تا 30% زخم‌ها پس از جراحی ممکن است عفونی شوند. این عارضه جراحی برای بیمار ناراحتی ایجاد کرده و هزینه‌های درمانی بالاتری را به دنبال دارد. مداخلات زیادی برای کاهش عفونت‌های پس از جراحی طراحی شده‌اند. یکی از این موارد استفاده از دریپ (drape) است که به پوست می‌چسبد و جراح از طریق آن پوست را برش می‌دهد. تصور می‌شود که دریپ‌های چسبنده از ورود میکروب‌ها (که ممکن است روی پوست باشند) به زخم باز پیشگیری می‌کنند. این مرور به‌روز شده با مشارکت بیش از 4000 بیمار، در هفت کارآزمایی جداگانه، هیچ شواهدی را مبنی بر کاهش نرخ عفونت محل جراحی با دریپ‌های چسبنده نیافت، و شواهدی را مبنی بر افزایش نرخ عفونت به دست آورد.
هیچ شواهدی از هفت کارآزمایی به دست نیامد مبنی بر اینکه دریپ‌های چسبنده پلاستیکی نرخ عفونت محل جراحی را کاهش می‌دهند، و برخی شواهد دال بر افزایش نرخ عفونت توسط آنها وجود داشت. به منظور بررسی تاثیر دریپ‌های چسبنده بر عفونت محل جراحی، بر اساس طبقه‌بندی‌های مختلف زخم، انجام کارآزمایی‌های بیشتر با استفاده از ارزیابی کورسازی شده پیامد ممکن است توجیه داشته باشند.
تخمین زده شده که عفونت محل جراحی حدود 15% از جراحی‌های تمیز و 30% از جراحی‌های آلوده را درگیر می‌کند. استفاده از دریپ‌های چسبنده پلاستیکی (plastic adhesive drape) برای محافظت از زخم در برابر ارگانیسم‌هایی که ممکن است در پوست اطراف حین جراحی وجود داشته باشند، یکی از استراتژی‌های مورد استفاده برای پیشگیری از بروز عفونت محل جراحی است. نتایج حاصل از مطالعات غیر تصادفی‌سازی شده نتایج متناقضی را در مورد اثربخشی این رویکرد ایجاد کرده‌اند. انجام یک مرور سیستماتیک برای هدایت عملکرد بالینی در این زمینه مورد نیاز بود.
ارزیابی تاثیر دریپ‌های چسبنده مورد استفاده در طول جراحی بر بروز عفونت محل جراحی، هزینه، مورتالیتی و موربیدیتی.
برای این چهارمین به‌روزرسانی، پایگاه ثبت تخصصی گروه زخم‌ها در کاکرین (جست‌وجو در 4 مارچ 2015)؛ پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (کتابخانه کاکرین؛ شماره 2؛ شماره 2015)؛ Ovid MEDLINE (2012 تا 3 مارچ 2015)؛ Ovid MEDLINE (استنادات نمایه نشده در حال انجام و سایر استنادات نمایه نشده، 2012 تا 3 مارچ 2015)؛ Ovid EMBASE (2012 تا 3 مارچ 2015)؛ و EBSCO CINAHL (2012 تا 4 مارچ 2015) را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) در مورد مقایسه هر نوعی از دریپ چسبنده پلاستیکی، به‌تنهایی یا در ترکیب با دریپ‌های پارچه‌ای (material) یا دریپ‌های یک بار مصرف (کاغذی)، در بیمارانی که تحت هر نوع جراحی قرار داشتند. دریپ‌های حلقه‌ای حذف شدند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات را برای ورود انتخاب کردند، کیفیت کارآزمایی را ارزیابی کرده و داده‌ها را استخراج کردند. برای دستیابی به اطلاعات بیشتر، با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم.
هیچ مطالعه جدیدی را برای این چهارمین به‌روزرسانی شناسایی نکردیم. این مرور شامل پنج مطالعه با مشارکت 3082 شرکت‌کننده است که به مقایسه دریپ‌های چسبنده پلاستیکی با عدم استفاده از دریپ پرداختند، و دو مطالعه شامل 1113 شرکت‌کننده که دریپ‌های چسبنده آغشته به ید را با عدم استفاده از دریپ مقایسه کردند. نسبت بسیار بالاتری از بیماران در گروه دریپ چسبنده، در مقایسه با عدم استفاده از دریپ، دچار عفونت محل جراحی شدند (خطر نسبی (RR): 1.23؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.02 تا 1.48، P = 0.03). دریپ‌های چسبنده آغشته به ید هیچ تاثیری بر نرخ عفونت محل جراحی نداشتند (RR: 1.03؛ 95% CI؛ 0.06 تا 1.66، P = 0.89). طول دوره بستری در گروه دریپ چسبنده و دریپ غیر چسبنده مشابه بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.