วิธีการทางจิตวิทยาเพื่อส่งเสริมความยืดหยุ่นในนักศึกษาสายการดูแลสุขภาพ

ความเป็นมา
นักศึกษาสายการดูแลสุขภาพ (เช่นนักศึกษาแพทย์ พยาบาล ผดุงครรภ์เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ จิตวิทยา กายภาพบำบัดหรือสังคมสงเคราะห์) มีภาระงานทางวิชาการสูง ต้องผ่านการสอบและต้องเผชิญกับความทุกข์ทรมานของมนุษย์ ซึ่งอาจส่งผลเสียต่อสุขภาพร่างกายและจิตใจ วิธีการเพื่อปกป้องพวกเขาจากความเครียดดังกล่าวเรียกว่าวิธีการเพื่อความยืดหยุ่น การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบที่มีก่อนหน้านี้ชี้ให้เห็นว่าวิธีการเพื่อความยืดหยุ่นสามารถช่วยนักเรียนรับมือกับความเครียดและป้องกันไม่ให้เกิดผลเสียต่อสุขภาพกายและใจ

คำถามของการทบทวนวรรณกรรม
วิธีการทางจิตวิทยาที่ออกแบบมาเพื่อส่งเสริมความยืดหยุ่นช่วยเพิ่มความยืดหยุ่น สุขภาพจิต และปัจจัยอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับความยืดหยุ่นในนักเรียนสายการดูแลสุขภาพหรือไม่

ช่วงเวลาที่สืบค้น
หลักฐานที่มีอยู่เป็นปัจจุบันจนถึงเดือนมิุนายน 2019 ผลการสืบค้นหาที่อัปเดตของฐานข้อมูลหลัก 4 ฐานข้อมูลในเดือนมิถุนายน 2020 ยังไม่รวมอยู่ในการทบทวนวรรณกรรมนี้

ลักษณะของการศึกษา
เราพบการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบ 30 เรื่อง (การศึกษาที่ผู้เข้าร่วมได้รับมอบหมายให้เข้าร่วมในกลุ่มที่ได้รับวิธีการที่ศึกษา (intervention) หรือกลุ่มควบคุม (control) ตามขั้นตอนที่คล้ายกับการโยนเหรียญ) การศึกษาประเมินวิธีการเพื่อความยืดหยุ่นที่หลากหลายในผู้เข้าร่วมที่มีอายุโดยเฉลี่ยระหว่าง 19 ถึง 38 ปี

นักศึกษาสายการดูแลสุขภาพเป็นจุดสนใจของการศึกษา 22 เรื่องโดยมีผู้เข้าร่วมทั้งหมด 1315 คน (ไม่ได้ระบุไว้ในการศึกษา 2 เรื่อง) การศึกษา 8 เรื่อง รวบรวมกลุ่มตัวอย่าง (ผู้เข้าร่วม 1365 คน) ของนักศึกษาสายการดูแลสุขภาพและนักศึกษาที่ไม่อยู่ในสายการดูแลสุขภาพ

การศึกษาที่รวมไว้ 8 เรื่อง เปรียบเทียบวิธีการการปรับตัวโดยอาศัยการฝึกสติ (เช่นวิธีการที่ส่งเสริมความสนใจในช่วงเวลาปัจจุบันโดยไม่มีการตัดสิน) เทียบกับตัวเปรียบเทียบที่ไม่เฉพาะเจาะจง (เช่น บัญชีรอเรียกรับการฝึกอบรมหลังจากช่วงเวลารอคอย) วิธีการส่วนใหญ่ดำเนินการเป็นกลุ่ม (17/30) โดยมีความเข้มข้นของการฝึกสูงมากกว่า 12 ชั่วโมงหรือช่วงเวลา (11/30) และมีการจัดแบบตัวต่อตัว (เช่นการติดต่อโดยตรงและการพบปะแบบตัวต่อตัวระหว่าง ผู้ดำเนินการและผู้เข้าร่วม 17/30)

การศึกษาที่รวมอยู่นี้ได้รับทุนจากแหล่งต่างๆ (เช่นมหาวิทยาลัย, มูลนิธิ) หรือการรวมกันของแหล่งทุนต่างๆ (การศึกษา 4 เรื่อง) การศึกษา 7 เรื่อง ไม่ได้ระบุผู้ให้ทุนสนับสนุนและการศึกษา 3 เรื่อง ไม่ได้รับการสนับสนุนด้านเงินทุน

