این یک نسخه به‌روز‌شده از مرور اصلی کاکرین است که در شماره 10، 2011 منتشر شد: محلول‌هایی با طعم شیرین برای کاهش درد ناشی از پروسیجرهای مرتبط با سوزن در کودکان یک تا 16 سال ما جست‌وجو را در اکتبر 2014 مجددا انجام دادیم.
سوال مطالعه مروری: آیا محلول‌هایی با طعم شیرین در مقایسه با عدم درمان، آب، محلول‌هایی غیرشیرین دیگر، یا مداخلات دیگر مانند مکیدن غیرمغذی (نوزادان) یا غذاهای شیرین یا جویدن آدامس (کودکان)، بی‌حسی‌های موضعی، موسیقی، و پرت کردن حواس، منجر به کاهش درد حین سوزن زدن در کودکان یک تا 16 سال می‌شود؟
پیشینه: دادن مقدار کمی از محلول‌های قندی با طعم شیرین به صورت خوراکی به نوزادان، قبل و حین سوزن زدن دردناک، دیسترس را به‌طور قابل توجهی کاهش می‌دهد. با این حال معلوم نیست که همان اثرات کاهش درد با محلول‌های شیرین، در کودکان بالای یک سال نیز رخ می‌دهد یا خیر. بنابراین ما مطالعاتی را مورد بررسی قرار دادیم که به دنبال بررسی اثرات کاهش درد با مصرف محلول‌های با طعم شیرین مانند سوکروز یا گلوکز برای پروسیجرهای دردناک سوزن زدن در کودکان یک تا 16 سال بودند.
تاریخ جست‌وجو: ما منابع علمی را برای یافتن مطالعات منتشر شده و منتشر نشده تا اکتبر 2014 جست‌وجو کردیم.
ویژگی‌های مطالعه: ما شش مطالعه را یافتیم که بر کودکان خردسال یک تا چهار ساله متمرکز بودند؛ دو مورد از این مطالعات در مرور اصلی وارد شدند و چهار مورد از آنها، مطالعات جدید بودند. دو مطالعه وارد شده در مرور اصلی از غلظت کم سوکروز، فقط 12%، استفاده کردند که برای اثرات کاهش درد به اندازه کافی شیرین نبود. سه مورد از چهار مطالعه جدید جزو مطالعات پایلوت یا مقدماتی کوچک بودند، که برای آگاهی از کارآزمایی‌های کامل انجام شدند، و فقط یک مطالعه درباره محلول‌های شیرین در کودکان خردسال، کودکان زیادی را وارد کرد. هنگامی که ما نتایج همه شش مطالعه را مقایسه کردیم، فقط دو مطالعه نشان داد که آب قند (سوکروز)، درد حین تزریق را کاهش می‌دهد. با این حال، چهار مطالعه‌ای که هیچ اثری را نشان ندادند، همگی تعداد کمی را از کودکان وارد کردند، بنابراین برای تشخیص تفاوت‌های قابل توجه در درد، به اندازه کافی بزرگ نبودند. انجام کارآزمایی‌های بیشتری که به خوبی انجام شده باشند، با تعداد زیادی از کودکان خردسال برای بررسی اینکه طعم شیرین به‌طور موثری منجر به کاهش درد و ناراحتی حین سوزن زدن می‌شود یا خیر، مورد نیاز هستند.
برای کودکان بزرگ‌تر در سنین مدرسه، دو مطالعه منتشر شده توسط یک نویسنده وجود داشت، که هر دو در مرور اصلی وارد شدند. هیچ مطالعه‌ای نشان نداد که طعم شیرین به کاهش درد کمک می‌کند. همانطور که مطالعات دیگر نشان می‌دهند استراتژی‌هایی مانند پرت کردن حواس و بی‌حسی موضعی می‌توانند به‌طور موثری درد ناشی از سوزن زدن را در کودکان در سنین مدرسه کاهش دهند، مطالعات بیشتری درباره طعم شیرین برای مدیریت درد در کودکان در سنین مدرسه مورد نیاز نیستند.
منابع تامین مالی مطالعه:
از شش مطالعه‌ای که کودکان خردسال را وارد کردند، دو مطالعه دریافت بودجه پژوهشی را تایید نکردند. برای چهار مطالعه باقی‌مانده: یک صندوق پرستاری دولتی از دو مطالعه پایلوت حمایت مالی کرد، یک موسسه تحقیقاتی داخلی به مطالعه پایلوت باقی‌مانده کمک مالی کرد و مطالعه دیگر تا حدی از گرنت Maternal and Child Health حمایت مالی دریافت کرد.
