پروسیجرهای جراحی در محیطی تمیز و با حضور اعضای تیم جراحی که دستکشهای استریل پوشیدهاند، انجام میشود. دستکشهای جراحی استریل با هدف محافظت از بیمار در برابر آلودگی با باکتریهای اعضای تیم جراحی و محافظت از تیم جراحی در برابر مایعات بدن بیمار طراحی شدهاند. استفاده از دو جفت دستکش (پوشیدن دو جفت دستکش) به خصوص برای جراحیهایی که سطوح تیز در آنها تشکیل میشود (مانند جراحی ارتوپدی یا دندانپزشکی) رایجتر شده است. این مرور نشان داد که پوشیدن دو جفت دستکش، بدون اینکه ظاهرا بر عملکرد جراحی تاثیر بگذارد، از جفت داخلی محافظت میکند. استفاده از یک آستر دستکش بین دو جفت دستکش، پارگیهای دستکش داخلی را حتی بیشتر کاهش میدهد و پوشیدن دستکشهای خیلی ضخیم به اندازه دو جفت دستکش خوب به نظر میرسند.
مطالعه چکیده کامل
ماهیت تهاجمی جراحی، با افزایش مواجهه با خون، به این معنی است که در طول جراحی خطر انتقال عوامل بیماریزا در سطح بالایی قرار دارد. عوامل بیماریزا میتوانند از طریق تماس بین بیماران جراحی و تیم جراحی، منتقل شده و منجر به بروز عفونتهای پساز جراحی یا عفونتهای منتقله از طریق خون در بیماران یا عفونتهای منتقله از طریق خون در تیم جراحی شوند. هم بیماران و هم تیم جراحی باید در برابر این خطر محافظت شوند. این خطر را میتوان با اجرای موانع حفاظتی مانند پوشیدن دستکشهای جراحی کاهش داد. پوشیدن دو جفت دستکش، سه جفت دستکش، آستر دستکش یا دستکش پارچهای بیرونی، بهجای یک جفت، به عنوان یک مانع کمکی در نظر گرفته میشود و خطر آلودگی را بیشتر کاهش میدهد.
اهداف
هدف اصلی این مرور تعیین آن بود که ایجاد محافظت بیشتر با دستکش، تعداد عفونتهای منتقله از محل جراحی یا خون را در بیماران یا تیم جراحی کاهش میدهد یا خیر. هدف ثانویه تعیین آن بود که ایجاد محافظت بیشتر با دستکش، تعداد سوراخهای داخلیترین جفت دستکش جراحی را کاهش میدهد یا خیر. دستکشهای داخلی (innermost gloves؛ در کنار پوست) در مقایسه با دستکشهای خارجی (outermost gloves)، آخرین مانع میان بیمار و تیم جراحی محسوب میشوند.
روشهای جستوجو
برای این بهروزرسانی دوم، پایگاه ثبت تخصصی گروه زخمها در کاکرین (جون 2009)، پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL) (شماره 2، 2009)، Ovid MEDLINE (1950 تا هفته 5 می 2009)، Ovid EMBASE (1980 تا هفته 22 می 2009) و EBSCO CINAHL (1982 تا هفته 4 می 2009) را جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده شامل: یک جفت دستکش، دو جفت دستکش، سه جفت دستکش، آستر دستکش، دستکشهای بیرونی بافتنی، دستکشهای بیرونی بافتهشده با فولاد و استفاده از سیستمهای نشانگر سوراخشدگی.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
هر دو نویسنده بهطور مستقل از هم مرتبط بودن و کیفیت هر کارآزمایی را ارزیابی کردند. دادهها توسط یکی از نویسندگان استخراج شده و توسط نویسنده دوم برای صحت (accuracy)، بررسی متقابل شد.
نتایج اصلی
دو کارآزمایی یافت شدند که به پیامد اولیه، یعنی عفونتهای محل جراحی در بیماران، پرداختند. هر دو کارآزمایی هیچ عفونتی را گزارش نکردند.
سی و یک کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده که سوراخشدگی دستکش را اندازهگیری کردند، شناسایی شده و در این مرور وارد شدند.
چهارده کارآزمایی در مورد پوشیدن دو جفت دستکش (پوشیدن دو جفت دستکش لاتکس جراحی) با هم ترکیب شده و نشان دادند که احتمال سوراخ شدن یک جفت دستکش بهطور قابل توجهی بیشتر از احتمال سوراخ شدن داخلیترین لایه دو جفت دستکش بود (OR: 4.10؛ 95% CI؛ 3.30 تا 5.09).
هشت کارآزمایی از دستکشهای نشانگر (دستکشهای لاتکس رنگی که زیر دستکشهای لاتکس پوشیده میشوند تا تیم را سریعتر از سوراخ شدن مطلع کنند) نشان داد که سوراخ شدن یک جفت دستکش در مقایسه با دستکشهای نشانگر (OR: 0.10؛ 95% CI؛ 0.06 تا 0.16) یا با دو جفت دستکش استاندارد در مقایسه با دستکشهای نشانگر (OR: 0.08؛ 95% CI؛ 0.04 تا 0.17) بهطور قابل توجهی کمتر تشخیص داده شد.
دو کارآزمایی از آستر دستکش (دستکش بافتهشده با پارچه یا پلیمر که بین دو جفت دستکش لاتکس پوشیده میشود) (OR: 26.36؛ 95% CI؛ 7.91 تا 87.82)، سه کارآزمایی با دستکشهای بافتنی (دستکش بافتنی که روی دستکشهای جراحی لاتکس پوشیده میشود) (OR: 5.76؛ 95% CI؛ 3.25 تا 10.20) و یک کارآزمایی با سه جفت دستکش (سه جفت دستکش جراحی لاتکس) (OR: 69.41؛ 95% CI؛ 3.89 تا 1239.18) که همگی با دو جفت دستکش استاندارد مقایسه شدند، نشان دادند که در تمام مقایسهها، سوراخ شدن داخلیترین دستکش در مقایسه با دو جفت دستکش استاندارد بهطور قابل توجهی بیشتر بود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
هیچ شواهد مستقیمی وجود ندارد که نشان دهد ایجاد محافظت با پوشیدن تعداد بیشتری از دستکش توسط تیم جراحی، عفونتهای محل جراحی را در بیماران کاهش میدهد، بااینحال، این مرور برای این پیامد، قدرت کافی را ندارد.
پوشیدن یک جفت دستکش جراحی بیشتر، سوراخ شدن دستکشهای داخلی را به میزان قابل توجهی کاهش میدهد. استفاده از سه جفت دستکش، دستکشهای بیرونی بافتنی و آستر دستکش نیز احتمال سوراخ شدن داخلیترین دستکش را بهطور قابل توجهی کاهش میدهند. سیستمهای نشانگر سوراخ شدن دستکش باعث میشوند که سوراخهای داخلی دستکش بهطور قابل توجهی بیشتر حین جراحی تشخیص داده شوند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
