Osoby z depresją są bardzo często nałogowymi palaczami. Chcieliśmy wiedzieć, czy metody terapeutyczne wspomagające rzucanie palenia są skuteczne dla osób obecnie chorujących na depresję lub z depresją w wywiadzie. W przeglądzie tym, metody terapeutyczne zostały podzielne na te ze szczególnym uwzględnieniem opanowywania objawów depresji lub bez niego. Okazało się, że metody rzucania palenia ze szczególnym uwzględnieniem opanowywania objawów depresji pomogły palaczom cierpiącym na depresję w porzuceniu nałogu. Interwencje psychospołeczne, w których uczestnicy uczą się, jak za pomocą psychologicznych technik „zarządzania nastrojem” radzić sobie z objawami depresji, były skuteczne u osób z trwającym epizodem depresji oraz z depresją w wywiadzie. Wykazano, że bupropion, lek przeciwdepresyjny, stosowany, by pomóc w zaprzestaniu palenia, jest skuteczny u zdrowych palaczy. Nasze wyniki pokazują, że bupropion może również dawać korzyści palaczom z depresją w wywiadzie,czego nie stwierdzono jednak w grupie osób obecnie cierpiących na depresję. Brak było dowodów skuteczności innych leków przeciwdepresyjnych we wspomaganiu rzucania nałogu u palaczy z depresją w wywiadzie. Nie było również wystarczających dowodów na zastosowanie leków przeciwdepresyjnych u palaczy obecnie chorujących na depresję. Wykazano, że chociaż metody terapeutyczne nieuwzględniające szczególnie opanowywania objawów depresji, takie jak nikotynowa terapia zastępcza i standardowe psychospołeczne interwencje mające na celu rzucenie palenia, pomagają innym grupom osób, to nie znaleziono wystarczających dowodów, aby stwierdzić, że były one pomocne u osób chorujących na depresję obecnie lub w przeszłości.