عفونت‌های مثانه و کلیه (عفونت‌های مجاری ادراری - UTI) می‌توانند باعث استفراغ، درد، سوزش ادرار، سپتی‌سمی، تب و خستگی، و گاهی آسیب به کلیه شوند. برخی از افراد در معرض خطر بالای UTI عودکننده بوده، و احتمال بیشتری نیز دارد که در معرض عوارض جدی قرار گیرند (از جمله افرادی که مشکلات کلیوی داشته یا افرادی با کاتتر برای ادرار کردن). استفاده طولانی‌مدت از آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند منجر به مقاومت شود، بنابراین اغلب از نمک‌های متنامین (methenamine) (متنامین هیپورات یا هگزامین هیپورات (hexamine hippurate))) استفاده می‌شود. این مرور 13 مطالعه (2032 شرکت‌کننده) را شناسایی کرد. متنامین هیپورات ممکن است در پیشگیری از بروز UTI در بیماران بدون ناهنجاری‌های مجرای کلیوی، به‌ویژه هنگامی که برای پیشگیری کوتاه‌مدت استفاده می‌شود، موثر باشد. اما به‌نظر نمی‌رسد برای پیشگیری طولانی‌مدت در بیماران مبتلا به مثانه نوروپاتیک اثربخشی داشته باشد. عوارض جانبی کمی وجود داشتند. انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده، به‌ویژه برای روشن شدن اثربخشی پروفیلاکسی طولانی‌مدت آن در افرادی که مثانه نوروپاتیک ندارند، ضروری است.
متنامین هیپورات ممکن است برای پیشگیری از بروز UTI در بیماران بدون ناهنجاری‌های مجرای کلیوی موثر باشد، به‌ویژه هنگامی که برای پیشگیری کوتاه‌مدت استفاده می‌شود. به‌نظر نمی‌رسد این عامل دارویی در بیماران مبتلا به مثانه نوروپاتیک یا در بیمارانی که ناهنجاری‌های مجرای کلیوی دارند، موثر باشد. نرخ بروز عوارض جانبی پائین بود، اما ضعیف توصیف شدند.
برای روشن شدن این سوال، به انجام RCTهای بزرگتر و با روش انجام خوب نیاز است، به‌ویژه برای استفاده طولانی‌مدت در افراد بدون مثانه نوروپاتیک.
نمک‌های متنامین (methenamine) اغلب به‌عنوان جایگزینی برای آنتی‌بیوتیک‌ها برای پیشگیری از بروز عفونت مجاری ادراری (UTI) استفاده می‌شوند. این مطالعه مروری نخستین‌بار در شماره 1، سال 2002 انتشار یافت و در شماره 4، سال 2007 به‌روز شد.
ارزیابی فواید و مضرات استفاده از متنامین هیپورات (methenamine hippurate) در پیشگیری از بروز UTI.
ما پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL در کتابخانه کاکرین) ، MEDLINE (از 1950)، EMBASE (از 1980)، فهرست منابع مقالات و خلاصه مقالات کنفرانس‌ها را بدون اعمال محدودیت در زبان مقاله، جست‌وجو کردیم. برای یافتن مطالعات منتشرنشده با تولیدکنندگان نمک‌های متنامین و محققین شناخته‌شده در این زمینه تماس گرفته شد.
تاریخ انجام آخرین جست‌وجو: جون 2012
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) و شبه-RCTهایی از متنامین هیپورات مورد استفاده برای پیشگیری از بروز UTIها در همه گروه‌های جمعیتی، واجد شرایط بودند. مقایسه با گروه کنترل/عدم درمان، پیش‌نیاز انتخاب بود.
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم کیفیت مطالعات را بررسی و داده‌ها را استخراج کردند. آنالیزهای آماری با استفاده از مدل اثرات تصادفی (random-effects model) انجام شده و نتایج به‌صورت خطر نسبی (RR) برای پیامدهای دو حالتی (dichotomous outcome) با 95% فاصله اطمینان (CI) بیان شدند. بررسی ناهمگونی (heterogeneity) و توصیف دقیق نتایج، گروه‌بندی شده براساس جمعیت، صورت گرفتند.
سیزده مطالعه (2032 شرکت‌کننده) وارد شدند. شش مطالعه (654 بیمار)، UTI علامت‌دار و هشت مطالعه (796 بیمار)، باکتریوری (bacteriuria) را گزارش کردند. به‌طور کلی، کیفیت مطالعات مختلط بود. برآوردهای تجمعی کلی برای معیارهای پیامد اصلی، به دلیل ناهمگونی اساسی، قابل تفسیر نبودند. آنالیزهای زیرگروه نشان دادند که متنامین هیپورات ممکن است در بیماران بدون ناهنجاری‌های مجاری کلیوی سودمند باشد (UTI علامت‌دار: RR: 0.24؛ 95% CI؛ 0.07 تا 0.89؛ باکتریوری: RR: 0.56؛ 95% CI؛ 0.37 تا 0.83)، اما نه در بیماران مبتلا به ناهنجاری‌های شناخته شده مجرای کلیوی (UTI علامت‌دار): RR: 1.54؛ 95% CI؛ 0.38 تا 6.20؛ باکتریوری: RR: 1.29؛ 95% CI؛ 0.54 تا 3.07). برای طول دوره کوتاه درمان (1 هفته یا کمتر)، کاهش قابل توجهی در UTI علامت‌دار در افرادی بدون ناهنجاری‌های مجرای کلیوی مشاهده شد (RR: 0.14؛ 95% CI؛ 0.05 تا 0.38). نرخ بروز عوارض جانبی پائین بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.