پیام‌های کلیدی
- هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را برای کمک به پاسخ به سوال خود نیافتیم
- برای مقایسه مزایا و آسیب‌های بی‌هوشی عمومی در مقایسه با بی‌حسی منطقه‌ای-موضعی در افراد تحت ترمیم اندوواسکولار آنوریسم آئورت، نیاز به شواهدی با کیفیت بالا وجود دارد
آنوریسم آئورت چیست؟
زمانی که قطر شریان‌ها یا وریدها از اندازه معینی بیشتر می‌شود، این وضعیت آنوریسم (aneurysms) نامیده می‌شود. آنوریسم‌هایی که بیش از اندازه مشخصی به رشد خود ادامه می‌دهند، در معرض خطر پاره شدن قرار دارند. آئورت بزرگ‌ترین شریان بدن است و افرادی که دچار پارگی آنوریسم آئورت می‌شوند، با خطر بالایی برای عوارض شدید مانند مرگ‌ومیر روبه‌رو هستند.
آنوریسم‌های آئورت چگونه درمان می‌شود؟
به منظور درمان یا ترمیم آنوریسم آئورت، جراح می‌تواند قفسه سینه و شکم فرد را برش دهد تا آنوریسم را آشکار کرده و آن را با یک ماده مصنوعی به نام گرافت جایگزین کند. به این عمل، ترمیم باز آنوریسم آئورت می‌گویند. گزینه دیگر این است که جراح از اشعه ایکس (یا فناوری مشابه) استفاده کند تا هنگام وارد کردن گرافت از طریق برش‌های کوچک در شریان‌های فرد، آنها را هدایت کرده و از نیاز به برش جراحی بزرگ اجتناب کند. این روش تحت عنوان ترمیم اندوواسکولار آنوریسم آئورت شناخته می‌شود.
افرادی که تحت ترمیم اندوواسکولار آنوریسم آئورت قرار می‌گیرند، می‌توانند بی‌هوشی عمومی داشته باشند، که طی آن در کمای موقت قرار گرفته و برای تنفس به دستگاه وابسته هستند (که معمولا به خواب رفتن نامیده می‌شود). مزایای این روش بی‌حسی آن است که متخصص بی‌حسی می‌تواند راه‌های هوایی فرد را کنترل کند و جراح می‌داند که فرد در مراحل حساس جراحی حرکت نمی‌کند. با این حال، خطر کاهش فشار خون، تشکیل لخته‌های خونی، و مشکلات تنفسی حین یا پس از جراحی نیز وجود دارند. از طرف دیگر، افراد می‌توانند داروهایی را برای کنترل درد و اضطراب ناشی از جراحی بدون اینکه به خواب بروند، دریافت کنند. این عمل، به عنوان بی‌حسی منطقه‌ای-موضعی شناخته می‌شود. مزیت این روش آن است که از خطرات بی‌هوشی عمومی در فرد اجتناب می‌شود. با این حال، بی‌حسی منطقه‌ای-موضعی مستلزم آن است که فرد در طول جراحی کاملا همکاری کند و بی‌حرکت دراز بکشد، بیدار بودن در طول جراحی ممکن است باعث ناراحتی قابل‌توجهی برای او شود.
ما به دنبال چه یافته‌ای بودیم؟
می‌خواستیم بدانیم که بی‌هوشی عمومی در مقایسه با بی‌حسی منطقه‌ای-موضعی برای افرادی که در حال انجام ترمیم اندوواسکولار آنوریسم آئورت هستند، مزایا یا آسیب‌هایی دارد یا خیر.
ما چه کاری را انجام دادیم؟
تمام مطالعات تصادفی‌سازی شده‌ای را جست‌وجو کردیم که استفاده از بی‌هوشی عمومی را با بی‌حسی منطقه‌ای-موضعی در افرادی که نیاز به ترمیم اندوواسکولار آنوریسم آئورت داشتند، مقایسه کردند. درمان‌هایی که افراد در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده دریافت می‌کنند، به‌طور تصادفی تعیین شده و این نوع از مطالعات، قابل اعتماد‌ترین شواهد را درباره تاثیرات درمان ارائه می‌دهند.
ما به چه نتایجی رسیدیم؟
هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را شناسایی نکردیم که معیارهای ورود را به این مرور داشته باشد. به این ترتیب، نتیجه‌گیری در مورد مزایا یا آسیب‌های بی‌هوشی عمومی در مقایسه با بی‌حسی منطقه‌ای-موضعی برای درمان اندوواسکولار آنوریسم‌های آئورت امکان‌پذیر نیست. این بدان معناست که برای ارائه شواهدی از هرگونه مزایا یا آسیب‌های درمان، نیاز به انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده برای کمک به تصمیم‌گیری وجود دارد.
