نقش مداخلات موسیقی در بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی

سوال مطالعه مروری

شواهد مربوط به تاثیر مداخلات موسیقی (music interventions) را در مقایسه با مراقبت استاندارد بر اضطراب و دیگر پیامدها در بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی مرور کردیم.

پیشینه

ونتیلاسیون مکانیکی اغلب باعث ناراحتی و اضطراب شدید در بیماران می‌شود و آنها را در معرض خطر بالای ابتلا به عوارض قرار می‌دهد. عوارض جانبی آنالژزی و داروهای آرام‌بخش ممکن است منجر به طولانی‌تر شدن مدت استفاده از ونتیلاسیون مکانیکی و متعاقبا طولانی‌تر شدن دوره بستری در بیمارستان و افزایش هزینه‌ها شوند. بنابراین استفاده از مداخلات غیر-دارویی برای مدیریت اضطراب و استرس باید در نظر گرفته شوند. مطالعات متعددی تاثیر مداخلات موسیقی را بر اضطراب و پاسخ‌های فیزیولوژیکی در بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی بررسی کردند. هنگامی که گوش دادن منفعلانه به موسیقی از پیش ضبط شده توسط پرسنل پزشکی پیشنهاد می‌شود، مداخلات موسیقی تحت عنوان «موسیقی پزشکی» طبقه‌بندی می‌شوند. در مقابل، موسیقی-درمانی نیاز به اجرای یک مداخله موسیقی توسط یک درمانگر آموزش‌دیده موسیقی، یک روند درمانی و استفاده از تجارب موسیقی متناسب با شخص دارد. یک مرور سیستماتیک برای سنجش اثربخشی مداخلات موسیقی-درمانی و موسیقی پزشکی مورد نیاز بود.

تاریخ جست‌وجو

شواهد تا مارچ 2014 به‌روز است.

ویژگی‌های مطالعه

تعداد 14 کارآزمایی کنترل‌شده را شامل 805 شرکت‌کننده به شدت بد-حال تحت ونتیلاسیون مکانیکی وارد کردیم. همه شرکت‌کنندگان هوشیار بودند. بیشتر بیمارانی (58%) که در این مطالعات مشارکت داشتند، مرد بوده و میانگین سنی آنها 58 سال بود.

اکثر مطالعات تاثیرات گوش دادن به موسیقی از پیش ضبط شده را در بیماران بررسی کردند. اغلب آنها یک جلسه موسیقی 20 تا 30 دقیقه‌ای را به شرکت‌کنندگان پیشنهاد و ارائه کردند.

نتایج کلیدی

یافته‌ها نشان می‌دهند که گوش دادن به موسیقی ممکن است تاثیر زیادی بر کاهش اضطراب در بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی داشته باشد. نتایج هم‌چنین نشان می‌دهند که گوش دادن به موسیقی به طور هم‌سو و سازگار تعداد و نرخ تنفس و فشار خون سیستولیک را کاهش می‌دهد، این موضوع نشان‌دهنده پاسخ آرام‌بخشی از سوی بیمار است. هیچ شواهدی حاکی از تاثیر بر فشار خون دیاستولیک، میانگین فشار شریانی، یا سطح اشباع اکسیژن یافت نشد، نتایج برای ضربان قلب و سطح هورمون متناقض بودند. علاوه بر این، یک مطالعه در مقیاس بزرگ کاهش بیشتری را در دریافت داروهای آرام‌بخش و آنالژزیک در گروه گوش دادن به موسیقی در مقایسه با گروه کنترل گزارش کرد، دو مطالعه دیگر روند مشابهی را در هر دو گروه نشان دادند.

گوش دادن به موسیقی هیچ ضرری نداشت.

کیفیت شواهد

اکثر کارآزمایی‌ها ضعف روش‌شناسی داشتند. از این رو، این نتایج باید با احتیاط تفسیر شوند. با این حال، نتایج مذکور با یافته‌های حاصل از سه مرور سیستماتیک دیگر کاکرین در مورد استفاده از مداخلات موسیقی برای کاهش اضطراب در بیماران پزشکی (medical patients) هم‌سو و سازگار است. بنابراین، نتیجه می‌گیریم که مداخلات موسیقی ممکن است یک گزینه مناسب برای مدیریت اضطراب موجود در بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی باشد.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

