به نظر نمیرسد ازسرگیری نوشیدن و خوردن بلافاصله پساز زایمان سزارین مشکلی را برای زنان ایجاد کند و حتی ممکن است روند بهبودی را تسریع کند.
در مورد اینکه زنان پساز زایمان سزارین چه زمانی اجازه خوردن یا آشامیدن دارند، سیاستهای بسیار متفاوتی وجود دارند. در برخی بیمارستانها، به زنان اجازه داده نمیشود که تا 24 ساعت پساز جراحی، غذا یا مایعات مصرف کنند، با این باور که ممکن است مدتی طول بکشد تا رودهها پساز جراحی شکم آرام شوند. بااینحال، زایمان سزارین ممکن است به هیچوجه عملکرد روده را مختل نکند. این مرور نشان داد که شواهد حاصل از کارآزماییها، خودداری از خوردن و آشامیدن را پساز زایمان سزارین بدون عارضه توجیه نمیکند. شواهدی، هرچند نهچندان قوی، نشان میدهد خوردن و آشامیدن زودهنگام ممکن است روند بهبودی روده را تسریع کند.
مطالعه چکیده کامل
مرسوم است که پساز جراحیهای شکمی، برای مدتی از مصرف مایعات و/یا غذا خودداری شود. پساز انجام زایمان سزارین، شیوههای بالینی بهطور قابل توجهی متفاوت هستند. این اختلافات نگرانیهایی را در مورد مبانی شیوههای مختلف ایجاد میکنند.
اهداف
ارزیابی تاثیر شروع زودهنگام در مقایسه با تاخیری مایعات و/یا غذا پساز زایمان سزارین.
روشهای جستوجو
پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای گروه بارداری و زایمان در کاکرین (ژانویه 2002) و پایگاه ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (کتابخانه کاکرین، شماره 4، 2001) را جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای بالینی با تخصیص تصادفیسازیشده در نظر گرفته شدند که به مقایسه مصرف زودهنگام در مقابل تاخیری مایعات و/یا غذا پساز زایمان سزارین پرداختند. شرکتکنندگان، زنانی بودند که در 24 ساعت نخست پساز زایمان سزارین بودند. معیارهای تغذیه «زودهنگام»، همانطور که توسط نویسندگان هر کارآزمایی تعریف شد - معمولا ظرف شش تا هشت ساعت پساز جراحی در نظر گرفته شدند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
کارآزماییهای مورد بررسی از نظر کیفیت روششناسی (methodology) و مناسب بودن برای ورود به مطالعه ارزیابی شدند. نسبت خطر (relative risk; RR) و 95% فواصل اطمینان برای دادههای دوحالتی (dichotomous data) محاسبه شدند. دادههای پیوسته (continuous data) با استفاده از تفاوت میانگین وزندهیشده و 95% فاصله اطمینان مقایسه شدند. آنالیز زیرگروه برای بیهوشی عمومی، بیحسی موضعی و مواردی که نوع بیهوشی مختلط یا نامشخص بود، انجام شد.
نتایج اصلی
از 12 مطالعه بررسیشده، شش مورد در این مرور وارد شدند. چهار مورد حذف شدند و دو مورد دیگر در انتظار اطلاعات بیشتر هستند. کیفیت روششناسی مطالعات متغیر بود. فقط یک تا سه مطالعه دادههای قابل استفادهای را برای هر پیامد ارائه دادند. سه مطالعه محدود به جراحی تحت بیحسی موضعی بودند، درحالیکه سه مطالعه دیگر شامل هر دو مورد بیحسی موضعی و بیهوشی عمومی بودند.
مصرف زودهنگام مایعات یا غذا با موارد زیر مرتبط بود: کاهش زمان تا اولین وعده صرف غذا (یک مطالعه، 118 زن؛ مداخله، رژیم غذایی آبکی بود و غذا طبق پارامترهای بالینی شروع شد؛ تفاوت میانگین وزندهیشده: 7.20- ساعت؛ 95% فاصله اطمینان: 13.26- تا 1.14-)؛ کاهش زمان تا بازگشت صداهای روده (یک مطالعه، 118 زن؛ 4.30- ساعت، 6.78- تا 1.82-)؛ کاهش طول دوره بستری در بیمارستان پساز جراحی تحت بیحسی موضعی (دو مطالعه، 220 زن؛ 0.75- روز، 1.37- تا 0.12-؛ مدل اثرات تصادفی (random effects))؛ و روند کاهش اتساع شکم (سه مطالعه، 369 زن؛ نسبت خطر: 0.78؛ 95% فاصله اطمینان: 0.55 تا 1.11). هیچ تفاوت معنیداری در رابطه با تهوع، استفراغ، زمان لازم برای حرکت روده/دفع گاز، ایلئوس فلجی و تعداد دوزهای مسکّن مشاهده نشد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
هیچ شواهدی از کارآزماییهای تصادفیسازیشده به دست نیامد که بهصورت محدود بررسی شدند، تا سیاست عدم مصرف مایعات خوراکی را پساز زایمان سزارین بدون عارضه توجیه کند. انجام تحقیقات بیشتر قابل توجیه است.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
