مصرف استروئیدهای استنشاقی به کنترل التهاب در مجاری هوایی ریه کمک میکنند. ترکیبات مختلف و متعددی از بکلومتازون در دسترس است، و ما در این مرور ارزیابی کردیم که چگونه تغییر دوز بکلومتازون دیپروپیونات (beclomethasone dipropionate; BDP) بر آسم تاثیر میگذارد. شواهد محدودی وجود داشت که دوز 800 میکروگرم/روز نسبت به دوز 400 میکروگرم/روز در بهبود حداکثر سرعت جریان بازدمی صبحگاهی و عصرگاهی برتری دارد. انجام تحقیقات بیشتری در مورد بررسی تاثیرات دوزهای مختلف BDP مورد نیاز است.
مطالعه چکیده کامل
بکلومتازون دیپروپیونات (beclomethasone dipropionate; BDP) در طیف وسیعی از دوزهای روزانه برای درمان آسم مزمن در دسترس است.
اهداف
ارزیابی شواهد مربوط به رابطه دوز-پاسخ برای BDP در درمان آسم مزمن.
روشهای جستوجو
ما پایگاه ثبت کارآزمایی گروه راههای هوایی در کاکرین، پایگاه ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (کتابخانه کاکرین، شماره 1، سال 1999) و فهرست منابع مقالات را جستوجو کردیم. برای شناسایی مطالعات واجد شرایط، با نویسندگان و Glaxo Wellcome UK تماس گرفته شد. مجموعه مقالات جلسات علمی انجمن تنفسی مرتبط، مجله تحقیقات بالینی بریتانیا (British Journal of Clinical Research) و مجله تحقیقات بالینی اروپا (European Journal of Clinical Research) را برای یافتن مطالعات بهصورت دستی جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازیشده آیندهنگر که دو یا چند دوز روزانه BDP را در بیماران بالای دو سال و مبتلا به آسم مزمن مقایسه کردند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
کارآزماییها برای ورود انتخاب شدند و توسط دو محقق از نظر کیفیت، امتیازدهی شدند. دادهها توسط یک نویسنده مرور استخراج شدند. با نویسندگان تماس گرفته شد تا جزئیات طراحی مطالعه روشن شده و دادههای ازدسترفته بازیابی شوند.
نتایج اصلی
15 کارآزمایی وارد شدند. کیفیت روششناسی (methodology) مطالعات متغیر بود. مطالعات به ندرت نشانهای واضح را از میزان کنترل آسم در ابتدای مطالعه ارائه دادند. مطالعات مختلف، تفاوتهای دوز کمتر از دو برابر تا پنج برابر را ارزیابی کردند. نتایج بهصورت تفاوت میانگین وزندهیشده (WMD) با محدوده 95% اطمینان (95% CI) گزارش میشوند. تعداد کارآزماییهای (N) موثر در هر پیامد ذکر میشوند. در بیماران مبتلا به آسم که تحت درمان با استروئید خوراکی نبودند، مزیت اندکی از BDP با دوز 800 میکروگرم/روز نسبت به 400 میکروگرم/روز در بهبود حداکثر سرعت جریان بازدمی (peak expiratory flow rate; PEFR) صبحگاهی در مقایسه با شروع مطالعه، WMD به میزان 11 لیتر/دقیقه (95% CI؛ 4 تا 19 لیتر/دقیقه)، N=2؛ بهبود حجم بازدم اجباری در یک ثانیه (FEV1) در مقایسه با شروع مطالعه، WMD برابر با 9 میلیلیتر (95% CI؛ 3 تا 140)، N=1؛ و کاهش نمره نشانه شبانه در مقایسه با شروع مطالعه، WMD برابر با 0.13 (95% CI؛ 0.04 تا 0.22)، N=1، مشاهده شد. مطالعاتی که BDP را با دوز 1000 در برابر 500 میکروگرم/روز و BDP را با دوز 1600 در برابر 400 میکروگرم/روز ارزیابی کردند، مزیت قابل توجهی را از دوز بالاتر نسبت به دوز پائینتر برای افزایش پاسخدهی برونش به هیستامین (histamine bronchial hyper-responsiveness; BHR) و درصد بهبودی در FEV1 در مقایسه با مقدار پایه نشان دادند. هیچ تفاوتی میان دوزهای بالاتر و پائینتر روزانه BDP از نظر نشانههای روزانه، ترک مطالعه به دلیل تشدید آسم، عوارض جانبی دهانی-حلقی یا معیارهای عملکرد هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال (hypothalamo-pituitary-adrenal; HPA) مشاهده نشد. در مقایسه میان دوز بالا و دوز پائین BDP در بیماران وابسته به کورتیکواستروئید خوراکی (oral corticosteroid; OCS)، هیچ تفاوتی در تاثیر آن بر کاهش نیاز به مصرف پردنیزولون مشاهده نشد.
نتیجهگیریهای نویسندگان
بهنظر میرسد BDP در تعداد کمی از پیامدهای اثربخشی در طیف وسیعی از دوزهای روزانه از 400 میکروگرم/روز تا 1600 میکروگرم/روز، تاثیر سطحی پاسخ-دوز را در آسم مزمن نشان میدهد، اگرچه اهمیت بالینی بهبودیهای حاصل از دوزهای بالاتر جای سوال دارد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
