جراحی اورژانسی یا فوری (emergency and urgent surgery)، که به‌عنوان جراحی‌هایی تعریف می‌شوند که باید به‌سرعت برای نجات جان، اندام یا ظرفیت عملکردی انجام شوند، با خطر بالای خون‌ریزی و مرگ‌ومیر همراه است. داروهای آنتی‌فیبرینولیتیک، مانند ترانکسامیک اسید (tranexamic acid)، با پیشگیری از تجزیه لخته‌های خونی، انعقاد خون را تسهیل می‌کنند. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که این دارو نیاز به تزریق خون را در بیمارانی که تحت جراحی انتخابی قرار می‌گیرند، کاهش می‌دهد. نویسندگان این مرور، به جست‌وجوی کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای پرداختند که تاثیرات ترانکسامیک اسید را در بیماران تحت جراحی فوری یا اورژانسی، ارزیابی کردند.
نتایج این مرور نشان می‌دهند که ترانکسامیک اسید احتمال دریافت تزریق خون را در بیمار تا حدود 30% کاهش می‌دهد. تاثیر ترانکسامیک اسید بر پیامدهای مهم دیگر، مانند مرگ‌ومیر، هم‌چنان مشخص نیست. نویسندگان نتیجه می‌گیرند که باید مطالعات بزرگ‌تری انجام شوند تا تاثیرات ترانکسامیک اسید بر پیامدهای مرتبط، مانند مرگ‌ومیر، در بیماران تحت انواع مختلف جراحی‌های اورژانسی و فوری مورد ارزیابی قرار گیرند.
Read the full abstract
جراحی اورژانسی یا فوری (emergency and urgent surgery)، که می‌توان آن را به‌عنوان نوعی جراحی تعریف کرد که باید به سرعت برای نجات جان، اندام یا ظرفیت عملکردی انجام شود، با خطر بالای خون‌ریزی و مرگ‌ومیر همراه است. عوامل آنتی‌فیبرینولیتیک، مانند ترانکسامیک اسید (tranexamic acid)، تجزیه لخته خونی (فیبرینولیز) را مهار کرده و می‌توانند خون‌ریزی حین و پس‌از جراحی را کاهش دهند. مشخص شده که ترانکسامیک اسید در بیماران بزرگسال تحت جراحی الکتیو نیاز به تزریق خون را کاهش می‌دهد، اما تاثیرات آن در بیماران تحت جراحی اورژانسی یا فوری، مشخص نیست.
اهداف
ارزیابی تاثیرات استفاده از ترانکسامیک اسید بر مورتالیتی، تزریق خون و حوادث ترومبوآمبولی در بزرگسالانی که تحت جراحی اورژانسی یا فوری قرار می‌گیرند.
روش‌های جست‌وجو
بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی زیر را جست‌وجو کردیم: پایگاه ثبت تخصصی گروه صدمات در کاکرین (22 آگوست 2012)؛ پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (2012، شماره 8 از 12)؛ MEDLINE (OvidSP) (1950 تا هفته 2 آگوست 2012)؛ PubMed (1 جون 2012 تا 22 آگوست 2012)؛ EMBASE (OvidSP) (1980 تا هفته 33 سال 2012)؛ ISI Web of Science: نمايه‌نامه استنادی مقالات کنفرانس‌ها-شاخه علوم (Conference Proceedings Citation Index-Science; CPCI-S) (1990 تا 22 آگوست 2012)؛ ISI Web of Science: Science Citation Index Expanded (SCI-EXPANDED) ( (1970 تا 22 آگوست 2012). هم‌چنین، در تاریخ 22 آگوست 2012، پایگاه‌های ثبت آنلاین کارآزمایی‌ها را به منظور شناسایی مطالعات منتشرنشده، جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که ترانکسامیک اسید را با عدم استفاده از آن یا دارونما (placebo) در بزرگسالان تحت جراحی اورژانسی یا فوری مقایسه کردند.
گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها
دو نویسنده، عناوین، چکیده‌ها و کلیدواژه‌های استنادهای به‌دست‌آمده از بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی را از نظر واجد شرایط بودن بررسی کرده و داده‌ها را برای آنالیز و ارزیابی خطر سوگیری (bias) استخراج کردند. معیارهای پیامد مورد نظر عبارت بودند از مورتالیتی، دریافت تزریق خون، واحدهای خون تزریق‌شده، نیاز به جراحی مجدد، تشنج و حوادث ترومبوآمبولی (انفارکتوس میوکارد، سکته مغزی، ترومبوز ورید عمقی و آمبولی ریوی).
نتایج اصلی
پنج کارآزمایی را شامل 372 نفر شناسایی کردیم که معیارهای ورود را داشتند. سه کارآزمایی (260 بیمار) داده‌هایی را برای آنالیز ارائه دادند. تاثیر ترانکسامیک اسید بر مورتالیتی (RR: 1.01؛ 95% CI؛ 0.14 تا 7.3) مشخص نبود. بااین‌حال، ترانکسامیک اسید احتمال دریافت تزریق خون را تا 30% کاهش داد، اگرچه این تخمین دقیق نبود (RR: 0.70؛ 95% CI؛ 0.52 تا 0.94). تاثیرات آن بر ترومبوز ورید عمقی (RR: 2.29؛ 95% CI؛ 0.68 تا 7.66) و سکته مغزی (RR: 2.79؛ 95% CI؛ 0.12 تا 67.10) مشخص نبود. هیچ موردی از آمبولی ریوی یا انفارکتوس میوکارد مشاهده نشد. هیچ‌کدام از کارآزمایی‌ها، پیامدهای مربوط به تعداد واحدهای خون تزریق‌شده، نیاز به جراحی مجدد یا تشنج را گزارش نکردند.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد ترانکسامیک اسید، نیاز به تزریق خون را در بیماران تحت جراحی اورژانسی یا فوری، کاهش می‌دهد. نیاز به انجام یک کارآزمایی بالینی بزرگ و واقع‌گرایانه برای ارزیابی تاثیرات استفاده روتین از ترانکسامیک اسید بر مورتالیتی در یک گروه ناهمگن از بیماران تحت جراحی فوری و اورژانسی وجود دارد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است
