سرطان مری (oesophageal cancer) یکی از علل شایع مرگ‌ومیر ناشی از سرطان در جهان است. پیش‌آگهی در مراحل پیشرفته نامطلوب است، اما سرطان‌های اولیه مری بدون نشانه و قابل درمان بوده و معمولا تا زمانی که به فراتر از دیواره مری گسترش نیافته باشند، تشخیص داده نمی‌شوند. آندوسکوپی همراه با رنگ‌آمیزی با آیوداین (iodine) یا بررسی سیتولوژی (cytologic examination)، دو تست غربالگری شایع برای تشخیص زودهنگام سرطان مری هستند. این تست‌های غربالگری در دهه 1970 آغاز شدند، اما مزیت واقعی آنها متناقض بوده و به دلیل سوگیری طول زمان (بین شروع و اتمام فرایند؛ lead-time bias)، یعنی مدت زمانی که تشخیص به واسطه پروسیجر غربالگری جلو می‌افتد، و سوگیری مدت زمان (length-time bias)، یعنی غربالگری به جای تغییر طول عمر فرد، به احتمال بیشتری بیماری‌های با رشد آهسته را تشخیص می‌دهد، نامشخص است. هدف از انجام این مرور، تعیین کارآمدی دو تست غربالگری سرطان مری بود. تعداد 3482 مطالعه را شناسایی کردیم اما هیچ‌کدام RCTهای مربوط به غربالگری نبودند. چندین مطالعه غیرمقایسه‌ای نشان دادند که تست‌های غربالگری ممکن است بروز گزارش‌شده سرطان مری را افزایش داده و نتایج بقا (survival) را پس‌از تست غربالگری بهبود بخشند، اما این نتایج می‌تواند نشان‌دهنده سوگیری (bias) باشد تا یک تاثیر علّی واقعی. بنابراین، نیاز شدیدی به انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs)، به‌ویژه RCT‌های طولانی‌مدت، برای تعیین کارآمدی، مقرون‌به‌صرفه بودن و هرگونه عوارض جانبی غربالگری سرطان مری وجود دارد.