Wprowadzenie
Choroba Alzheimera stanowi czynnik ryzyka drgawek u osób starszych. W chorobie Alzheimera można zaobserwować napady drgawkowe różnego rodzaju, które są prawdopodobnie bagatelizowane.

Charakterystyka badań
Przeszukaliśmy naukowe bazy danych dotyczące badań klinicznych porównujących farmakologiczne i niefarmakologiczne metody leczenia padaczki u chorych na Alzheimera. Naszym celem była ocena skuteczności leczenia przeciwpadaczkowego oraz czy z jego stosowaniem wiążą się jakiekolwiek skutki uboczne.

Najważniejsze wyniki
Włączyliśmy i przeanalizowaliśmy 1 badanie z randomizacją (badanie kliniczne, w którym uczestnicy są losowo przydzielani do jednej z dwóch lub więcej grup badanych) obejmujące łącznie 95 osób. W odniesieniu do odsetka uczestników, u których nie wystąpiły drgawki, nie stwierdzono istotnej różnicy pomiędzy lekami przeciwpadaczkowymi (lewetyracetam w porównaniu z lamotryginą, lewetyracetam w porównaniu z fenobarbitalem oraz lamotrygina w porównaniu z fenobarbitalem). Można przypuszczać, że lewetyracetam może poprawiać percepcję (myślenie), a lamotrygina łagodzić objawy depresji, podczas gdy fenobarbital i lamotrygina mogą pogarszać percepcję, a lewetyracetam i fenobarbital mogą pogarszać nastrój.

Jakość danych naukowych
Jakość danych naukowych pochodzących z badań była bardzo niska. Oznacza to, że jesteśmy bardzo niepewni co do wyników i należy je interpretować z ostrożnością. Konieczne jest przeprowadzenie dużych badań z randomizacją, aby określić skuteczność i tolerancję leków przeciwpadaczkowych u chorych na Alzheimera.

Dane naukowe są aktualne do sierpnia 2020 roku.