دو مطالعه درباره کودکان در سنین مدرسه که توسط یک نویسنده انجام شد، از موسسه تحقیقاتی سلامت کانادا حمایت مالی دریافت کردند.
بر اساس هشت مطالعه وارد شده در این مرور سیستماتیک به‌روزرسانی شده، که دو مورد از آنها زیرگروه‌هایی با تعداد اندکی از کودکان نوپای واجد شرایط از مطالعات بزرگ‌تر بودند، و سه مورد از آنها RCTهای پایلوت با تعداد اندکی شرکت‌کننده بودند، شواهد ناکافی از اثرات ضددردی محلول‌ها یا مواد با طعم شیرین حین پروسیجرهای به شدت دردناک در کودکان خردسال بین یک تا چهار سال وجود دارد. انجام RCTهای دقیق‌تر و دارای قدرت و توان آزمون کافی در این جمعیت مورد نیاز است. بر اساس دو مطالعه که توسط یک نویسنده انجام شد، هیچ مدرکی دال بر اثرات ضددردی طعم شیرین در کودکان سنین مدرسه وجود نداشت. از آنجایی که دیگر راهکارها و استراتژی‌های موثر مبتنی بر شواهد برای استفاده در این گروه سنی وجود دارد، انجام کارآزمایی‌های بیشتر مورد نیاز نیستند.
با وجود افزودن چهار مطالعه در این مرور، نتیجه‌گیری‌ها از آخرین نسخه این مرور تغییر نکرده‌اند.
شواهد گسترده‌ای وجود دارند که اثرات ضددردی محلول‌های شیرین را برای نوزادان و شیرخواران نشان می‌دهند. اطمینان کمی درباره اثرات ضددردی مشابه در کودکان یک تا 16 سال وجود دارد. این یک نسخه به‌روزرسانی شده از مرور اصلی کاکرین است که در شماره 10، 2011 (هاریسون 2011) تحت عنوان محلول‌هایی با طعم شیرین برای کاهش درد ناشی از پروسیجرهای مربوط به سوزن زدن در کودکان سنین یک تا 16 سال منتشر شده است.
تعیین اثربخشی محلول‌ها یا موادی با طعم شیرین برای کاهش درد ناشی از پروسیجرهای مربوط به سوزن زدن در کودکان بالای یک سال.
جست‌وجوها تا پایان جون 2014 انجام شدند. ما بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی زیر را جست‌وجو کردیم: پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL)؛ پایگاه اطلاعاتی مرورهای ساختارمند کاکرین، پایگاه اطلاعاتی خلاصه‌های مرور اثرات (DARE)؛ پایگاه ثبت متدولوژی کاکرین (Cochrane Methodology Register)؛ پایگاه اطلاعاتی ارزیابی تکنولوژی سلامت، NHS Economic Evaluation Database؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ PsycINFO؛ و ACP Journal Club (all via OvidSP) و CINAH (via EBSCOhost). ما هیچ‌گونه محدودیتی را از نظر زبان مطالعه اعمال نکردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (RCT) منتشر شده یا منتشر نشده که در آنها کودکان در سنین یک تا 16 سال یک محلول یا ماده با طعم شیرین برای درد ناشی از پروسیجرهای مربوط به سوزن زدن دریافت کردند. شرایط کنترل عبارت بود از آب، مواد با طعم غیرشیرین، پستانک، پرت کردن حواس، پوزیشن‌دهی/مهار، شیردهی، یا عدم درمان.
معیارهای پیامد نیز عبارت بودند از مدت زمان گریه، نمرات درد ترکیبی، شاخص‌های درد فیزیولوژیکی یا رفتاری، گزارش درد توسط خود کودک یا گزارش درد کودک توسط والدین یا متخصص مراقبت‌های سلامت. ما تفاوت میانگین (MD)، تفاوت میانگین وزن‌دهی شده (WMD)، یا تفاوت میانگین استاندارد شده (SMD) را با 95% فاصله اطمینان (CI) با استفاده از مدل‌های اثر ثابت یا اثرات تصادفی برای معیارهای پیامد پیوسته گزارش کردیم. ما خطر نسبی (RR)، تفاوت خطر (RD)، و تعداد افراد مورد نیاز برای درمان برای منفعت (NNTB) را برای پیامدهای دو حالتی گزارش کردیم. برای ارزیابی ناهمگونی بین مطالعه از آماره I2 استفاده کردیم.
