Topiramat w leczeniu młodzieńczej padaczki mioklonicznej

Wprowadzenie

Młodzieńcza padaczka miokloniczna (JME) charakteryzuje się mimowolnymi (niekontrolowanymi) skurczami mięśni barków i ramion po przebudzeniu, często rozpoczynającymi się w dzieciństwie.

Charakterystyka badań

Przeszukaliśmy naukowe bazy danych w celu odnalezienia badań klinicznych, w których porównywano lek przeciwpadaczkowy – topiramat i placebo (leczenie pozorowane) lub inny lek przeciwpadaczkowy w leczeniu chorych na JME. Chcieliśmy ocenić, jak skuteczny jest topiramat i czy jego stosowanie powoduje działania niepożądane.

Kluczowe wyniki

Włączyliśmy i analizowaliśmy 3 badania z randomizacją (badania kliniczne, w których uczestnicy są losowo przydzielani do jednej z dwóch lub więcej grup) obejmujące łącznie 83 uczestników. W oparciu o informacje zawarte w tych badaniach wydaje się, że topiramat jest lepiej tolerowany przez chorych niż walproinian, ale nie jest od niego skuteczniejszy. Topiramat wydaje się działać lepiej niż placebo, jednak wniosek ten opiera się na wynikach niewielkiej grupy badanych.

Jakość danych naukowych

Jakość danych naukowych pochodzących z badań była bardzo niska, a wyniki należy interpretować z dużą ostrożnością. Konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań z randomizacją obejmujących większą liczbę uczestników, aby sprawdzić jaka jest skuteczność i tolerancja topiramatu u chorych na JME. Przyszłe badania należy dobrze zaprojektować i podwójnie zaślepić (to znaczy, że uczestnik i osoba prowadząca badanie nie wiedzą, które leczenie otrzymuje pacjent, aż do czasu zebrania wyników badania).

Wnioski
Ten przegląd nie dostarczył wystarczających danych naukowych, aby potwierdzić zasadność stosowania topiramatu u chorych na JME.

Dane naukowe są aktualne do sierpnia 2021 roku.

Uwagi do tłumaczenia: 

Tłumaczenie: Anhelina Lesyshak; Redakcja: Kamila Wach, Mariusz Marczak, Karolina Moćko

Tools
Information