این خلاصه از یک مرور کاکرین، آنچه را که ما از تحقیقات موجود در مورد تاثیر تزریق کورتیکواستروئید برای مدیریت بالینی تنوسینوویت دکورون (de Quervain's tenosynovitis) میدانیم، ارائه میدهد.
این مرور نشان میدهد که در افراد مبتلا به تنوسینوویت دکورون،
به دلیل کیفیت بسیار پائین شواهد، ما مطمئن نیستیم که تزریق کورتیکواستروئید درد را کاهش میدهد یا خیر.
تنوسینوویت دکورون چیست و تزریق کورتیکواستروئید چیست؟
تنوسینوویت دکورون زمانی رخ میدهد که تاندون شست و مچ دست ملتهب، دردناک شده، و حرکت آن دشوار میشود. تاندون بخشی از بدن شماست که عضلات شما را به استخوانهایتان متصل میکند. افراد مبتلا به تنوسینوویت دکورون دچار درد، حساسیت و تورم در پایه انگشت شست هستند، به خصوص هنگام حرکت دادن مچ دست از یک سوی به سوی دیگر.
تزریق کورتیکواستروئید، تزریقهایی هستند که با سوزن به داخل مفصل (مانند مچ دست) یا تاندون انجام میشوند. کورتیکواستروئیدها ممکن است با کاهش التهاب مچ دست یا انگشت شست شما عمل کنند. خود تزریق نیز ممکن است به کاهش فشار روی تاندون کمک کند.
مطالعه چکیده کامل
تنوسینوویت دکورون (de Quervain's tenosynovitis) اختلالی است که با درد در سمت رادیال (انگشت شست) مچ دست و ناتوانی در عملکرد دست مشخص میشود. این وضعیت با تزریق کورتیکواستروئید، آتلبندی و جراحی قابل درمان است.
اهداف
جمعبندی شواهد مربوط به اثربخشی و بیخطری (safety) تزریق کورتیکواستروئید در مدیریت بالینی تنوسینوویت دکورون.
روشهای جستوجو
بانکهای اطلاعاتی زیر را جستوجو کردیم: پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL) ( کتابخانه کاکرین، 2009، شماره 2)، MEDLINE (1966 تا اپریل 2009)، EMBASE (1956 تا اپریل 2009)، CINAHL (1982 تا اپریل 2009)، AMED (1985 تا اپریل 2009)، DARE، Dissertation Abstracts and PEDro (بانک اطلاعاتی شواهد فیزیوتراپی).
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای بالینی تصادفیسازی و کنترلشده که اثربخشی و بیخطری تزریق کورتیکواستروئید را در مدیریت بالینی تنوسینوویت دکورون ارزیابی کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
پساز غربالگری چکیده مطالعات شناساییشده در جستوجو، متن کامل مقالات مطالعاتی را به دست آوردیم که معیارهای انتخاب را داشتند. دادهها را با استفاده از یک فرم الکترونیکی از پیش تعریفشده به دست آوردیم. کیفیت روششناسی (methodology) کارآزماییهای واردشده را با استفاده از چکلیست توسعهیافته توسط فهرست Jadad و Delphi دلفی ارزیابی کردیم. دادههای مربوط به معیارهای پیامد اولیه: موفقیت درمان؛ شدت درد یا حساسیت به لمس در استیلوئید رادیال (radial styloid)؛ اختلال در عملکرد مچ دست یا دست؛ و پیامد تست Finkelstein، و معیارهای پیامد ثانویه: نسبتی از بیماران دچار عوارض جانبی؛ نوع عوارض جانبی و رضایت بیمار از درمان تزریقی، را استخراج کردیم.
نتایج اصلی
یک کارآزمایی بالینی کنترلشده را با 18 شرکتکننده (همگی زنان باردار یا شیرده) یافتیم که تزریق استروئید با متیلپردنیزولون و بوپیواکائین را با آتلبندی با آتل اسپیکا شست (thumb spica) مقایسه کرد. تمام بیماران در گروه تزریق استروئید (9/9) بهطور کامل از درد رهایی یافتند، درحالیکه هیچیک از بیماران در گروه اسپیکا شست (0/9) یک تا شش روز پساز مداخله، تسکین کامل درد را نشان ندادند (تعداد افراد مورد نیاز جهت درمان تا رسیدن به یک مزیت درمان (number needed to treat for a benefit; NNTB) = 1؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.8 تا 1.2). هیچ موردی از عارضه جانبی یا عوارض موضعی ناشی از تزریق استروئید مشاهده نشد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
اثربخشی تزریق کورتیکواستروئید در مدیریت بالینی تنوسینوویت دکورون فقط در یک کارآزمایی بالینی کنترلشده کوچک بررسی شد که نشان میدهد تزریق استروئید نسبت به آتلبندی اسپیکا شست برتر است. بااینحال، قابلیت کاربرد یافتههای ما در شیوه بالینی روزانه محدود است، زیرا فقط براساس یک کارآزمایی با تعداد کمی از شرکتکنندگان بود، کیفیت روششناسی آن ضعیف بود، و فقط زنان باردار و شیرده در مطالعه شرکت داشتند. بروز هیچ موردی از عوارض جانبی گزارش نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