ความเชื่อมั่นของหลักฐาน
หลายสิ่งลดความเชื่อมั่นว่าวิธีการเพื่อความยืดหยุ่นจะได้ผลหรือไม่ สิ่งเหล่านี้รวมถึงข้อจำกัดในวิธีการศึกษา ผลลัพธ์ที่แตกต่างกันในการศึกษา ผู้เข้าร่วมจำนวนน้อยในการศึกษาส่วนใหญ่ และข้อเท็จจริงที่ว่าข้อค้นพบนี้ จำกัดเฉพาะผู้เข้าร่วม วิธีการและคู่เปรียบเทียบ

ผลการศึกษาที่สำคัญ
การฝึกความยืดหยุ่นสำหรับนักศึกษาสายการดูแลสุขภาพอาจช่วยเพิ่มความยืดหยุ่นและอาจลดอาการวิตกกังวลและความเครียดได้ทันทีหลังสิ้นสุดการรักษา วิธีการเพื่อความยืดหยุ่นดูเหมือนจะไม่ช่วยลดอาการซึมเศร้าหรือปรับปรุงความเป็นอยู่ อย่างไรก็ตาม หลักฐานจากการทบทวนวรรณกรรมนี้มีจำกัด และไม่แน่นอนอย่างมาก ซึ่งหมายความว่า ขณะนี้เรามีความเชื่อมั่นน้อยมาก ว่าวิธีการเพื่อความยืดหยุ่น จะสร้างความแตกต่างให้กับผลลัพธ์เหล่านี้และการวิจัยเพิ่มเติมมีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ค้นพบ

มีการศึกษาน้อยมากที่รายงานเกี่ยวกับผลระยะสั้นและระยะกลางของวิธีการเพื่อความยืดหยุ่น ไม่มีการติดตามประเมินผลในระยะยาวสำหรับผลลัพธ์ใด ๆ การศึกษาใช้วิธีการวัดผล และการออกแบบวิธีการที่หลากหลายทำให้ยากที่จะสรุปสิ่งที่ค้นพบ เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่อาจเกิดขึ้นได้รับการตรวจสอบในการศึกษา 4 เรื่อง โดยการศึกษา 3 เรื่อง ไม่แสดงผลลัพธ์ที่ไม่พึงประสงค์และอีก 1 เรื่อง รายงานว่าไม่มีผลลัพธ์ จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติม ที่มีคุณภาพสูงด้านระเบียบวิธีวิจัยและด้วยการออกแบบการศึกษาที่ดีขึ้น

ข้อสรุปของผู้วิจัย: 

สำหรับนักศึกษาด้านการดูแลสุขภาพมีหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก สำหรับผลของการฝึกความยืดหยุ่น ต่อความยืดหยุ่น ความวิตกกังวล และความเครียดหรือการรับรู้ความเครียดในภายหลังจากการได้รับการดำเนินการ

วิธีการที่แตกต่างกัน ความขาดแคลนของข้อมูลระยะสั้นระยะกลางหรือระยะยาว และการกระจายทางภูมิศาสตร์ที่จำกัดเฉพาะประเทศที่มีรายได้สูง จำกัดความสามารถในการนำผลลัพธ์ไปใช้ ดังนั้นควรทำข้อสรุปด้วยความระมัดระวัง เนื่องจากผลการวิจัยชี้ให้เห็นถึงผลในเชิงบวกของการฝึกความยืดหยุ่นสำหรับนักศึกษาสายการดูแลสุขภาพที่มีหลักฐานความเชื่อมั่นต่ำมาก การทำวิจัยซ้ำแบบที่มีคุณภาพสูง และการออกแบบการศึกษาที่ดีขึ้น (เช่นมีฉันทามติเกี่ยวกับคำจำกัดความของความยืดหยุ่น การประเมินการสัมผัสกับความเครียดของแต่ละบุคคล การควบคุมความสนใจมากขึ้น และระยะเวลาติดตามผลนานขึ้น) มีความจำเป็นอย่างชัดเจน

อ่านบทคัดย่อฉบับเต็ม
บทนำ: 

