سازمان جهانی بهداشت تغذیه با شیر مادر را برای نوزادان در شش ماه نخست زندگی توصیه می‌کند. با وجود این، بسیاری از زنان به دلیل تولید ناکافی شیر خود، نوزادان خود را از شیر می‌گیرند. در بسیاری از موارد که مادران نگران تولید شیر خود هستند، تشویق می‌شوند که مصرف مایعات خود را افزایش دهند. مادر نیز برای رفع نیاز خود به نوشیدن آب نیاز دارد. آب و تمام اجزای تشکیل‌دهنده مایعات بدن به‌طور مداوم در ادرار، مدفوع و عرق از بین می‌روند و بنابراین باید جایگزین شوند.
این مرور با این هدف انجام شد که افزایش مصرف مایعات در مادران شیرده، تاثیر مفیدی بر تولید شیر مادر و رشد نوزاد دارد یا خیر. با این حال، فقط یک کارآزمایی شبه-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده کوچک (شامل 210 زن) شناسایی شد. کارآزمایی مذکور کیفیت پائینی داشت و دو مورد از پیامدهای مهم این مرور (افزایش رضایت‌بخش وزن نوزاد یا طول مدت تغذیه انحصاری با شیر مادر) را گزارش نکرد. این مطالعه در مورد تولید شیر مادر گزارش داد (دیگر پیامد اصلی این مرور)، اما داده‌ها در قالبی نبودند که امکان آنالیز بیشتر را در این مرور فراهم کنند. کارآزمایی واردشده گزارش داد که توصیه به زنان برای مصرف مایعات بیشتر منجر به افزایش تولید شیر مادر نمی‌شود، همانطور که با تغذیه آزمایشی (test feed) اندازه‌گیری شد (همچنین به عنوان test weighing شناخته می‌شود). در دهه 1950، زمانی که این مطالعه انجام شد، در کشورهای توسعه‌یافته معمول بود که نوزادان قبل و پس از تغذیه وزن شوند، که به test weighing یا test feeding معروف است. با این حال، به دلیل نگرانی در مورد عدم دقت (precision) آن به عنوان معیاری برای تولید شیر مادر، اکنون این کار به‌طور معمول برای نوزادان ترم انجام نمی‌شود. مطالعه واردشده هیچ یک از پیامدهای ثانویه این مرور را گزارش نکرد: مدت زمان شیردهی؛ رضایت مادر از شیردهی؛ هیدراتاسیون در مادر؛ کم‌آبی در نوزاد؛ یا اپیزودهای بیماری گوارشی.
تاثیر استفاده بیشتر از مایعات برای مادران شیرده ناشناخته باقی مانده است، چراکه کارآزمایی‌های خوبی در این زمینه انجام نشده‌اند. با این حال، از آنجا که مبنای فیزیولوژیکی برای چنین امری نامشخص است، انجام کارآزمایی‌های بالینی بیشتر ممکن است در اولویت نباشند. شواهد کافی برای حمایت از افزایش مصرف مایعات بیش از آنچه که مادران شیرده برای برآوردن نیازهای فیزیولوژیکی خود احتمالا نیاز دارند، وجود ندارد.
این مرور فقط یک کارآزمایی شبه-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده کوچک را با کیفیت پائین و خطر بالای سوگیری شناسایی کرد. این مطالعه فقط در مورد یکی از پیامدهای اولیه این مرور، یعنی تولید شیر مادر، داده‌های محدودی را ارائه کرد، اما داده‌ها در قالبی گزارش نشدند که امکان انجام آنالیز بیشتر را فراهم کند. کارآزمایی گزارش داد که مصرف بیشتر مایعات تولید شیر مادر را بهبود نمی‌بخشد. با این حال، این پیامد با استفاده از خوراکی‌های آزمایشی (به عنوان test weighing نیز شناخته می‌شود) اندازه‌گیری شد. در دهه 1950، زمانی که این مطالعه انجام شد، در کشورهای توسعه‌یافته معمول بود که نوزادان قبل و پس از تغذیه وزن شوند، که به test weighing یا test feeding معروف است. با این حال، به دلیل نگرانی در مورد عدم دقت (precision) آن به عنوان معیاری برای تولید شیر مادر، اکنون این کار به‌طور معمول برای نوزادان ترم انجام نمی‌شود. مطالعه واردشده در مورد دیگر پیامدهای اولیه این مرور (افزایش رضایت‌بخش وزن نوزاد یا طول مدت تغذیه انحصاری با شیر مادر)، همچنین هیچ یک از پیامدهای ثانویه گزارشی را ارائه نکرد.
