Pytanie badawcze

Dokonaliśmy przeglądu dostępnych danych naukowych dotyczących różnych schematów antybiotykoterapii u noworodków (od urodzenia do 72. godziny życia), u których – według definicji badaczy – stwierdzono sepsę o wczesnym początku.

Wprowadzenie

Sepsa u noworodków jest ciężką i potencjalnie śmiertelną chorobą spowodowaną reakcją organizmu na zakażenie. Sepsa u noworodków stanowi trzecią najczęstszą przyczynę zgonu noworodków na świecie. Pomimo dużej liczby przypadków sepsy u noworodków, nie ma wystarczających dowodów na skuteczność diagnostyki i leczenia. Niniejszy przegląd Cochrane został pierwotnie opublikowany w 2004 roku. Aby określić najwłaściwszą politykę antybiotykową w przypadku sepsy noworodków, należy oprzeć ją na aktualnym, dobrze przeprowadzonym przeglądzie. Biorąc pod uwagę znaczenie kliniczne, konieczne jest przeprowadzenie przeglądu, w którym oceni się efekty stosowania różnych schematów antybiotykoterapii w sepsie o wczesnym początku u noworodków.

Charakterystyka badań

Dane naukowe są aktualne do sierpnia 2020 roku. Uwzględniliśmy 5 badań obejmujących łącznie 865 uczestników. W uwzględnionych badaniach porównywano 5 różnych schematów antybiotykoterapii.

Główne wyniki

Do przeglądu włączono 5 badań, w których porównywano stosowanie: (1) ampicyliny i gentamycyny vs benzylopenicyliny i gentamycyny; (2) piperacyliny i tazobaktamu vs amikacyny; (3) tikarcyliny i kwasu klawulanowego vs piperacyliny i gentamycyny; (4) piperacyliny vs ampicyliny i amikacyny; (5) ceftazydymu vs benzylopenicyliny i gentamycyny.

W żadnym z pięciu porównań nie wykazano różnicy pod względem ryzyka zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, ryzyka poważnych zdarzeń niepożądanych (tj. poważnych powikłań), konieczności wspomagania oddychania, konieczności wspomagania krążenia, ryzyka wystąpienia nefrotoksyczności (toksycznego uszkodzenia nerek), ryzyka neurologicznych zaburzeń rozwoju (zaburzeń funkcjonowania mózgu, które wpływają na zachowanie dziecka, pamięć lub zdolność uczenia się), ryzyka martwiczego zapalenia jelit (gdy tkanki w jelitach ulegają zapaleniu i zaczynają obumierać) lub ryzyka wystąpienia ototoksyczności (toksyczności dla ucha). Aktualne dane naukowe nie potwierdzają, ani nie kwestionują, wyższości jednego schematu antybiotykoterapii nad innymi.

Jakość danych naukowych

Wnioski autorów przeglądu oparto na danych naukowych o bardzo niskiej jakości. Wszystkie badania obciążone były dużym ryzykiem błędu systematycznego (tzn. badania przeprowadzono w sposób, który mógł zniekształcić wyniki na korzyść interwencji). Ponadto badania te obejmowały niewielu uczestników, przez co wyniki przeglądu są nieprecyzyjne.