این مرور سیستماتیک به‌روز شده نشان می‌دهد که گوش دادن به موسیقی ممکن است تاثیر مفیدی بر اضطراب بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی داشته باشد. این یافته‌ها با یافته‌های حاصل از سه مرور سیستماتیک دیگر کاکرین در مورد استفاده از مداخلات موسیقی برای کاهش اضطراب در بیماران پزشکی (medical patients) هم‌سو و سازگار است. این مرور هم‌چنین نشان می‌دهد که گوش دادن به موسیقی به طور هم‌سو و سازگار باعث کاهش تعداد و نرخ تنفس و فشار خون سیستولیک می‌شود. در نهایت، نتایج حاکی از تاثیر مفید احتمالی بر مصرف آرام‌بخش‌ها و آنالژزیک‌ها است. بنابراین، نتیجه می‌گیریم که مداخلات موسیقی ممکن است یک گزینه مناسب برای مدیریت اضطراب موجود در بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی باشد.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

ونتیلاسیون مکانیکی اغلب باعث ناراحتی و اضطراب شدید در بیماران می‌شود. احساس تنگی‌نفس، ساکشن مکرر، ناتوانی در صحبت کردن، عدم-اطمینان از محیط یا شرایط، ناراحتی، دوری از دیگران، و ترس، به ایجاد سطوح بالای اضطراب کمک می‌کنند. عوارض جانبی آنالژزی و داروهای آرام‌بخش ممکن است منجر به طولانی‌تر شدن مدت استفاده از ونتیلاسیون مکانیکی و متعاقبا طولانی‌تر شدن دوره بستری در بیمارستان و افزایش هزینه‌ها شوند. بنابراین استفاده از مداخلات غیر-دارویی برای مدیریت اضطراب و استرس باید در نظر گرفته شوند. مداخلات موسیقی (music interventions) برای کاهش اضطراب و دیسترس و بهبود عملکرد فیزیولوژیکی در بیماران پزشکی استفاده شده؛ با این حال، اثربخشی آن برای بیماران ونتیله شده به روش مکانیکی باید ارزیابی شود. این مرور ابتدا در سال 2010 منتشر و سپس در سال 2014 به‌روز شد.

اهداف: 

به‌روز کردن مرور منتشر شده قبلی در زمینه بررسی تاثیرات موسیقی-درمانی یا مداخلات موسیقی پزشکی (طبق تعریف نویسندگان) بر اضطراب و دیگر پیامدها در بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی. به‌طور خاص، اهداف زیر در این مرور بررسی شدند.

1. انجام یک متاآنالیز برای مقایسه تاثیرات مشارکت در مراقبت استاندارد همراه با موسیقی-درمانی یا مداخلات موسیقی پزشکی با مراقبت استاندارد به‌تنهایی.

2. مقایسه تاثیرات موسیقی منتخب بیمار با موسیقی منتخب پژوهشگر.

3. مقایسه تاثیرات انواع مختلف مداخلات موسیقی (مانند موسیقی-درمانی در برابر موسیقی پزشکی).

روش‌های جست‌وجو: 

پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (کتابخانه کاکرین؛ 2014، شماره 2)؛ MEDLINE (1950 تا مارچ 2014)؛ CINAHL (1980 تا مارچ 2014)؛ EMBASE (1980 تا مارچ 2014)؛ PsycINFO (1967 تا مارچ 2014)؛ LILACS (1982 تا مارچ 2014)؛ Science Citation Index (1980 تا مارچ 2014)؛ www.musictherapyworld.net (1 مارچ 2008) (این بانک اطلاعاتی دیگر فعال نیست)، CAIRSS for Music (تا مارچ 2014)؛ Proquest Digital Dissertations (1980 تا مارچ 2014)؛ ClinicalTrials.gov (2000 تا مارچ 2014)، Current Controlled Trials (1998 تا مارچ 2014)، پایگاه ثبت ملی پژوهش (National Research Register) (2000 تا سپتامبر 2007)، و NIH CRISP (همه تا مارچ 2014) را جست‌وجو کردیم. مجلات ویژه موسیقی-درمانی و فهرست منابع را به صورت دستی جست‌وجو کرده، و با کارشناسان مرتبط تماس گرفتیم تا دست‌نوشته‌های منتشر نشده را شناسایی کنیم. هیچ گونه محدودیت زبانی اعمال نشد. جست‌وجوی اصلی در ژانویه 2010 انجام شد.

