سوال مطالعه مروری: آیا استفاده از فیلترهای داخل-وریدی که درون رگ قرار می‌گیرند، موربیدیتی و مورتالیتی در نوزادان را کاهش می‌دهد؟
پیشینه: نوزادان نارس یا بیمار، اغلب با مواد مغذی و مایعاتی که مستقیما درون یک ورید انتقال می‌یابند، تغذیه می‌شوند. این انتقال داخل-وریدی می‌تواند با عفونت، سموم آزاد شده توسط باکتری‌ها و ذرات ریزی مانند لاستیک و پلاستیک که ممکن است در مایعات وجود داشته باشند، همراه بوده و آنها وارد جریان خون شوند. در بزرگسالان، قرار دادن یک فیلتر داخل ورید، در کاهش چنین خطراتی تاثیرگذار است و کاربرد فیلترها به طور فزاینده‌ای برای استفاده در نوزادان تازه متولد شده توصیه می‌شوند.
ویژگی‌های مطالعه: نویسندگان این مرور، منابع علمی پزشکی را جست‌وجو و چهار کارآزمایی واجد شرایط را شناسایی کردند که در مجموع 704 نوزاد را پوشش دادند.
یافته‌های کلیدی: سپتی‌سمی و بیماری، مرگ‌ومیرها یا مشکلات لاینهای داخل-وریدی، با فیلتر یا بدون فیلتر تفاوتی نداشتند.
نتیجه‌گیری‌‌ها: شواهد کافی برای توصیه به استفاده از فیلترهای داخل-وریدی که درون رگ قرار می‌گیرند، به منظور پیشگیری از بروز موربیدیتی و مورتالیتی در نوزادان تازه متولد شده وجود ندارد.
شواهد کافی برای توصیه به استفاده از فیلترهای داخل-وریدی که درون رگ قرار می‌گیرند، برای پیشگیری از موربیدیتی و مورتالیتی در نوزادان وجود ندارد.
دسترسی وریدی، بخشی ضروری در مراقبت از نوزاد بیمار برشمرده می‌شود. با این حال، مشکلاتی مانند آلودگی مایعات با باکتری‌ها، اندوتوکسین‌ها و ذرات معلق، با درمان اینفیوژن داخل-وریدی همراه بوده است. ادعا می‌شود که استفاده از فیلترهای داخل-وریدی که درون رگ قرار می‌گیرند (in-line)، یک استراتژی موثر برای حذف باکتری‌ها، اندوتوکسین‌ها و ذرات مرتبط با درمان داخل-وریدی در بزرگسالان بوده و به طور فزاینده‌ای برای استفاده در نوزادان توصیه می‌شود.
تعیین تاثیر فیلترهای داخل-وریدی که درون رگ قرار می‌گیرند، در پیشگیری از موربیدیتی و مورتالیتی در نوزادان.
از استراتژی استاندارد جست‌وجوی گروه مرور نوزادان در کاکرین (Cochrane Neonatal Review Group) استفاده کردیم. بانک‌های اطلاعاتی الکترونیک MEDLINE (از 1966 تا می 2015)، EMBASE (از 1980 تا می 2015)، CINAHL (از 1982 تا می 2015) و پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ 2015؛ شماره 5) را جست‌وجو کردیم. هیچ‌گونه محدودیت زبانی در جست‌وجوها اعمال نشد. جست‌وجوی بیشتر شامل منابع متقابل، چکیده‌ها، کنفرانس‌ها، مجموعه مقالات سمپوزیوم‌ها، نظر خبرگان متخصص و جست‌وجوی دستی در نشریات بود.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) یا شبه-RCTهایی را وارد کردیم که به مقایسه استفاده از فیلترهای داخل-وریدی in-line با دارونما (placebo) یا عدم انجام مداخله در نوزادان پرداختند.
پروسیجرهای گروه مرور نوزادان کاکرین را سرتاسر دنبال کردیم. عناوین و خلاصه‌های به دست آمده را از طریق جست‌وجو بررسی کردیم. متن کامل همه مطالعات احتمالا مرتبط را به دست آوردیم. کارآزمایی‌ها را برای کیفیت روش‌شناسی و گنجاندن بعدی در مرور به‌طور مستقل از هم ارزیابی کردیم. در صورت لزوم برای دریافت اطلاعات بیشتر، با نویسندگان تماس گرفتیم. تجزیهوتحلیل آماری، پروسیجرهای گروه مرور نوزادان کاکرین را سرتاسر دنبال کرد.
چهار مطالعه واجد شرایط وجود داشت که در مجموع 704 نوزاد را انتخاب کردند. این مرور شواهدی را با کیفیت پائین تا بسیار پائین به دست آورد که استفاده از فیلترهایی که درون رگ قرار می‌گیرند، در مقایسه با مایعات فیلتر نشده برای اینفیوژن داخل-وریدی، هیچ تفاوتی را با اهمیت آماری قابل‌توجه در اثربخشی روی مورتالیتی کلی (RR تیپیکال: 0.87؛ 95% CI؛ 0.52 تا 1.47؛ RD تیپیکال: 0.01-؛ 95% CI؛ 0.06- تا 0.04؛ دو مطالعه، 530 نوزاد)، سپتی‌سمی مشکوک و تائید شده (RR تیپیکال: 0.86؛ 95% CI؛ 0.59 تا 1.27؛ RD تیپیکال: 0.02-؛ 95% CI؛ 0.09- تا 0.04؛ دو مطالعه؛ 530 نوزاد) یا دیگر پیامدهای ثانویه (شامل فلبیت موضعی و ترومبوز، انتروکولیت نکروزان، طول مدت باز ماندن کانولا، طول مدت بستری در بیمارستان، تعداد کاتترهای تعبیه‌شده و هزینه‌های مالی) بر جای نگذاشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.