Przejdź do treści

Opóźnienie przepisania antybiotyku w zakażeniach dróg oddechowych

Pytanie badawcze

Czy opóźniona antybiotykoterapia w porównaniu z natychmiastową antybiotykoterapią lub z niestosowaniem antybiotykoterapii zmniejsza liczbę antybiotyków przyjmowanych przez chorych z zakażeniem dróg oddechowych, w tym z bólem gardła, zapaleniem ucha środkowego, kaszlem (zapaleniem oskrzeli) i przeziębieniem?

Wprowadzenie

Stosowanie zbyt wielu antybiotyków zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych i zwiększa koszty opieki zdrowotnej oraz oporność bakterii na antybiotyki. Jedną ze strategii ograniczania niepotrzebnego stosowania antybiotyków jest wystawianie recepty na antybiotyk z zaleceniem odroczenia jej realizacji. Lekarz wypisujący receptę spodziewa się, że objawy ustąpią bez zastosowania antybiotyków i uznaje, że nie ma konieczności przepisywania ich natychmiastowo.

Szukaliśmy badań, w których porównywano opóźnione zlecenie zastosowania antybiotyków z natychmiastowym ich przepisaniem lub niestosowaniem ich w ogóle w przypadku zakażeń dróg oddechowych, niezależnie od tego, czy antybiotyki były wskazane, czy nie. Ocenialiśmy również zużycie antybiotyków, zadowolenie pacjentów, oporność na antybiotyki, wskaźniki ponownych konsultacji i stosowanie dodatkowych terapii. Jest to aktualizacja przeglądu opublikowanego po raz pierwszy w 2007 roku, zaktualizowanego wcześniej w latach 2010, 2013 oraz 2017.

Data wyszukiwania

Dane są aktualne do 20 sierpnia 2022 roku.

Charakterystyka badań

Uwzględniliśmy 12 badań obejmujących łącznie 3968 uczestników – dane zebrane od 3750 z nich umożliwiły ocenę strategii przepisywania leków chorym z różnymi zakażeniami dróg oddechowych. W 11 spośród uwzględnionych badań porównywano dwie strategie: opóźnionego podawania antybiotyków z natychmiastowym ich zastosowaniem. W 5 badaniach porównywano opóźnione zlecenie antybiotyków i niestosowanie antybiotyku. 6 spośród 12 badań obejmowało tylko dzieci (1569 uczestników), 2 obejmowały tylko dorosłych (589 uczestników), a 4 obejmowały dzieci i dorosłych (1596 uczestników). Do nowego badania uwzględnionego w niniejszej aktualizacji włączono 448 uczestników, a po zastosowaniu kryteriów wykluczenia 436 z nich.

Źródła finansowania badań

2 badania zostały sfinansowane przez firmy farmaceutyczne, w 2 badaniach nie opisano źródeł finansowania, a pozostałe 8 badań zostało sfinansowanych przez instytucje państwowe lub uczelnie.

Najważniejsze wyniki

Zużycie antybiotyków było największe w grupie, w której antybiotyk zalecono natychmiastowo (93%), a następnie w grupie z opóźnionego zlecenia (29%) i w grupie bez zalecenia o zastosowaniu antybiotyków (13%).

Zadowolenie pacjentów było podobne w przypadku osób, którym antybiotyk przepisano z opóźnieniem (88% zadowolonych) i grupie, którym przepisano go natychmiastowo (90% zadowolonych), ale było większe niż w przypadku niestosowania antybiotyków (86% vs 81% zadowolonych).

Nie stwierdzono różnicy między natychmiastowym zleceniem antybiotyku , jego opóźnionym podaniem oraz niestosowaniem antybiotyków w odniesieniu do wielu objawów, w tym: gorączki, bólu, złego samopoczucia, kaszlu, kataru. Zaobserwowano jedynie niewielkie różnice, które przemawiały na korzyść natychmiastowego podania antybiotyków pod względem: złagodzenia bólu, gorączki i kataru u chorych z bólem gardła oraz pod względem bólu i złego samopoczucia u chorych z zakażeniem ucha środkowego. W porównaniu z niestosowaniem antybiotyków, opóźnione ich podanie doprowadziło do niewielkiego skrócenia czasu utrzymywania się bólu, gorączki i kaszlu u osób przeziębionych. Stwierdzono niewielką różnicę pod względem częstości występowania skutków ubocznych antybiotykoterapii i brak istotnej różnicy pod względem częstości powikłań.

