بیماری کبد چرب غیرالکلی (non-alcoholic fatty liver disease; NAFLD) تظاهر کبدی سندرم متابولیک است که در آن چاقی و مقاومت به عملکرد انسولین از ویژگیهای بارز آن هستند. تجمع چربی در کبد باعث التهاب و آسیب مزمن کبدی میشود که به عنوان استئاتوهپاتیت غیرالکلی (non-alcoholic steatohepatitis; NASH) شناخته میشود. امروزه، بهترین استراتژی برای درمان NAFLD و NASH، کاهش وزن است. روشهای جراحی برای درمان چاقی (جراحی باریاتریک (bariatric procedure) یا جراحی چاقی) نتایج خوبی را در کاهش تجمع چربی و حتی بهبودی در دیگر بیماریهای مرتبط با چاقی نشان دادهاند. بااینحال، نه مزایا و نه خطرات جراحی چاقی در NASH در هیچ مرور سیستماتیک یا متاآنالیزی از کارآزماییهای بالینی تصادفیسازیشده ارزیابی نشده است. این مرور کاکرین تلاش کرد تا مزایا و خطرات جراحی چاقی را برای مدیریت بالینی NASH در بیماران چاق ارزیابی کند، اما از آنجاییکه هیچ کارآزمایی بالینی تصادفیسازیشدهای یافت نشد که معیارهای ورود به پروتکل مرور را داشته باشد، این مرور نتوانست به اهداف از پیش تعیینشده در پروتکل بپردازد. مطالعات کوهورت آیندهنگر و گذشتهنگر، تاثیرات مفید آن را بر استئاتوز و التهاب، با افزایش بالقوه فیبروز کبدی، گزارش کردند، اما این مطالعات بسیار ناهمگن و با تعداد کمی از بیماران بودند. ازاینرو، دادههایی که مطالعات اخیر در بر داشتند، خطر بالای سوگیری (bias) دارند و نمیتوان خلاصهای قابل اعتماد را از دادههای آنها به دست آورد. با توجه به عدم وجود کارآزماییها، کارآزماییهای تصادفیسازیشده با طراحی خوب برای ارزیابی جراحی چاقی به عنوان یک درمان بیخطر و موثر برای NASH مورد نیاز است.
مطالعه چکیده کامل
بیماری کبد چرب غیرالکلی (non-alcoholic fatty liver disease; NAFLD) بهطور فزایندهای به عنوان یک بیماری مرتبط با اضافهوزن یا چاقی شناخته میشود که ممکن است به بیماری کبدی مرحله نهایی (end-stage liver disease) تبدیل شود. بافتشناسی NAFLD شبیه آسیب کبدی ناشی از الکل است، اما در بیمارانی رخ میدهد که سابقه سوءمصرف الکل ندارند. NAFLD طیف وسیعی از تظاهرات بالینی و بافتشناسی دارد، از کبد چرب ساده گرفته تا استئاتوز کبدی همراه با التهاب، فیبروز پیشرفته، و سیروز. مرحله التهابی به عنوان استئاتوهپاتیت غیرالکلی (non-alcoholic steatohepatitis; NASH) شناخته میشود. گزارشهای اخیر نشان میدهند که کاهش وزن ناشی از روشهای جراحی باریاتریک (bariatric procedure) میتواند برای درمان NASH مفید باشد.
اهداف
ارزیابی مزایا و خطرات جراحی باریاتریک برای NASH در بیماران چاق.
روشهای جستوجو
ما پایگاه ثبت کارآزماییهای کنترلشده گروه هپاتوبیلیاری در کاکرین ؛ پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین ( CENTRAL ) در کتابخانه کاکرین ؛ MEDLINE ؛ EMBASE ؛ و Science Citation Index EXPANDED را تا اکتبر 2009 جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
تمام کارآزماییهای بالینی تصادفیسازیشده که هرگونه روش درمانی باریاتریک را در مقایسه با عدم انجام مداخله، دارونما (placebo) (روش ساختگی) یا دیگر مداخلات در بیماران مبتلا به NASH، صرفنظر از وضعیت انتشار، تعداد بیماران تصادفیسازیشده، زبان مقاله، یا کورسازی، ارزیابی کردند. درصورتیکه هیچ کارآزمایی بالینی تصادفیسازیشدهای شناسایی نشد، مطالعات بالینی شبه-تصادفیسازیشده برای این مرور در نظر گرفته شدند. در صورت گنجانده شدن این مطالعات، سوگیری (bias) آنها نسبت به یافتههای مثبت باید در نظر گرفته میشد.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
ما دادهها را دوبار استخراج کرده، و برنامهریزی کردیم که دادهها را با قصد درمان (intention-to-treat) آنالیز کنیم.
نتایج اصلی
ما نتوانستیم هیچ کارآزمایی بالینی تصادفیسازیشده یا مطالعات بالینی شبه-تصادفیسازی شدهای را پیدا کنیم که معیارهای ورود را داشته باشند. جستوجوی ما منجر به یافتن بیست و یک مطالعه کوهورت آیندهنگر یا گذشتهنگر شد، که در آنها بهبودی در نمرات استئاتوز یا التهاب گزارش شدند. بااینحال، چهار مطالعه نیز تا حدودی بدتر شدن درجه فیبروز را توصیف کردند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
فقدان کارآزماییهای بالینی تصادفیسازیشده و مطالعات بالینی شبه-تصادفیسازیشده، ما را از ارزیابی مزایا و خطرات جراحی باریاتریک بهعنوان یک رویکرد درمانی برای بیماران مبتلا به NASH باز میدارد. محدودیتهای دیگر مطالعات با طراحی نامناسب، به ما اجازه نداد تا هیچ نتیجهگیری بیطرفانهای در مورد جراحی باریاتریک برای درمان NASH داشته باشیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