معیارهای انتخاب: 

تمام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه-تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را وارد کردیم که مداخلات موسیقی و مراقبت استاندارد را با مراقبت استاندارد به‌تنهایی برای بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی مقایسه کردند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را استخراج کرده و کیفیت روش‌شناسی مطالعات وارد شده را ارزیابی کردند. در صورت لزوم، برای به دست آوردن داده‌های ازدست‌رفته با نویسندگان تماس گرفتیم. هر جا که امکان‌پذیر بود، نتایج برای پیامدهای پیوسته در متاآنالیز (meta-analysis) با استفاده از تفاوت‌های میانگین (MD) و تفاوت‌های میانگین استاندارد شده (SMDs) ارائه شدند. از نمرات پس‌-آزمون (post-test) استفاده شد. در مواردی که تفاوت در خط پایه معنادار بود، از نمرات تغییر (change scores) استفاده کردیم. برای پیامدهای دو-حالتی، نتایج را در قالب خطرات نسبی ارائه کردیم.

نتایج اصلی: 

شش کارآزمایی جدید را برای این نسخه به‌روز شده شناسایی کردیم. در مجموع، شواهد این مرور مبتنی بر 14 کارآزمایی (805 شرکت‌کننده) است. گوش سپردن به موسیقی، مداخله اصلی مورد استفاده بود و در 13 مورد از مطالعات، درمانگر آموزش‌دیده موسیقی حضور نداشت. نتایج نشان دادند که گوش سپردن به موسیقی ممکن است برای کاهش اضطراب بیماران تحت ونتیلاسیون مکانیکی مفید باشد. به‌طور خاص، گوش دادن به موسیقی به‌طور میانگین منجر به کاهش اضطراب شد، این کاهش حدود 1.11 واحد انحراف معیار (standard deviation; SD) نسبت به گروه مراقبت استاندارد بیشتر بود (95% CI؛ 1.75- تا 0.47-؛ P = 0.0006). به لحاظ بالینی این یک تاثیر بزرگ و قابل‌توجه در نظر گرفته می‌شود. یافته‌ها نشان دادند که گوش دادن به موسیقی به طور هم‌سو و سازگار تعداد و نرخ تنفس و فشار خون سیستولیک را کاهش می‌دهد و این نشان‌دهنده پاسخ آرام‌بخشی از سوی بیمار است. علاوه بر این، یک مطالعه در مقیاس بزرگ کاهش بیشتری را در دریافت داروهای آرام‌بخش و آنالژزیک در گروه گوش دادن به موسیقی در مقایسه با گروه کنترل گزارش کرد، و دو مطالعه دیگر روند کاهش مصرف داروهای آرام‌بخش و آنالژزیک را برای بیماران گروه موسیقی گزارش کردند. یک مطالعه نمرات آرام‌بخشی بالاتری را در گروه گوش دادن به موسیقی در مقایسه با گروه کنترل نشان داد که معنی‌دار بود.

شواهد قوی مبنی بر کاهش فشار خون دیاستولیک و میانگین فشار شریانی یافت نشد. علاوه بر این، نتایج متناقضی برای کاهش تعداد ضربان قلب در هفت مطالعه یافت شد که کاهش بیشتر تعداد ضربان قلب را در گروه گوش دادن به موسیقی و یک مطالعه که کاهش اندکی بیشتر را در گروه کنترل گزارش کردند. گوش دادن به موسیقی باعث بهبود سطح اشباع اکسیژن نشد.

چهار مطالعه تاثیرات گوش دادن به موسیقی را بر سطوح هورمونی بررسی کردند، اما نتایج متفاوت بود و هیچ نتیجه‌گیری نمی‌توان انجام داد.

شواهد قوی مبنی بر تاثیر گوش دادن به موسیقی بر نرخ مورتالیتی یافت نشد، اما این شواهد فقط از دو کارآزمایی به دست آمد.

اکثر کارآزمایی‌ها به دلیل عدم کورسازی در معرض خطر بالای سوگیری (bias) ارزیابی شدند. کورسازی ارزیابان پیامد اغلب در مطالعات موسیقی-درمانی و موسیقی پزشکی که از پیامدهای ذهنی استفاده می‌کنند، غیر-ممکن است، مگر اینکه مداخله موسیقی با مداخله درمانی دیگری مقایسه شود. به دلیل خطر بالای سوگیری، این نتایج باید با احتیاط تفسیر شوند.

هیچ مطالعه‌ای یافت نشد که تاثیرات مداخلات موسیقی را بر کیفیت زندگی، رضایت بیمار، پیامدهای پس از ترخیص یا هزینه-اثربخشی بررسی کند. هیچ عارضه جانبی شناسایی نشد.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information