هدف از انجام این مرور سیستماتیک، تعیین مدت زمان مطلوب شیمیدرمانی بود. در حال حاضر، استاندارد مدت زمان درمان براساس مطالعات انجامشده در دهه 90 است، و بر تعیین بهترین برنامه درمان 5FU بهتنهایی یا در ترکیب با اسید فولینیک یا لوامیزول و مدت زمان مطلوب درمان کمکی (adjuvant treatment) تمرکز دارد. مدت زمانهای مختلف درمان مبتنی بر 5FU به صورت زیر مقایسه شدند: 6 ماه در مقابل 9 تا 12 ماه. مدت زمان کوتاهتر شیمیدرمانی (3 تا 6 ماه) در مقایسه با مدت طولانیتر (9 تا 12 ماه) منجر به بقای بدون عود کمتر یا بقای کلی کمتر نشد. در نتیجه، مدت زمان شیمیدرمانی مبتنی بر 5FU در شرایط کمکی برای سرطان کولورکتال میتواند به 6 ماه کاهش یابد.
یک مطالعه که اخیرا منتشر شد، تزریق مداوم 3 ماهه 5FU را با تزریق بولوس 6 ماهه 5FU مقایسه کرد، و مزایای این برنامه 3 ماهه را نشان داد. بنابراین، مطالعات آینده اثربخشی دوره کوتاهتر شیمیدرمانی را با استاندارد طلایی جدید ارزیابی خواهند کرد: FOLFOX (ترکیب اگزالیپلاتین و 5FU به مدت 2 روز پیوسته، هر دو ماه یکبار) به منظور به حداقل رساندن سمیّت عصبی اگزالیپلاتین.
مطالعه چکیده کامل
جراحی تومور اولیه، ستون اصلی درمان سرطان کولورکتال (CRC) است. اما در سرطان مرحله III، اغلب عود متاستاتیک یا موضعی مشاهده میشود (50%). بنابراین، همیشه در این شرایط، درمان کمکی (ادجوانت) (adjuvant treatment) در نظر گرفته میشود. بهترین مدت زمان درمان برای یک بیماری فرضی به راحتی قابل تعریف نیست. شیمیدرمانی کمکی برای CRC در واقع 6 ماه طول میکشد. انتخاب بهترین طول دوره درمان براساس مطالعات قدیمی با استفاده از 5-فلورواوراسیل (5FU) است. در طول ده سال گذشته، نتایج مطالعات تصادفیسازی و کنترلشده (RCTs) که مدت زمانهای مختلف درمان و برنامههای مختلف را در شرایط کمکی مقایسه کردند، منتشر شدهاند. چندین مطالعه، شیمیدرمانی 6 ماهه را با درمان طولانیتر مقایسه کردند. برعکس، یک مطالعه توسط Chau و همکارانش، شیمیدرمانی 6 ماهه را با درمان مداوم 3 ماهه مقایسه کرد. اما طول دوره مطلوب این شیمیدرمانیها میتواند مورد چالش قرار گیرد. اگرچه طول دوره مطلوب شیمیدرمانی در CRC یک مسئله اساسی است، هرگز بهطور کافی به آن پاسخ داده نشده است.
اهداف
برای ارزیابی طول دوره مطلوب درمان کمکی، یک متاآنالیز را از تمام RCTهایی انجام دادیم که دو مدت زمان درمان کمکی، 6 ماه در مقابل 9 تا 12 ماه، را مقایسه کردند.
روشهای جستوجو
مقالات از PubMed (28 فوریه 2009)، Embase و بانک اطلاعاتی کارآزماییهای بالینی کنترلشده کاکرین (CENTRAL) در کتابخانه کاکرین، شماره 1، سال 2009، شناسایی شدند. مطالعات مروری و کتب مرجع نیز مورد بررسی دقیق قرار گرفتند.
چکیده مقالات جلسات سالانه ASCO از سال 1998 تا 2009 بررسی شدند.
معیارهای انتخاب
بیمارانی که سرطان کولورکتال آنها با جراحی برداشته شد و خطر عود بیماری در آنها بالا بود.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
چندین RCT، مدت زمان کوتاهتر شیمیدرمانی را در مقابل مدت زمان طولانیتر آن مقایسه کردند، 6 مطالعه برای بقای کلی (overall survival; OS) و 7 مطالعه برای بقای بدون عود (relapse free survival; RFS)، برای مجموع 10,326 بیمار، با میانگین سنی 63.1 سال، شامل 9826 مورد سرطان کولون و 500 مورد سرطان رکتوم.
نتایج اصلی
درمانها همیشه براساس 5-FU بودند. دو مطالعه، یک مطالعه اپیدمیولوژیکی و یک مطالعه که درمان مداوم را در طول 3 ماه با شیمیدرمانی متداول در طول 6 ماه مقایسه کرد، حذف شدند. مورد دوم به این دلیل انتخاب شد که 2 دوره زمانی کمتر یا مساوی 6 ماه را با هم مقایسه کرد.
طول مدت کوتاهتر شیمیدرمانی (3 تا 6 ماه) در مقایسه با طول مدت طولانیتر (9 تا 12 ماه) با RFS ضعیفتر (RR: 0.96؛ 95% CI: 0.90 تا 1.02) و OS پائینتر (RR: 0.96؛ 95% CI: 0.91 تا 1.02) مرتبط نبود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
متاآنالیز حاضر تائید کرد که شیمیدرمانی کمکی برای CRC نباید بیشاز 6 ماه طول بکشد. طولانی شدن طول دوره درمان منجر به مزیت کمتر نسبت به خطر نسبی میشود. بااینحال، نتایج بهدستآمده، امکان ترجیح دادن دورههای 3 یا 6 ماه را فراهم نمیکند. آنها باید به طراحی یک RCT در آینده کمک کنند که مدت زمانهای مختلف درمان مداوم را مقایسه کند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
