انجام تحریک صوتی یا آکوستیک (acoustic stimulation) روی نوزادان متولدنشده ممکن است تستهای مربوط به سلامت آنها را موثرتر کند.
تستهایی روی نوزادان متولدنشده انجام میشوند، مانند سونوگرافی، اندازهگیری تعداد حرکات و ضربان قلب برای بررسی سلامت نوزاد. از آنجایی که دورههای خواب نوزاد میتواند این نتایج را با غیرواکنشی نشان دادن آنها تغییر دهند، از روشهای مختلفی برای بیدار کردن نوزاد استفاده میشود تا بتواند به محرک پاسخ دهد. تحریک ویبروآکوستیک جنین (fetal vibroacoustic stimulation) از یک دستگاه الکترونیکی دستی استفاده میکند که درست بالای شکم زن باردار قرار میگیرد. سپس، صداهای مختصری از طریق شکم مادر به کودک ارسال میشود. تحریک ویبروآکوستیک این فرصت را میدهد تا نحوه پاسخ کودک ارزیابی شوند. قرار گرفتن کودک در معرض تحریک ویبروآکوستیک بهطور کلی بیخطر در نظر گرفته میشود، اما میتواند باعث حرکات شدید جنین و دیسترس وی شود.
این مرور از 12 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده، شامل 6822 مادر، نشان داد که تحریک ویبروآکوستیک اثربخشی تست ضربان قلب نوزاد را بهبود میبخشد. با این حال، دادههای مربوط به دیسترس جنین و مرگ پیش از تولد نوزاد برای نتیجهگیری در مورد بیخطری (safety) آن بسیار اندک بودند. انجام تحقیقات بیشتری برای تعیین شدت، فراوانی، طول مدت و موقعیت مطلوب تحریک ویبروآکوستیک و ارزیابی بیخطری و پیامدهای پریناتال آن، هنگام استفاده با کاردیوتوکوگرافی و دیگر تستهای سلامت جنین، مورد نیاز است.
مطالعه چکیده کامل
انجام تحریک صوتی یا آکوستیک (acoustic stimulation) جنین برای بهبود کارایی تست ضربان قلب جنین پیش از زایمان پیشنهاد شده است.
اهداف
ارزیابی مزایا و معایب استفاده از تحریک ویبروآکوستیک جنین (fetal vibroacoustic stimulation) همراه با تستهای بررسی سلامت جنین.
روشهای جستوجو
پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه بارداری و زایمان در کاکرین را جستوجو کردیم (30 سپتامبر 2013).
معیارهای انتخاب
همه کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده منتشرشده و منتشرنشده که مزایای استفاده از تحریک ویبروآکوستیک جنین را همراه با تستهای سلامت جنین ارزیابی کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم دادهها را استخراج کرده و کیفیت کارآزمایی را ارزیابی کردند. برای کسب اطلاعات بیشتر با نویسندگان کارآزماییهای منتشرشده و منتشرنشده تماس گرفته شد.
نتایج اصلی
در مجموع 12 کارآزمایی با مجموع 6822 شرکتکننده وارد شدند. تحریک ویبروآکوستیک جنین باعث کاهش بروز تست کاردیوتوکوگرافی غیرواکنشی پیش از زایمان شد (نه کارآزمایی؛ میانگین خطر نسبی (RR): 0.62؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.48 تا 0.81). تحریک ویبروآکوستیک در مقایسه با تحریک ساختگی، هنگامی که همراه با تست ضربان قلب جنین مورد استفاده قرار میگیرد، بهطور قابل توجهی حرکات جنین بیشتری را برانگیخت (یک کارآزمایی، RR: 0.23؛ 95% CI؛ 0.18 تا 0.29).
نتیجهگیریهای نویسندگان
تحریک ویبروآکوستیک با کاهش بروز کاردیوتوکوگرافی غیرواکنشی و کاهش زمان انجام تست، مزایایی را ارایه میدهد. کارآزماییهای تصادفیسازیشده بیشتری باید انجام شوند تا نه تنها شدت، فراوانی، طول مدت و موقعیت مطلوب تحریک ویبروآکوستیک را بررسی کنند، بلکه به ارزیابی اثربخشی، قابل اطمینان بودن پیشبینی (predictive reliability) آن، بیخطری (safety) و پیامد پریناتال این محرکها با کاردیوتوکوگرافی و دیگر تستهای سلامت جنین نیز بپردازند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
