در این بررسی اجمالی هشت مرور را وارد کردیم: پنج مرور کاکرین (شامل 33 کارآزمایی) و سه مرور غیر-کاکرین (شامل 11 کارآزمایی). سه مرور (تمامی مرورهای کاکرین) دارای خطر پائین در تمامی حوزه‌های ROBIS در فاز 2 و به‌طور کلی دارای خطر پائین سوگیری (bias) بودند. پنج مرور باقیمانده در حوزه 4 از فاز 2 در معرض خطر بالا قرار گرفتند زیرا ارزیابی «خطر سوگیری» به طور خاص بررسی نشده و در نتایج و نتیجه‌گیری‌های این مرور مورد بحث قرار نگرفتند. کارآزمایی‌هایی که در این مرورها وارد شدند، هم از نظر حجم نمونه و هم از نظر خطر سوگیری، متفاوت بودند. مداخلات با مراقبت معمول مقایسه شدند.

شواهدی با کیفیت متوسط نشان داد که تست‌های پروتئین واکنشی-C یا CRP قابل انجام در بالین بیمار (point-of-care testing) (خطر نسبی (RR): 0.78؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.66 تا 0.92؛ 3284 شرکت‌کننده، 6 کارآزمایی)، تصمیم‌گیری مشترک (نسبت شانس (OR): 0.44؛ 95% CI؛ 0.26 تا 0.75؛ 3274 شرکت‌کننده، 3 کارآزمایی؛ RR: 0.64؛ 95% CI؛ 0.49 تا 0.84؛ 4623 شرکت‌کننده، 2 کارآزمایی؛ تفاوت خطر (risk difference): 18.44-؛ 95% CI؛ 27.24- تا 9.65-، 481,807 شرکت‌کننده، 4 کارآزمایی)، و مدیریت هدایت شده توسط پروکلسی‌تونین (procalcitonin) (OR تعدیل ‌شده: 0.10، 95% CI؛ 0.07 تا 0.14؛ 1008 شرکت‌کننده، 2 کارآزمایی) احتمالا تجویز آنتی‌بیوتیک را در طبابت بالینی کاهش می‌دهند. شواهدی را با کیفیت متوسط یافتیم که مدیریت هدایت شده با پروکلسی‌تونین احتمالا تجویز آنتی‌بیوتیک را در بخش‌های اورژانس کاهش می‌دهد (OR تعدیل ‌شده: 0.34؛ 95% CI؛ 0.28 تا 0.43؛ 2605 شرکت‌کننده، 7 کارآزمایی). تاثیر کلی این مداخلات کوچک بود (تعداد کمی از مداخلات به کاهش بیش از 50% در تجویز آنتی‌بیوتیک دست یافتند، اکثرا حدود یک‌-چهارم یا کمتر)، اما این میزان احتمالا از نظر بالینی مهم باشد.

تصمیم‌گیری مشترک در مقایسه با مراقبت معمول احتمالا تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در مشاوره مجدد برای همان بیماری ایجاد می‌کند (RR: 0.87؛ 95% CI؛ 0.74 تا 1.03، 1860 شرکت‌کننده، 4 کارآزمایی، شواهد با کیفیت متوسط)، و ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت از نظر رضایت بیمار بر جای بگذارد (RR: 0.86؛ 95% CI؛ 0.57 تا 1.30، 1110 شرکت‌کننده، 2 کارآزمایی، شواهد با کیفیت پائین). به‌طور مشابه، تست CRP احتمالا تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر رضایت بیمار (RR: 0.79؛ 95% CI؛ 0.57 تا 1.08؛ 689 شرکت‌کننده، 2 کارآزمایی، شواهد با کیفیت متوسط) یا بر مشاوره مجدد (RR: 1.08؛ 95% CI؛ 0.93 تا 1.27؛ 5132 شرکت‌کننده، 4 کارآزمایی،، شواهد با کیفیت متوسط) داشته باشد. مدیریت هدایت شده با پروکلسی‌تونین در مقایسه با مراقبت معمول، منجر به تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در شکست درمان در طبابت بالینی می‌شود (OR تعدیل ‌شده: 0.95، 95% CI؛ 0.73 تا 1.24، 1008 شرکت‌کننده، 2 کارآزمایی، شواهد با کیفیت متوسط)، با این حال در مقایسه با مراقبت معمول، احتمالا شکست درمان را در بخش اورژانس کاهش می‌دهد (OR تعدیل ‌شده: 0.76؛، 95% CI؛ 0.61 تا 0.95؛ 2605 شرکت‌کننده، 7 کارآزمایی، شواهد با کیفیت متوسط).

سطح کیفیت شواهد مربوط به مداخلات متمرکز بر موارد آموزش پزشک و حمایت از تصمیم‌گیری در مورد کاهش تجویز آنتی‌بیوتیک در طبابت بالینی، پائین یا بسیار پائین بود (هیچ نتیجه تجمعی گزارش نشد) و نتایج کارآزمایی بسیار ناهمگون بودند، بنابراین قادر به نتیجه‌گیری در مورد اثرات این مداخلات نبودیم. استفاده از تست تشخیص سریع ویروسی در بخش اورژانس ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت بر تجویز آنتی‌بیوتیک داشته باشد (RR: 0.86؛ 95% CI؛ 0.61 تا 1.22، 891 شرکت‌کننده، 3 کارآزمایی، شواهد با کیفیت پائین) و می‌تواند منجر به تفاوتی اندک تا عدم تفاوت در مشاوره مجدد شود (RR: 0.86؛ 95% CI؛ 0.59 تا 1.25، 200 شرکت‌کننده، 1 کارآزمایی، شواهد با کیفیت پائین).

هیچ یک از کارآزمایی‌هایی که در این مرورها وارد شدند، مدیریت هزینه‌های درمان ARI یا هر گونه عوارض مرتبط را با نوع مداخله گزارش نکردند.