W 2 badaniach wykazano, że w 1. miesiącu po wstępnej konsultacji ani opóźnione , ani natychmiastowe zalecenie realizacji leku nie zwiększało prawdopodobieństwa ponownej u lekarza. Wykluczając 1. miesiąc, w jednym z badań wykazano, że uczestnicy otrzymujący zarówno opóźnioną, jak i natychmiastową receptę na antybiotyk przy kolejnym zakażeniu dróg oddechowych, nie byli bardziej skłonni do powrotu do lekarza w ciągu 12 miesięcy po wizycie. W innym badaniu wykazano, że uczestnicy w grupie, która otrzymała receptę do realizacji natychmiastowej z większym prawdopodobieństwem wracali na wizytę do lekarza w ciągu następnych 12 miesięcy, w porównaniu z tymi, którzy otrzymali receptę ze wskazaniem jej opóźnionej realizacji.

W 2 badaniach obejmujących dzieci z ostrym zapaleniem ucha środkowego opisano stosowanie innych leków u pacjentów otrzymujących antybiotyki do realizacji z opóźnieniem w porównaniu z pacjentami otrzymującymi receptę na antybiotyki do natychmiastowej realizacji. W 1 badaniu nie stwierdzono różnicy między stosowaniem ibuprofenu, paracetamolu i kropli do uszu. W innym badaniu w grupie natychmiastowego podania antybiotyku wykorzystano mniej łyżek paracetamolu w porównaniu z grupą opóźnionego podania antybiotyku w 2. i 3. dniu po pierwszej wizycie. W żadnym z uwzględnionych badań nie oceniano ziół ani innych form medycyny komplementarnej.

W żadnym z uwzględnionych badań nie oceniano oporności na antybiotyki.

Wiarygodność danych naukowych

Nasze zaufanie do danych naukowych jest jednie umiarkowane z powodu obaw, że osoby biorące udział w badaniach nie zostały losowo przydzielone do poszczególnych grup terapeutycznych. Oznacza to, że różnice między grupami mogą wynikać z różnic między samymi badanymi, a nie zastosowanymi terapiami. Możliwe jest również, że osoby biorące udział w badaniach były świadome tego, jakie leczenie otrzymują. Niewiele badań dostarczało danych o wszystkich interesujących nas aspektach.

Jeśli zamiast zalecenia zastosowania antybiotyku z opóźnieniem , lekarze uznają, że w danym przypadku bezpieczne jest nieprzepisanie antybiotyku natychmiastowo , lub nieprzepisanie go w ogóle i zalecenie powrotu do lekarza w wypadku, gdyby objawy nie ustąpiły, w konsekwencji przepisywanie antybiotyków zmniejszy się, ale może także skutkować mniejszym zadowoleniem pacjentów. Stosowanie opóźnionej strategii antybiotykowej nadal będzie skutkować znacznym zmniejszeniem stosowania antybiotyków niż w przypadku natychmiastowego ich przepisywania.

Uwagi do tłumaczenia

Tłumaczenie: Małgorzata Maraj; Redakcja: Karolina Moćko

Cytowanie
Spurling GKP, Dooley L, Clark J, Askew DA. Immediate versus delayed versus no antibiotics for respiratory infections. Cochrane Database of Systematic Reviews 2023, Issue 10. Art. No.: CD004417. DOI: 10.1002/14651858.CD004417.pub6.

Używamy plików cookie

Używamy niezbędnych plików cookie, aby nasza strona mogła działać. Chcielibyśmy również ustawić opcjonalne pliki cookie do analizy, aby pomóc nam udoskonalić tę stronę. Nie będziemy ustawiać opcjonalnych plików cookie, chyba że je włączysz. Użycie tego narzędzia spowoduje ustawienie pliku cookie na Twoim urządzeniu, aby zapamiętać Twoje preferencje. W każdej chwili możesz zmienić swoje preferencje dotyczące plików cookie, klikając na link "Ustawienia plików cookie" znajdujący się w stopce każdej strony.
Bardziej szczegółowe informacje na temat używanych przez nas plików cookie można znaleźć na naszej stronieStrona plików cookies

Zaakceptuj wszystkie
Skonfiguruj