آسیب مغزی ناشی از آسیب، یک عامل اصلی مرگومیر و معلولیت است. پساز ضربه اولیه به سر، آسیب مغزی بیشتری میتواند از طریق کاهش اکسیژن به بافتهای مغز (هیپوکسی مغزی) رخ دهد. نشان داده شده که مواد شیمیایی به نام آمینواستروئیدها به توقف از آسیب غشای سلولی و مرگ سلولی در حیوانات کمک میکنند.
نویسنده مرور، متون علمی پزشکی را جستوجو کرد تا بداند آمینواستروئیدها در صورت تجویز ظرف هفت روز پساز آسیب، به افراد مبتلا به آسیب تروماتیک مغزی کمک میکنند یا خیر. نویسنده به دنبال کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده بود که در آنها یک گروه از بیماران علاوهبر مراقبتهای استاندارد، تحت درمان (آمینواستروئیدها) و گروه مشابه تحت درمان غیرفعال (دارونما (placebo)) قرار گرفتند. برای کاهش سوگیری (bias) احتمالی، هر بیمار بهطور تصادفی به یک گروه اختصاص داده میشود. نویسنده، دو مطالعه را از این دست یافت که از آمینواستروئید تیریلازاد مزیلات استفاده کردند، اما نتایج یکی از مطالعات در زمان انجام مرور در دسترس نبود. مطالعه تکمیلشده شامل 1131 بیمار بود. نتایج این مطالعه هیچ مزیتی را از آمینواستروئید نشان نداد. گروه آمینواستروئید عوارض جانبی بیشتری نسبت به گروه دارونما نداشت، اما آمینواستروئیدها داروهای نسبتا جدیدی هستند که ممکن است عوارض جانبی ناشناخته و کمتر شایعی داشته باشند.
انجام تحقیقات بیشتری در مورد استفاده از آمینواستروئیدها برای درمان آسیبهای تروماتیک مغزی مورد نیاز است، اما در حال حاضر هیچ شواهدی برای توصیه به استفاده از آنها وجود ندارد.
مطالعه چکیده کامل
آسیب مغزی ناشی از ضربه یکی از علل اصلی مرگومیر زودرس و معلولیت است. پراکسیداسیون لیپید غشایی پساز آسیب به عنوان یکی از مکانیسمهای منجر به آسیب ثانویه مغز پساز آسیب سر پیشنهاد شده است. نشان داده شده که آمینواستروئیدها پراکسیداسیون لیپید را در حیوانات آزمایشگاهی مهار میکنند و پتانسیل بهبود پیامد بیمار را پساز آسیب سر دارند.
اهداف
کمّیسازی اثربخشی و بیخطری (safety) آمینواستروئیدها در درمان آسیب حاد مغزی ناشی از تروما.
روشهای جستوجو
ما در پایگاه ثبت تخصصی گروه صدمات در کاکرین، پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین، MEDLINE؛ EMBASE، پایگاه ثبت تحقیقات ملی، Web of Science و بانک اطلاعاتی کارآزماییهای مبتنی بر وب جستوجو کرده و یک جستوجوی عمومی اینترنتی را انجام دادیم. ما با متخصصان این حوزه و شرکت تولیدکننده تیریلازاد (tirilazad) تماس گرفتیم. جستوجوها آخرینبار در مارچ 2006 بهروز شدند.
معیارهای انتخاب
ما به دنبال یافتن تمام کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده در مورد استفاده از آمینواستروئیدها در مقابل دارونما (placebo) در درمان آسیب حاد مغزی ناشی از تروما بودیم. مطالعاتی که از یک طراحی شبه-تصادفی تخصیص (allocation)، مانند تناوب، استفاده کردند، از این مرور حذف شدند.
گردآوری و تجزیهوتحلیل دادهها
یکی از نویسندگان، نتایج جستوجوی الکترونیکی را برای گزارشهای مربوط به کارآزماییهای احتمالا مرتبط، به منظور بازیابی کامل آنها، بررسی کرد. دو نویسنده (IR و PA) معیارهای انتخاب را بهطور جداگانه و بدون هیچ اختلافنظری در گزارش کارآزمایی اعمال کردند.
نتایج اصلی
دو کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده، تاثیر آمینواستروئید تیریلازاد مزیلات را بر مرگومیر و معلولیت پساز آسیب سر بررسی کردند. تا به امروز، فقط نتایج یکی از این کارآزماییها برای آنالیز در دسترس هستند. خطر مرگومیر در بیماران تحت درمان با تیریلازاد تقریبا مشابه با بیمارانی بود که دارونما دریافت کردند (RR: 1.05؛ 95% فاصله اطمینان: 0.86 تا 1.29). خطر مرگومیر و معلولیت شدید در بیماران تحت درمان با تیریلازاد تقریبا مشابه با بیماران دریافتکننده دارونما بود (RR: 1.07؛ 95% فاصله اطمینان: 0.93 تا 1.23).
نتیجهگیریهای نویسندگان
هیچ شواهدی برای حمایت از استفاده روتین از آمینواستروئیدها در مدیریت آسیب تروماتیک سر وجود ندارد. براساس شواهد موجود از کارآزماییهای تصادفیسازیشده که به بررسی تجویز آمینواستروئیدها در آسیب سر پرداختند، نمیتوان احتمال مزایا یا معایب متوسط اما بالقوه مهم از نظر بالینی را رد کرد. یک کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده دیگر روی تیریلازاد مزیلات با 1156 شرکتکننده تکمیل شده، که نتایج آن در آینده نزدیک در دسترس قرار خواهد گرفت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
