چرا این مرور مهم است؟
بسیاری از کودکان و جوانان از اضطراب رنج می‌برند. کودکان و جوانان مبتلا به اضطراب به احتمال زیاد در دوستی، زندگی خانوادگی و مدرسه مشکل دارند. درمان‌های مربوط به کودکان و جوانان مبتلا به اضطراب می‌تواند از ایجاد مشکلات سلامت روان یا سوء‌مصرف مواد مخدر و الکل در زندگی آینده آنها پیشگیری کند. روش‌های درمانی گفتاری مانند درمان شناختی رفتاری (cognitive behavioural therapy; CBT)، می‌توانند به کودکان و جوانان کمک کنند با استفاده از روش‌های جدید تفکر، با اضطرابشان کنار بیایند. بسیاری از والدین و کودکان، درمان‌های گفتاری را به درمان‌های دارویی مانند دارو‌های ضد-افسردگی ترجیح می‌دهند.
چه کسانی به این مرور علاقمند خواهند بود؟
والدین، کودکان و جوانان؛ افرادی که در آموزش کار می‌کنند؛ متخصصان شاغل در بخش خدمات سلامت روان برای کودکان و جوانان؛ و پزشکان عمومی.
هدف این مرور پاسخ به چه پرسش‌هایی است؟
این مرور، به‌روز شده مرور قبلی کاکرین از سال 2005 است، که نشان داد CBT یک درمان موثر برای کودکان و جوانان مبتلا به اختلالات اضطرابی است.
هدف این به‌روزرسانی، پاسخ به پرسش‌های زیر است:
• آیا CBT از عدم درمان (لیست انتظار) مؤثرتر است؟
• آیا CBT از دیگر روش‌های درمانی «فعال» مانند مطالعه کتاب‌های خود-یاری که کودکان و جوانان را هدف قرار می‌دهند، موثرتر است؟
• آیا CBT موثرتر از دارو-درمانی است؟
• آیا CBT به کاهش نشانه‌های اضطراب در کودکان و جوانان در طولانی‌مدت کمک می‌کند؟
چه مطالعاتی وارد این مرور شدند؟
برای یافتن تمام مطالعات با کیفیت بالا و مربوط به CBT برای درمان اضطراب در کودکان و جوانان که از سال 1970 تا جولای 2012 منتشر شدند، در بانک‌های اطلاعاتی جست‌وجو انجام شد. مطالعات برای ورود به مرور باید کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده بوده و باید شامل کودکان و جوانان با تشخیص روشن اضطراب می‌بودند.
چهل‌و‌یک مطالعه با 1806 شرکت‌کننده وارد این مرور شدند. نویسندگان مرور، کیفیت کلی مطالعات را در سطح «متوسط» ارزیابی کردند.
شواهد به دست آمده از این مرور به ما چه می‌گوید؟
CBT به‌طور قابل‌توجهی موثرتر از عدم درمان در کاهش نشانه‌های اضطراب در کودکان و جوانان است.
هیچ شواهد واضحی وجود ندارد که یک روش ارائه CBT موثرتر از روش دیگر باشد (به عنوان مثال گروه-درمانی، درمان فردی، با والدین).
CBT از دیگر «درمان‌های فعال» مانند مطالعه کتاب‌های خود-یاری موثرتر نیست.
تعداد اندک مطالعات، به این معنی است که نویسندگان مرور نتوانستند CBT را با دارو مقایسه کنند.
فقط چهار مطالعه پیامدهای بلندمدت‌تر پس از CBT را بررسی کردند. هیچ شواهد روشنی بهبودی مداوم نشانه‌های اضطراب را در کودکان و جوانان نشان نداد.
در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد؟
نویسندگان این مرور توصیه می‌کنند که تحقیقات آینده باید جزئیات بیشتری را در مورد آنچه که باعث می‌شود CBT برای کودکان و جوانان اثربخشی بیشتری داشته باشد، چگونگی ارائه CBT به شکل مقرون به‌صرفه‌تر، و چگونگی انطباق CBT را برای گروه‌های سنی مختلف، در نظر بگیرند.
درمان شناختی رفتاری، درمانی موثر برای اختلالات اضطرابی در دوران کودکی و نوجوانی است؛ با این حال، شواهدی که نشان دهد CBT موثرتر از گروه کنترل فعال یا TAU یا دارو-درمانی در دوره پیگیری است، محدود و غیر-قطعی باقی می‌مانند.
یک مرور جدید کاکرین تحت عنوان «درمان شناختی رفتاری برای اختلالات اضطرابی در کودکان و نوجوانان» در 16 نوامبر 2020 منتشر شد که جایگزین این مقاله می‌شود.
