Pytanie badawcze

Czy stosowanie antagonistów receptora endoteliny zwiększa możliwość wykonywania ćwiczeń fizycznych (wydolność wysiłkową), łagodzi objawy lub zmniejsza ryzyko zgonu u chorych z tętniczym nadciśnieniem płucnym (PAH)?

Wprowadzenie

Tętnicze nadciśnienie płucne (ang. pulmonary arterial hypertension, PAH) jest wyniszczającą chorobą, która charakteryzuje się zwiększeniem naczyniowego oporu płucnego, który prowadzi do niewydolności prawego serca i ostatecznie do śmierci.

Antagoniści receptora endoteliny należą do klasy silnych wazodylatatorów (leków, które otwierają [rozszerzają] naczynia krwionośne), zdolnych do zatrzymania procesu podziału komórek, które mogłyby ulec rozszerzeniu, co w rezultacie prowadzi do korzystnych zmian w strukturze tętnic płucnych.

Charakterystyka badania

Dokonano przeglądu dowodów naukowych pochodzących z badań z randomizacją (czyli takich, w których uczestników losowo przydziela się do jednej z dwóch lub więcej grup leczenia). Po dokładnym przeglądzie i ocenie literatury medycznej zidentyfikowaliśmy 17 badań obejmujących łącznie 3322 uczestników. Zdecydowana większość uczestników chorowała na PAH bez rozpoznanej przyczyny (idiopatyczne). Dane naukowe są aktualne do listopada 2020 r.

Najważniejsze wyniki

Stosowanie antagonistów receptora endoteliny prawdopodobnie zwiększa wydolność wysiłkową i poprawia wyniki w zakresie klasy czynnościowej Światowej Organizacji Zdrowia (opisującej stopień nasilenia objawów podmiotowych nadciśnienia płucnego u danej osoby), a także może zmniejszać ryzyko zgonu i łagodzić nasilenie objawów u chorych z PAH; rzadko może jednak również zwiększać ryzyko uszkodzenia wątroby. Prawdopodobnie rozstrzyga to pytanie o wpływ stosowania antagonistów receptora endoteliny u chorych z PAH.

Wiarygodność danych naukowych

Przedstawione dane naukowe są umiarkowanej pewności (co do wiarygodności zaobserwowanego efektu - przyp. tłum.) ze względu na dużą liczbę brakujących danych.