هدف از انجام این مرور، مقایسه پاسخ به بتا-2 آگونیست‌های استنشاقی ارائه شده از طریق اسپری استنشاقی با دوز اندازه‌گیری شده (metered-dose inhaler; MDI) متصل به اسپیسرهای خانگی، در مقایسه با بتا-2 آگونیست‌های ارائه شده از طریق MDI متصل به اسپیسرهای تجاری تولید شده، در کودکان مبتلا به با تشدید حاد خس خس سینه یا آسم بود. شش کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده (RCT) با 658 شرکت‌کننده معیارهای ورود را به این مطالعه داشتند. به‌طور کلی، این مرور نتوانست تفاوتی را بین این دو روش برای ارائه درمان داروی گشاد کننده برونش به کودکان مبتلا به آسم حاد یا حملات انسدادی راه‌های هوایی تحتانی شناسایی کند. با این حال، با توجه به نمونه کوچک و فواصل اطمینان گسترده، نمی‌توان مدعی هم‌ارزی بین درمان‌ها شد.
به‌طور کلی، این مرور تفاوت آماری معنی‌داری را بین این دو روش برای ارائه درمان برونکودیلاتور به کودکان مبتلا به آسم حاد یا حملات انسداد راه‌های هوایی تحتانی شناسایی نکرد. در تفسیر و کاربردی بودن نتایج باید دقت شود زیرا تعداد اندک RCTها همراه با رویدادهای کمی که معیارهای ورود را داشتند، عدم وجود پیامد اولیه مورد نظر و دیگر پیامدهای بالینی مهم در اکثر مطالعات وارد شده، جلب توجه می‌کردند. نیاز احتمالی به ماسک صورت در کودکان کوچکتر با استفاده از اسپیسرهای خانگی نیز باید در بالین مورد توجه قرار گیرد.
شواهد قوی از استفاده از داروهای استنشاقی با دوز اندازه‌گیری شده همراه با یک اسپیسر (spacer) برای ارائه بتا-2 آگونیست‌های استنشاقی سریع‌الاثر در درمان تشدید حملات حاد آسم در کودکان حمایت می‌کند. با این حال، هزینه بالا و در دسترس نبودن اسپیسرهای تجاری تولید شده، استفاده از آنها را در کشورهای در حال توسعه محدود کرده است.
هدف از این مرور، مقایسه پاسخ درمانی به بتا-2 آگونیست‌های استنشاقی بود که از طریق اسپیسرهای خانگی با دوز اندازه‌گیری شده ارائه می‌شوند، در مقایسه با استفاده از اسپیسرهای تجاری تولید شده، در کودکان مبتلا به تشدید حاد خس خس سینه یا آسم بود.
پایگاه ثبت گروه راه‌های هوایی در کاکرین (تا آگوست 2010)، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) در کتابخانه کاکرین، MEDLINE؛ EMBASE؛ CINHAL؛ LILACS و فهرست منابع مطالعات وارد شده را جست‌وجو کردیم. با نویسندگان و کارشناسان شناخته شده در این زمینه تماس گرفته، و با شرکت‌های دارویی تولید کننده اسپیسرهای استنشاقی تماس گرفتیم تا داده‌های منتشر شده یا منتشر نشده بیشتری را دریافت کنیم. هیچ محدودیتی از نظر زبان نگارش مقاله اعمال نشد.
کارآزمایی‌هایی که درمان را با بتا-2 آگونیست‌های سریع‌الاثر ارائه شده از طریق MDI متصل به اسپیسرهای خانگی، در مقابل همان درمان برونکودیلاتور ارائه شده با MDI و اسپیسرهای تجاری تولید شده، در کودکان زیر 18 سال و مبتلا به تشدید خس خس سینه یا آسم مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را استخراج و کیفیت کارآزمایی را ارزیابی کردند. داده‌های ازدست‌رفته از نویسندگان به دست آمد یا از اطلاعات موجود در گزارش‌های منتشر شده، تخمین زده شدند.
شش کارآزمایی با 658 شرکت‌کننده معیارهای ورود را داشتند. در زمان انجام این مرور، پنج کارآزمایی به صورت متن کامل منتشر شد، و یک مطالعه فقط به صورت چکیده در دسترس بود. هیچ تفاوت معنی‌داری بین دو روش ارائه دارو از نظر نیاز به بستری در بیمارستان (RR: 1.00؛ 95% CI؛ 0.63 تا 1.59)، تغییر در اشباع اکسیژن (SMD؛ 0.03-؛ 95% CI؛ 0.39- تا 0.33)، PEFR ( SMD: 0.04؛ 95% CI؛ 0.72- تا 0.80)، امتیاز بالینی (WMD: 0.00؛ 95% CI؛ 0.37- تا 0.37)، از نظر نیاز به دریافت درمان بیشتر (RR: 1.18؛ 95% CI؛ 0.84 تا 1.65)، یا تغییر در ضربان قلب در دقیقه (SMD: 0.09؛ 95% CI؛ 0.24- تا 0.42) دیده نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.