛ I² = 29%؛ P = 0.22؛ 5 مطالعه؛ 207 شرکت‌کننده). با این حال، به دلیل محدودیت‌های قابل توجه روش‌شناسی و دقت، کیفیت شواهد بسیار پائین بود. مرور دوم، شدت درد را با استفاده از آنالیز ترکیبی از درهم‌آمیختن نتایج مطالعاتی که TENS را در برابر درمان ساختگی مقایسه کرده، با نتایج به دست آمده از مطالعاتی که TENS را در برابر عدم درمان مقایسه کردند، گزارش کردند (SMD: -0.85؛ 95% CI؛ 1.36- تا 0.34-؛ P = 0.001؛ I² = 83%؛ P < 0.001). این آنالیز ترکیبی، به دلیل محدودیت‌های قابل توجه روش‌شناسی، ناسازگاری و عدم دقت بین کارآزمایی‌ها، کیفیت بسیار پائینی را از شواهد نشان داد. ما رویکرد ترکیب داده‌های درمان ساختگی و عدم درمان را مشکل‌ساز ارزیابی کردیم، زیرا پیش‌بینی می‌کنیم که این مقایسه‌ها می‌توانند اثرات واقعی متفاوتی را تخمین بزنند. تمامی مرورهای باقی‌ مانده نیز شدت درد را به عنوان یک معیار پیامد گزارش کردند؛ با این ‌حال داده‌ها فقط در فرم روایت‌گونه مرور ارایه شدند.

به دلیل محدودیت روش‌شناسی و فقدان داده‌های قابل‌ استفاده، قادر به ارائه هیچ گزارش معنی‌داری در مورد پیامدهای اولیه باقی‌ مانده در رابطه با ماهیت/بروز عوارض جانبی و نه برای پیامدهای باقی ‌مانده ثانویه: ناتوانی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، استفاده از داروی مسکن و احساس کلی شرکت‌کننده از تغییر برای هر مقایسه، نبودیم.

ما دریافتیم که مرورهای وارد شده در زمان ارزیابی شواهد از مطالعات TENS، مواردی را از ناهمگونی داشتند. رویکردها به ارزیابی خطر سوگیری حول محور کورسازی شرکت‌کننده، پرسنل و ارزیابی‌کننده پیامد، شاید بارزترین حیطه تفاوت در میان مرورهای وارد شده بودند. ما هم‌چنین تغییرپذیری گسترده‌ای را از لحاظ معیارهای پیامد اولیه و ثانویه و معیارهای ورود/خروج برای مطالعات، با در نظر گرفتن مطالعات وارد شده‌ای که اثرات فوری مداخلات منفرد را ارزیابی کردند، نشان دادیم.