حدود 1% از افراد در کشورهای صنعتی در مقطعی از زندگی دچار زخم پا می‌شوند که عمدتا ناشی از بازگشت ضعیف جریان خون از پاها به سمت قلب است. پیوندهای پوستی، چه با استفاده از پوست خود بیمار، پوست مصنوعی یا پوست/سلول‌های اهدایی، مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند تا مشخص شود در بهبود زخم‌ها موثر هستند یا خیر. بررسی کارآزمایی‌ها شواهدی را یافت مبنی بر اینکه پوست حاصل از مهندسی بافت و متشکل از دو لایه، احتمال بهبودی را افزایش می‌دهد. شواهد کافی برای توصیه به استفاده از نوع دیگری از پیوند وجود نداشت و انجام تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
پوست مصنوعی دولایه، در ترکیب با بانداژ فشارنده، در مقایسه با پانسمان ساده همراه با فشرده‌سازی، باعث افزایش بهبود زخم‌های وریدی می‌شود. انجام تحقیقات بیشتری نیاز است تا مشخص شود دیگر اشکال گرافت پوستی، بهبودی زخم را افزایش می‌دهند یا خیر.
زخم وریدی پا یک بیماری عودکننده، مزمن و ناتوان‌کننده است. این وضعیت، حدود یک مورد از هر 100 نفر را در مقطعی از زندگی درگیر می‌کند. درمان‌های استاندارد شامل پانسمان‌های ساده و بانداژها یا جوراب‌های فشارنده هستند. گاهی اوقات، علی‌رغم درمان، زخم‌ها برای ماه‌ها یا حتی سال‌ها باز باقی می‌مانند. در مواردی، از گرافت‌های پوست (skin grafts) برای تحریک فرایند بهبود استفاده می‌شود. این گرافت‌ها ممکن است از پوست سالم خود بیمار برداشته شوند یا به‌صورت پانسمان درآیند (اتوگرافت (autograft))، یا به‌صورت یک لایه از پوست زیست‌مهندسی‌شده که از سلول‌های اهدایی رشد یافته (آلوگرافت (allograft))، به کار روند. پوست حفظ شده از حیوانات دیگر، مانند خوک، نیز مورد استفاده قرار گرفته است (زنوگرافت (xenografts)).
ارزیابی تاثیر گرافت‌های پوستی برای درمان زخم‌های وریدی ساق پا.
برای این به‌روزرسانی، استراتژی‌های جست‌وجو را اصلاح کرده و جست‌وجو را در پایگاه‌های زیر انجام دادیم: پایگاه ثبت تخصصی گروه زخم‌ها در کاکرین (جست‌وجو در 27 جولای 2012)؛ پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL) ( کتابخانه کاکرین، سال 2012، شماره 7)؛ Ovid MEDLINE (2008 تا هفته 3 جولای 2012)؛ Ovid MEDLINE (استنادات نمایه نشده در حال پردازش و دیگر موارد، 26 جولای، 2012)؛ Ovid EMBASE (2008 تا هفته 29 سال 2012 )؛ و EBSCO CINAHL (2008 تا 26 جولای 2012). محدودیتی را از نظر تاریخ انتشار یا زبان نگارش مطالعه اعمال نکردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) در مورد گرافت‌های پوستی در درمان زخم‌های وریدی پا.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم استخراج داده‌ها و ارزیابی کیفیت مطالعه را انجام دادند.
در این به‌روزرسانی مرور، یک کارآزمایی جدید را شناسایی کردیم، که تعداد کل مطالعات را به 17 کارآزمایی (1034 شرکت‌کننده) رساند، و همه آن‌ها عموما در معرض خطر متوسط یا بالای سوگیری (bias) بودند. در 12 کارآزمایی، شرکت‌کنندگان بانداژ فشارنده را نیز دریافت کردند.
یازده کارآزمایی، گرافت را با مراقبت استاندارد، که در آن هیچ پیوندی استفاده نشد، مقایسه کردند. دو مورد از این کارآزمایی‌ها (102 شرکت‌کننده)، پانسمان را با اتوگرافت؛ سه کارآزمایی (80 شرکت‌کننده) آلوگرافت‌های منجمد را با پانسمان، و دو کارآزمایی (45 شرکت‌کننده) آلوگرافت‌های تازه را با پانسمان مقایسه کردند. دو کارآزمایی (345 شرکت‌کننده) پوست حاصل از مهندسی بافت (پوست مصنوعی دولایه) را با پانسمان مقایسه کردند. در دو کارآزمایی (97 شرکت‌کننده)، یک جایگزین تک‌لایه درم با مراقبت استاندارد مقایسه شد.
شش کارآزمایی، تکنیک‌های متفاوت گرافت پوستی را مقایسه کردند. اولین کارآزمایی (92 شرکت‌کننده) اتوگرافت‌ها را با آلوگرافت منجمد مقایسه کرد، دومین کارآزمایی (51 شرکت‌کننده) تکنیک pinch graft (اتوگرافت) را با درم خوک (زنوگرافت) مقایسه کرد، سومین کارآزمایی (110 شرکت‌کننده) کراتینوسیت‌ها و فیبروبلاست‌های انسانی با رشد متوقف‌شده را با دارونما (placebo) مقایسه کرد، چهارمین کارآزمایی (10 شرکت‌کننده) اتوگرافت منتقل‌شده روی پدهای خوکی (porcine pad) را با اتوگرافت منتقل‌شده روی ریزدانه‌های ژلاتین خوکی (porcine gelatin microbeads) مقایسه کرد، کارآزمایی پنجم (92 شرکت‌کننده) یک گرافت مش‌شده (meshed graft) را با یک اتوگرافت کراتینوسیت کشت داده‌شده مقایسه کرد، و ششمین کارآزمایی (50 شرکت‌کننده) یک آلوگرافت کراتینوسیت منجمد را با آلوگرافت‌های کراتینوسیت لیوفیلیزه (خشک‌شده‌ی انجمادی) مقایسه کرد.
تعداد زخم‌های بهبود‌یافته با استفاده از پوست مصنوعی دولایه، به‌طور معنی‌داری بیشتر از موارد درمان‌شده با پانسمان بود. برای تعیین اینکه دیگر انواع پیوند پوست باعث بهبود زخم‌های وریدی می‌شوند یا خیر، شواهد کافی از دیگر کارآزمایی‌ها وجود نداشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.