ความยืดหยุ่นสามารถกำหนดได้ว่าเป็นการรักษาหรือฟื้นฟูสุขภาพจิตในระหว่างหรือหลังความทุกข์ยากที่สำคัญเช่น เหตุการณ์ที่อาจกระทบกระเทือนจิตใจ สถานการณ์ในชีวิตที่ท้าทาย การเปลี่ยนแปลงชีวิตที่วิกฤต หรือความเจ็บป่วยทางร่างกาย นักศึกษาสายการดูแลสุขภาพ เช่นนักศึกษาแพทย์ พยาบาลจิตวิทยาและสังคมสงเคราะห์ จะได้สัมผัสกับความเครียดจากการศึกษาและการทำงานที่หลากหลายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงหลังของการศึกษาวิชาชีพด้านสุขภาพ พวกเขามีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นในการเกิดอาการเหนื่อยหน่ายหรือความผิดปกติทางจิต ประชากรกลุ่มนี้อาจได้รับประโยชน์จากโครงการฝึกอบรมที่ส่งเสริมความยืดหยุ่น

วัตถุประสงค์: 

เพื่อประเมินผลของวิธีการเพื่อส่งเสริมความยืดหยุ่นของนักศึกษาสายการดูแลสุขภาพ นั่นคือนักศึกษาในการฝึกอบรมวิชาชีพด้านสุขภาพที่ให้การดูแลทางการแพทย์โดยตรง (เช่นนักศึษาแพทย์ พยาบาล พยาบาลผดุงครรภ์หรือเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์) และผู้ที่อยู่ในการฝึกอบรมวิชาชีพด้านสุขภาพที่เกี่ยวข้องกัน ซึ่งแตกต่างจากการดูแลทางการแพทย์ (เช่นนักศึกษาจิตวิทยา กายภาพบำบัดหรือสังคมสงเคราะห์)

วิธีการสืบค้น: 

เราได้สืบค้นการศึกษาใน CENTRAL, MEDLINE, Embase และฐานข้อมูลอื่นๆ อีก 11 แหล่ง และทะเบียนการทำการทดลอง 3 แหล่ง ตั้งแต่ 1990 ถึงมิถุนายน 2019 เราได้ตรวจสอบเอกสารอ้างอิงของการวิจัยที่พบและได้ติดต่อผู้เชี่ยวชาญในด้านนี้ เราปรับปรุงการสืบค้นนี้ในฐานข้อมูลหลัก 4 ฐานข้อมูลในเดือนมิถุนายน 2020 แต่เรายังไม่ได้รวมผลลัพธ์เหล่านี้

เกณฑ์การคัดเลือก: 

การทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มเปรียบเทียบ (RCTs) เปรียบเทียบวิธีการทางจิตใจในรูปแบบใด ๆก็ตาม เพื่อส่งเสริมความยืดหยุ่น ความแข็งแกร่ง หรือการเติบโตหลังการกระทบกระเทือน เมื่อเทียบกับการไม่ได้รับวิธีการใดๆ (no intervention), รายการรอเรียกรับบริการ (waiting list), การดูแลตามปกติ, และการควบคุมความสนใจ ในผู้ใหญ่ (อายุ 18 ปีขึ้นไป) ที่เป็นนักเรียนสายการดูแลสุขภาพ ผลลัพธ์หลักคือ ความยืดหยุ่น ความวิตกกังวล ภาวะซึมเศร้า ความเครียด หรือการรับรู้ความเครียด และความเป็นอยู่หรือคุณภาพชีวิต ผลลัพธ์รองคือ ปัจจัยด้านความยืดหยุ่น

การรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล: 

ผู้วิจัยทั้งสองคนเลือกการศึกษา ประเมินความเสี่ยงของการมีอคติ และประเมินคุณภาพของหลักฐานโดยใช้ GRADE (ภายหลังเท่านั้น) อย่างเป็นอิสระ

ผลการวิจัย: 

เราได้รวบรวม RCT 30 เรื่อง ซึ่ง 24 เรื่อง ทำในในประเทศที่มีรายได้สูง และ 6 เรื่อง ทำในประเทศที่มีรายได้ปานกลาง (บน - ล่าง) การศึกษา 22 เรื่อง มุ่งเน้นไปที่นักศึกษาสายการดูแลสุขภาพเท่านั้น (ผู้เข้าร่วม 1315 คน; จำนวนที่สุ่มไม่ได้ระบุไว้ในการศึกษา 2 เรื่อง) รวมทั้งนักศึกษาในวิชาชีพสายสุขภาพที่ให้การดูแลทางการแพทย์โดยตรง และผู้ที่อยู่ในวิชาชีพสายสุขภาพที่มีส่วนเกี่ยวข้อง เช่นจิตวิทยาและกายภาพบำบัด ครึ่งหนึ่งของการศึกษาดำเนินการในมหาวิทยาลัยหรือโรงเรียนรวมทั้งนักศึกษาพยาบาล / การผดุงครรภ์หรือนักศึกษาแพทย์ การศึกษา 8 เรื่อง พบว่าเป็นกลุ่มตัวอย่างแบบผสม (ผู้เข้าร่วม 1365 คน) กับนักศึกษาสายการดูแลสุขภาพและผู้เข้าร่วมนอกสาขาการศึกษาด้านสุขภาพ

ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่เป็นสตรี (63.3% ถึง 67.3% ในกลุ่มตัวอย่างที่ผสมกัน) จากวัยหนุ่มสาว (ช่วงอายุเฉลี่ย หากมีการรายงาน: 19.5 ถึง 26.83 ปี; 19.35 ถึง 38.14 ปี ในตัวอย่างที่คละ) การศึกษาจำนวน 17 เรื่องได้ตรวจสอบวิธีการของกลุ่มที่มีความเข้มข้นในการฝึกสูง (การศึกษา 11 เรื่อง; > 12 ชั่วโมง / ครั้ง) ซึ่งทำแบบตัวต่อตัว (การศึกษา 17 เรื่อง) จากการศึกษาที่รวมไว้ มี 8 เรื่อง ที่เปรียบเทียบการฝึกความยืดหยุ่นโดยพิจารณาจากการมีสติกับตัวเปรียบเทียบที่ไม่เจาะจง (เช่น wait-list)

การศึกษาที่รวมอยู่นี้ได้รับทุนจากแหล่งต่างๆ (เช่นมหาวิทยาลัยมูลนิธิ) หรือการรวมกันของแหล่งทุนต่างๆ (การศึกษา 4 เรื่อง) การศึกษา 7 เรื่อง ไม่ได้ระบุผู้ให้ทุนสนับสนุนและการศึกษา 3 เรื่อง ไม่ได้รับการสนับสนุนด้านเงินทุน

ความเสี่ยงของการมีอคติสูงหรือไม่ชัดเจน โดยมีข้อบกพร่องหลักในอคติด้านประสิทธิภาพ การวินิจฉัย การลดจำนวน และการรายงาน

ในภายหลังการดำเนินการ หลักฐานความเชื่อมั่นที่ต่ำมากแสดงให้เห็นว่าเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมแล้ว นักศึกษาสายการดูแลสุขภาพที่ได้รับการฝึกอบรมด้านความยืดหยุ่นอาจมีระดับความยืดหยุ่นที่สูงขึ้น (ความแตกต่างของค่าเฉลี่ยมาตรฐาน (SMD) 0.43, ช่วงความเชื่อมั่น 95% (CI) 0.07 ถึง 0.78; การศึกษา 9 เรื่อง, ผู้เข้าร่วม 561 คน) ระดับความวิตกกังวลลดลง (SMD −0.45, 95% CI −0.84 ถึง −0.06; การศึกษา 7 เรื่อง,ผู้เข้าร่วม 362 คน) และระดับความเครียดหรือการรับรู้ความเครียดลดลง (SMD −0.28, 95% CI −0.48 ถึง - 0.09; การศึกษา 7 เรื่อง, ผู้เข้าร่วม 420 คน) ขนาดของผลลัพธ์แตกต่างกัน อยู่ระหว่างเล็กและปานกลาง มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยที่แสดงผลของการฝึกความยืดหยุ่นต่อภาวะซึมเศร้า (SMD −0.20, 95% CI −0.52 ถึง 0.11; การศึกษา 6 เรื่อง, ผู้เข้าร่วม 332 คน; หลักฐานความเชื่อมั่นต่ำมาก) หรือความเป็นอยู่หรือคุณภาพชีวิต (SMD 0.15 , 95% CI −0.14 ถึง 0.43; การศึกษา 4 รายการ, ผู้เข้าร่วม 251 คน; หลักฐานความเชื่อมั่นต่ำมาก)

ผลข้างเคียงมีการวัดในการศึกษา 4 เรื่อง แต่มีรายงานเพียงการศึกษา 3 เรื่องเท่านั้น ไม่มีการศึกษาใดในการศึกษา 3 เรื่องที่รายงานถึงเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ใด ๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างการศึกษา (ความเชื่อมั่นของหลักฐานต่ำมาก)

บันทึกการแปล: 

แปลโดย ศ.นพ.ภิเศก ลุมพิกานนท์ ภาควิชาสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 8 สิงหาคม 2020

Tools
Information