ما یک مطالعه منتشرنشده و هفت مطالعه منتشرشده را وارد کردیم (در مجموع با 808 شرکت‌کننده)؛ چهار مطالعه بیشتر و 478 شرکت‌کننده بیشتر از مرور سال 2011. شش کارآزمایی کودکان خردسال یک تا چهار سالی را وارد کردند که سوکروز یا آب نبات شیرین را برای درد واکسیناسیون در مقایسه با آب یا عدم درمان دریافت کردند. مراقبت‌های معمول عبارت بودند از بی‌حسی موضعی، گرفتن دست والدین، و پرت کردن حواس. همه مطالعات جزو RCTهای با طراحی خوب و کورسازی شده بودند، با این حال، پنج مورد از شش مطالعه به دلیل حجم نمونه کوچک، خطر بالای سوگیری (bias) داشتند.
دو مطالعه شامل کودکان در سنین مدرسه بودند که آدامس جویدنی شیرین یا غیرشیرین را قبل، یا قبل و در حین واکسیناسیون و خون‌گیری دریافت کردند. هر دو مطالعه، که توسط یک نویسنده انجام شدند، به دلیل حجم کوچک نمونه، دارای خطر بالای سوگیری بودند.
نتایج مربوط به کودکان نوپا/قبل از مدرسه متناقض بودند. مدت زمان گریه، با استفاده از مدل اثرات تصادفی، کاهش قابل توجهی با طعم شیرین نداشت (شش کارآزمایی، 520 کودک، WMD؛ 15- ثانیه، 95% CI؛ 54- تا 24؛ I2 = 94%).
نمره درد ترکیبی در زمان اولین سوزن در چهار مطالعه (121 = n) گزارش شد. تفاوت معنی‌داری بین نمرات گروه سوکروز و کنترل وجود نداشت (SMD: -0.26؛ 95% CI؛ 1.27- تا 0.75؛ I2 = 86%).
در یک مطالعه، نمرات بالاتر از 4 در مقیاس درد ﺑﯾﻣﺎرﺳﺗﺎن ﮐودﮐﺎن اﻧﺗﺎرﯾوى ﺷرﻗﯽ (Children's Hospital of Eastern Ontario Pain Scale) در گروه سوکروز در مقایسه با گروه کنترل، به‌طور معنی‌داری کمتر مشاهده شد (472 = n؛ RR: 0.55؛ 95% CI؛ 0.45 تا 0.67؛ RD: -0.29؛ 95% CI؛ 0.37- تا 0.20-؛ 3 = NNTB؛ 95% CI؛ 3 تا 5؛ آزمایشات برای ناهمگونی قابل اجرا نیست.
برای کودکان در سنین مدرسه، جویدن آدامس شیرین قبل از پروسیجرهای دردناک مربوط به سوزن زدن (دو مطالعه، n = 111 کودک) یا حین پروسیجرها (دو مطالعه، n = 103 کودک) منجر به کاهش معنی‌دار نمرات درد نشد. مقایسه نمرات مقیاس درد صورت (Faces Pain Scale) در کودکان گروه جویدن آدامس شیرین قبل از پروسیجرها در مقایسه با نمرات کودکان در گروه جویدن آدامس غیرشیرین، WMD برابر با 0.15- را نشان داد (95% CI؛ 0.61- تا 0.30). نتایج مشابهی در مقایسه جویدن آدامس شیرین با آدامس غیرشیرین حین پروسیجرها یافت شد (WMD: 0.23؛ 95% CI؛ 0.28- تا 0.74). مقیاس آنالوگ رنگی (Colored Analogue Scale) برای کودکان گروه جویدن آدامس شیرین در مقایسه با آدامس غیرشیرین قبل از پروسیجر تفاوت معنی‌داری را نشان نداد (WMD: 0.24 (0.69- تا 1.18)) و بین کودکان گروه جویدن آدامس حین پروسیجر متفاوت نبود (WMD: 0.86 (95% CI؛ 0.12- تا 1.83)). در کودکان سنین مدرسه هیچ ناهمگونی برای هر یک از این تجزیه‌وتحلیل‌ها وجود نداشت (I2 = 0%).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.