تاثیر استفاده بیشتر از مایعات برای مادران شیرده ناشناخته باقی مانده است، چراکه کارآزمایی‌های خوبی در این زمینه انجام نشده‌اند. با این حال، از آنجا که مبنای فیزیولوژیکی برای چنین امری نامشخص است، انجام کارآزمایی‌های بالینی بیشتر ممکن است در اولویت نباشند. شواهد کافی برای حمایت از افزایش مصرف مایعات بیش از آنچه که مادران شیرده برای برآوردن نیازهای فیزیولوژیکی خود احتمالا نیاز دارند، وجود ندارد.
تغذیه با شیر مادر (breastfeeding) به عنوان یک هنجار بیولوژیکی شناخته شده است. با وجود این، بسیاری از زنان به دلیل تولید ناکافی شیر مادر، نوزادان را با شیر خود تغذیه نمی‌کنند. گاهی اوقات به مادران توصیه می‌شود که مصرف مایعات خود را افزایش دهند، به این امید که این کار می‌تواند تولید شیر مادر را بهبود بخشد. با این حال، تاثیر استفاده بیشتر از مایعات بر تولید شیر مادر به خوبی ثابت نشده است.
ارزیابی تاثیر استفاده بیشتر از مایعات برای مادران شیرده بر تولید/تامین شیر و رشد نوزاد.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین (27 اپریل 2014)، MEDLINE (1966 تا 27 اپریل 2014)، African Journals Online (27 اپریل 2014) و فهرست منابع مطالعات بازیابی‌شده را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) و کارآزمایی‌های شبه-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده در زمینه استفاده بیشتر از مایعات برای مادران شیرده.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات بالقوه مرتبط را برای ورود ارزیابی کرده و کیفیت کارآزمایی را بررسی کردند.
پنج گزارش کارآزمایی با استفاده از استراتژی‌های جست‌وجو بازیابی شدند. چهار کارآزمایی حذف شدند. هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی شده و کنترل‌شده‌ای را برای ورود شناسایی نکردیم، اما یک مطالعه شبه-تصادفی‌سازی شده (شامل 210 زن) را وارد کردیم که تاثیر استفاده بیشتر از مایعات را برای مادران شیرده بر پیامدهای شیردهی ارزیابی کرد. این مطالعه با خطر بالای سوگیری (bias) مواجه بود. فقط یکی از پیامدهای اولیه این مرور گزارش شد (تولید شیر مادر (همانطور که در کارآزمایی تعریف شد) اما داده‌ها در قالب مناسبی برای آنالیز نبودند (انحراف معیار (standard deviation; SD) یا خطای استاندارد (standard error) گزارش نشدند). این کارآزمایی گزارش داد که توصیه زنان به نوشیدن مایعات بیشتر باعث بهبود تولید شیر مادر نمی‌شود. هیچ داده‌ای برای دیگر پیامدهای اولیه مطالعه گزارش نشد: افزایش رضایت‌بخش وزن نوزاد (همانطور که در کارآزمایی تعریف شد) و طول دوره تغذیه انحصاری با شیر مادر (ماه). به‌طور مشابه، هیچ داده‌ای برای هیچ یک از پیامدهای ثانویه این مرور گزارش نشد: مدت زمان شیردهی؛ رضایت مادر از شیردهی؛ هیدراتاسیون در مادر؛ کم‌آبی در نوزاد؛ یا اپیزودهای بیماری گوارشی.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.