بیماری تقلیل فشار (DCI)، به دلیل وجود حباب‌ها در بافت‌ها یا عروق خونی به دنبال کاهش فشار اطراف (فشار‌زدایی) رخ می‌دهد. این بیماری، معمولا با تنفس گاز فشرده هنگام غواصی در زیر آب همراه است. تاثیرات DCI ممکن است از بی‌اهمیت تا تهدید کننده زندگی متفاوت باشد و معمولا درمان فوری انجام می‌شود. فشار‌گذاری مجدد حین تنفس اکسیژن 100% یا مخلوطی از اکسیژن و هلیوم (هلیوکس)، بر اساس کاهش اندازه حباب با فشار و حذف سریع‌تر نیتروژن از حباب‌ها هنگام تنفس مخلوط‌های ضعیف نیتروژن اعمال می‌شود. بهبودی بدون فشار‌گذاری مجدد، می‌تواند آهسته و ناقص باشد و DCI مسوول مشکلات قابل‌توجه سلامت در مناطق جغرافیایی است که فشار‌گذاری مجدد در دسترس قرار ندارد. با وجود فقدان شواهد بالینی و با کیفیت بالا در مورد اثربخشی فشار‌گذاری مجدد با اکسیژن 100%، به عنوان درمان مناسب پذیرفته شده است. این مرور فقط دو کارآزمایی تصادفی‌سازی شده را یافت که در مجموع 268 بیمار را وارد کردند. یک کارآزمایی، فشار‌گذاری مجدد اکسیژن استاندارد را با فشار‌گذاری مجدد با هلیوم و اکسیژن مقایسه کرد، در حالی که دیگری، فشار‌گذاری مجدد را با اکسیژن تنها با فشار‌گذاری مجدد و یک داروی غیر-استروئیدی ضد-التهابی (NSAID) کمکی مقایسه کرد. هر دو کارآزمایی نشان دادند که این مداخلات کمکی، ممکن است دوره فشار‌گذاری مجدد مورد نیاز را کوتاه کنند. به عنوان مثال، استفاده از یک NSAID، میانه (median) تعداد جلسات فشار‌گذاری مجدد مورد نیاز را از سه به دو کاهش داد. ما به این نتیجه رسیدیم که شواهد اندکی برای استفاده از یک استراتژی فشار‌گذاری مجدد نسبت به استراتژی دیگر در درمان بیماری تقلیل فشار وجود دارد و افزودن یک داروی ضد-التهابی، ممکن است دوره فشار‌گذاری مجدد مورد نیاز را کوتاه کند. انجام پژوهش بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.
درمان فشار‌گذاری مجدد، استاندارد برای درمان DCI است، اما هیچ شواهدی از کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده برای استفاده از آن وجود ندارد. هم افزودن یک داروی غیر-استروئیدی ضد-التهابی (NSAID) و هم استفاده از هلیوکس، ممکن است تعداد فشار‌گذاری مجدد مورد نیاز را کاهش دهد، اما هیچ‌کدام شانس بهبودی را بهبود نمی‌بخشند. استفاده از هر یک از این راهبردها ممکن است موجه باشد. حضور تعداد متوسط از بیماران مورد مطالعه، نیاز به تفسیر محتاطانه دارد. مزایا ممکن است اکثرا اقتصادی باشد و باید یک تجزیهوتحلیل اقتصادی انجام شود. به منظور تعریف هر‌گونه مزیت استفاده از گازهای تنفسی و پروفایل‌های فشار متفاوت در طول درمان فشار‌گذاری مجدد، نیاز به انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده بزرگ با دقت روش‌شناسی (methodology) بالا وجود دارد.
بیماری تقلیل فشار (بیماری ناشی از کاهش ناگهانی فشار) (decompression illness; DCI)، به دلیل تشکیل حباب در خون یا بافت‌ها، متعاقب تنفس گاز فشرده رخ می‌دهد. از نظر بالینی، DCI ممکن است از یک بیماری بی‌اهمیت تا از دست دادن هوشیاری، مرگ یا فلج متغیر باشد. فشار‌گذاری مجدد، درمان استاندارد جهانی پذیرفته شده برای DCI است. هنگامی که فشار‌گذاری مجدد به تاخیر افتد، استراتژی‌هایی به منظور بهبود پیامد پیشنهاد شده‌اند.
ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) هر دو روش درمانی فشار‌گذاری مجدد و درمان‌های کمکی در درمان DCI.
در به‌روز‌رسانی قبلی، تا اکتبر 2009 جست‌وجو کردیم. در این نسخه، به جست‌وجو در CENTRAL (کتابخانه کاکرین، اکتبر 2011)؛ MEDLINE (1966 تا اکتبر 2011)؛ CINAHL (1982 تا اکتبر 2011)؛ EMBASE (1980 تا اکتبر 2011)؛ بانک اطلاعاتی کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده در طب هیپرباریک (اکتبر 2011)؛ و جست‌وجوی دستی در نشریات و منابع علمی پرداختیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را وارد کردیم که تاثیر هر برنامه فشار‌گذاری مجدد یا درمان کمکی را با یک برنامه استاندارد فشار‌گذاری مجدد مقایسه کردند. محدودیت‌هایی را برای زبان نگارش مقاله اعمال نکردیم.
سه نویسنده مرور، داده‌ها را به‌طور مستقل از هم استخراج کردند. هر کارآزمایی را از نظر اعتبار داخلی ارزیابی و تفاوت‌ها را با بحث برطرف کردیم. داده‌ها در RevMan 5.1 وارد شدند.
دو کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده که در مجموع 268 بیمار را وارد کردند، معیارهای ورود را داشتند. خطر سوگیری (bias) برای Drewry 1994 نامشخص بود، زیرا این مطالعه به صورت یک چکیده ارائه شد، در حالی که Bennett 2003، در معرض خطر پائین سوگیری رتبه‌بندی شد. تجمیع داده‌ها امکان‌پذیر نبود. در یک مطالعه، شواهدی مبنی بر بهبود اثربخشی با افزودن یک داروی غیر-استروئیدی ضد-التهابی (تنوکسیکام (tenoxicam)) به درمان معمول فشار‌گذاری مجدد وجود نداشت (در شش هفته: نسبت خطر (relative risk; RR): 1.04؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.90 تا 1.20؛ P = 0.58)، اما با اضافه شدن تنوکسیکام از سه به دو، کاهشی در تعداد فشرده‌سازی‌های مورد نیاز دیده شد (P = 0.01؛ 95% CI؛ 0 تا 1). در مطالعه دیگر، شانس فشار‌گذاری‌های مجدد چندگانه، با جدول هلیوم و اکسیژن (هلیوکس (heliox))، در مقایسه با جدول درمان اکسیژن کمتر بود (RR: 0.56؛ 95% CI؛ 0.31 تا 1.00؛ P = 0.05).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.