این شواهد تا چه زمانی به‌روز است؟
شواهد تا 11 مارچ 2022 به‌روز است.
هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را شناسایی نکردیم که بی‌هوشی عمومی را در برابر بی‌حسی منطقه‌ای-موضعی برای ترمیم اندوواسکولار آنوریسم آئورت مقایسه کرده باشد. در حال حاضر شواهدی با کیفیت بالا و کافی برای تعیین مزایا یا آسیب‌های هر یک از روش‌های بی‌حسی در طول ترمیم اندوواسکولار آنوریسم آئورت وجود ندارد. انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده آینده‌نگر با طراحی خوب و با پیامدهای بالینی مرتبط برای پرداختن به این موضوع مورد نیاز است.
آنوریسم‌های آئورت زمانی رخ می‌دهند که آئورت، بزرگ‌ترین شریان بدن، بزرگ می‌شود، این عارضه می‌تواند در آئورت توراسیک یا شکمی نیز رخ دهد. رویکردهای ترمیم آنوریسم‌های آئورت شامل جراحی باز برای آشکار کردن مستقیم آئورت و جایگزینی بخش آسیب‌دیده از طریق ترمیم باز، یا ترمیم اندوواسکولار است. ترمیم اندوواسکولار از هدایت فلوروسکوپی برای دسترسی به آئورت و ورود دستگاهی برای خارج کردن بخش آئورت دچار آنوریسم بدون نیاز به برش جراحی بزرگ استفاده می‌کند. ترمیم اندوواسکولار را می‌توان تحت بی‌هوشی عمومی انجام داد، که طی آن بیمار بدون خودآگاه (unconscious)، فلج شده و برای حفظ راه‌های هوایی و تامین اکسیژن ریه‌ها به دستگاه بی‌حسی، یا یک بی‌حسی منطقه‌ای-موضعی وابسته است، و داروهایی به منظور تسکین‌بخشی کافی و کنترل درد بدون نیاز به بی‌هوشی عمومی برای فرد تجویز می‌شوند. در حالی که افرادی که تحت بی‌هوشی عمومی قرار می‌گیرند حین جراحی بیشتر بی‌حرکت می‌مانند و در صورت بروز عوارض پیش‌بینی نشده، راه‌های هوایی به خوبی کنترل می‌شوند، بی‌حسی منطقه‌ای-موضعی در برخی مطالعات با عوارض پس از جراحی کمتری همراه بود. هنوز مشخص نیست کدام تکنیک بی‌حسی با پیامدهای بهتری پس از ترمیم اندوواسکولار آنوریسم‌های آئورت همراه است.
ارزیابی مزایا و آسیب‌های بی‌هوشی عمومی در مقایسه با بی‌حسی منطقه‌ای-موضعی در ترمیم اندوواسکولار آنوریسم‌های آئورت.
از روش‌های استاندارد و جامع جست‌وجوی کاکرین استفاده کردیم. تاریخ انجام آخرین جست‌وجو 11 مارچ 2022 بود.
برای یافتن تمام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده جست‌وجو کردیم که تاثیرات بی‌هوشی عمومی را در مقایسه با بی‌حسی منطقه‌ای-موضعی برای ترمیم اندوواسکولار آنوریسم آئورت ارزیابی کردند.
از روش‌های استاندارد کاکرین بهره گرفتیم. پیامدهای اولیه عبارت بودند از: مورتالیتی به هر علتی (all-cause mortality)، طول مدت بستری در بیمارستان، طول مدت بستری در بخش مراقبت‌های ویژه. پیامدهای ثانویه عبارت بودند از: بروز نشت داخلی (endoleaks)، نیاز به انجام مداخله مجدد، بروز انفارکتوس میوکارد، کیفیت زندگی، بروز عوارض تنفسی، بروز آمبولی ریوی، بروز ترومبوز ورید عمقی، و مدت زمان انجام پروسیجر. از متدولوژی (methodology) درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation; GRADE) برای ارزیابی قطعیت شواهد برای هر پیامد بهره گرفتیم.
هیچ مطالعه منتشر شده یا در حال انجامی را نیافتیم که معیارهای ورود ما را داشته باشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.