استناد (citation): James AC؛ Reardon T؛ Soler A؛ James G؛ Creswell C. درمان شناختی رفتاری برای اختلالات اضطرابی در کودکان و بزرگسالان. پایگاه داده‌ای مرورهای نظام‌مند کاکرین، 2020، شماره 11. .CD013162 :.No .Art؛ DOI: 10.1002/14651858.CD013162.pub2.
مرور قبلی کاکرین (James 2005) نشان داد که درمان رفتاری شناختی (cognitive behavioural therapy; CBT) در درمان اختلالات اضطرابی دوران کودکی موثر است؛ با این حال، سوالات در مورد (1) اثربخشی نسبی CBT در برابر درمان‌های فعال غیر-CBT؛ (2) اثربخشی نسبی CBT در برابر دارو-درمانی و ترکیبی از CBT و دارو-درمانی در مقابل دارونما (placebo)؛ و (3) اثرات طولانی‌مدت CBT، همچنان باقی مانده است.
بررسی اینکه (1) آیا CBT در مقایسه با (الف) کنترل لیست انتظار؛ (ب) درمان‌های فعال غیر-CBT (به عنوان مثال دارونمای روانشناختی، کتاب-درمانی و درمان معمول (treatment as usual; TAU))؛ و (ج) دارو-درمانی و ترکیبی از داروها و CBT در مقابل دارونما؛ و (2) اثرات طولانی مدت CBT، درمانی موثر برای مدیریت اختلالات اضطرابی دوران کودکی و نوجوان است یا خیر.
جست‌وجوها برای این مرور شامل پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) و پایگاه ثبت گروه افسردگی، اضطراب و اختلال روانی کاکرین بود، که از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده مرتبط از بانک‌های اطلاعاتی کتاب‌شناختی - کتابخانه کاکرین (1970 تا جولای 2012)، EMBASE (1970 تا جولای 2012)، MEDLINE (1970 تا جولای 2012)، و PsycINFO (1970 تا جولای 2012) تشکیل شد.
تمام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای (randomised controlled trials; RCTs) مرور شدند که CBT را با لیست انتظار، کنترل فعال، TAU یا دارو مقایسه کردند. همه شرکت‌کنندگان باید مطابق با معیارهای راهنمای تشخیصی و آماری (Diagnostic and Statistical Manual; DSM) یا طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها (International Classification of Diseases; ICD) مبتلا به اضطراب تشخیص داده شده باشند، به استثنای هراس ساده، اختلال وسواس فکری-عملی، اختلال استرس پس از تروما و حرف نزدن (mutism) انتخابی.
کیفیت روش‌شناسی کارآزمایی‌های وارد شده توسط سه مرورگر به‌طور مستقل از هم ارزیابی شد. برای پیامدهای دو حالتی بهبودی در تشخیص اضطراب، از نسبت شانس (OR) با 95% فاصله اطمینان (CI) بر اساس مدل اثرات تصادفی، با تجمیع داده‌ها از طریق روش واریانس معکوس وزن‌دهی استفاده شد. اهمیت آماری در P < 0.05 تنظیم شد. دادههای پیوسته در مورد نشانه‌های اضطراب کودک با استفاده از تفاوت میانگین استاندارد شده (SMD) جمع‌آوری شد.
چهل‌و‌یک مطالعه با 1806 شرکت‌کننده، به آنالیزها وارد شدند. مطالعات، کودکان و نوجوانان مبتلا به اضطراب را با شدت خفیف تا متوسط که به کلینیک‌های دانشگاهی و در سطح جامعه مراجعه کرده و هم‌چنین از مدارس وارد کردند. برای پیامد اولیه بهبودی از هرگونه تشخیص اضطراب با کمک CBT در برابر کنترل لیست انتظار، آنالیزهای قصد درمان (intention-to-treat; ITT) با 26 مطالعه و 1350 شرکت‌کننده، OR معادل 7.85 (95% CI؛ 5.31 تا 11.60، Z = 10.34؛ P < 0.0001) را، اما با شواهدی از ناهمگونی متوسط (P = 0.05؛ I² = 30%) نشان دادند. تعداد افراد مورد نیاز برای درمان (number needed to treat; NNT) معادل 3.0 گزارش شد (95% CI؛ 1.75 تا 3.03). هیچ تفاوتی در پیامد بین انواع روش‌های ارائه CBT به صورت فردی، گروهی و خانواده/والدین مشاهده نشد. آنالیزهای ITT نشان داد که CBT نسبت به درمان‌های کنترل فعال غیر-CBT (شش مطالعه، 426 شرکت‌کننده) یا TAU (دو مطالعه، 88 شرکت‌کننده) در کاهش اضطراب موثرتر نیست. چند مطالعه پیگیری کنترل شده (n = 4) نشان می‌دهند که دستاوردهای درمانی در بهبود اضطراب از نظر آماری اهمیت ندارند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.