ما 26 مطالعه (18 RCT و 8 NRCT) را با حجم نمونه 41 تا 1012 شرکت‌کننده وارد کردیم، که در مجموع شامل 7654 بزرگسال مبتلا به سرطان بودند. دو مطالعه فقط شامل مردان یا زنان بودند؛ همه مطالعات دیگر شامل هر دو جنسیت بودند. اکثر مطالعات افراد مبتلا به سرطان‌های پستان، ریه، سر و گردن، کولورکتال، سرطان پروستات، یا چندین نوع از این تشخیص‌ها را وارد کردند؛ برخی از مطالعات افراد را با گستره وسیع‌تری از تشخیص سرطان وارد کردند. ده مطالعه بر مداخلات غربالگری تکی متمرکز بودند، در حالی که 16 مطالعه باقی‌مانده، مداخلات غربالگری را همراه با اقدامات هدایت‌شده ارزیابی کردند. طیف وسیعی از ابزار‌های مداخله مورد استفاده قرار گرفت، و توسط نویسندگان مطالعه به‌صورت غربالگری کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (HRQoL)، غربالگری دیسترس، ارزیابی نیاز‌ها، یا ارزیابی علائم بیوسایکوسوشال (biopsychosocial) یا به‌زیستی کلی ‌توصیف شد. در 13 مطالعه، غربالگری به‌صورت یک پرسشنامه خود-گزارشی انجام شد، در حالی که در 13 مطالعه باقی‌مانده یک مداخله‌گر، غربالگری را از طریق مصاحبه یا ارزیابی مداد-کاغذ انجام داد. غربالگری‌های مداخله‌ای در مطالعات، از 1 تا 12 بار، بدون پیگیری یا با پیگیری از 4 هفته تا 18 ماه پس از اولین غربالگری مداخله‌ای انجام شد. ما خطر سوگیری را برای هشت RCT بالا، برای پنج RCT پایین و برای پنج RCT باقی‌مانده نامشخص ارزیابی کردیم. نگرانی‌های زیادی در مورد NRCTها وجود داشت (1 = مطالعه خطر بحرانی (critical risk)؛ 6 = مطالعات خطر جدی؛ 1 = خطر نامشخص).

با توجه به ناهمگونی قابل‌توجه در چندین مداخله و ویژگی‌های مطالعه، ما نتایج را برای اکثر شواهد به‌صورت روایتی گزارش کرده‌ایم.

در سنتز روایتی از تمام مطالعات وارد شده، ما برای اثر غربالگری بر HRQoL (20 مطالعه) شواهدی را با قطعیت بسیار پایین یافتیم. از این مطالعات، هشت مطالعه اثرات مطلوبی را از غربالگری در چندین حیطه HRQoL یافتند، و 10 مطالعه تاثیری را از غربالگری نیافتند. یک مطالعه عوارض جانبی را نشان داد و آخرین مطالعه نتایج کمّی (quantitative) را ‌گزارش نکرد. ما شواهدی را با قطعیت بسیار پایین برای اثر غربالگری بر دیسترس یافتیم (16 مطالعه). از این مطالعات، دو مورد اثرات سودمندی را از غربالگری یافتند، و 14 مورد اثری را از غربالگری نیافتند. ما قطعیت کلی شواهد مربوط به تاثیر غربالگری را بر HRQoL بسیار پایین قضاوت کردیم. ما شواهدی را با قطعیت بسیار پایین در مورد اثر غربالگری بر نیاز‌های مراقبتی یافتیم (7 مطالعه). از این مطالعات، سه مورد اثرات سودمندی از غربالگری برای چندین حیطه نیاز‌های مراقبتی یافتند، و دو مورد اثری را از غربالگری نیافتند. یک مطالعه عوارض جانبی را نشان داد و آخرین مطالعه نتایج کمّی (quantitative) را ‌گزارش نکرد. ما سطح کلی شواهد مربوط به تاثیر غربالگری را بر HRQoL بسیار پایین قضاوت کردیم. هیچ یک از مطالعات به‌طور خاص عوارض جانبی غربالگری را ارزیابی و گزارش نکردند. با این حال، سه مطالعه اثرات نامطلوب غربالگری را، از جمله QoL پایین‌تر، نیاز‌های برآورده نشده بیشتر، و رضایت کمتر گزارش کردند.

سه مطالعه توانستند در یک متاآنالیز وارد شوند. این متاآنالیز هیچ اثر مثبتی را از مداخله غربالگری بر HRQoL در افراد مبتلا به سرطان (تفاوت میانگین (MD): 1.65؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.83- تا 8.12؛ 2 RCT؛ 6 ماه پیگیری)؛ دیسترس (MD: 0.0؛ 95% CI؛ 0.36- تا 0.36؛ 1 RCT؛ 3 ماه پیگیری) یا نیاز‌های مراقبتی (MD: 2.32؛ 95% CI؛ 7.49- تا 12.14؛ 2 RCT؛ 3 ماه پیگیری) نشان نداد. با این حال، همه این مطالعات یک مداخله غربالگری خاص (CONNECT) را در افراد مبتلا به سرطان کولورکتال ارزیابی کردند.

در مطالعاتی که امکان شناسایی برخی از اثرات وجود داشت، هیچ ارتباط مجددی بین ویژگی‌های مداخله و اثربخشی مداخلات غربالگری یافت نشد.