سوال مطالعه مروری
ما شواهد مربوط به تاثیراتی را که سمعکها بر زندگی روزمره در بزرگسالان مبتلا به کمشنوایی خفیف تا متوسط دارند، مرور کردیم. به موارد زیر توجه کردیم: (1) توانایی فرد برای مشارکت در موقعیت‌های روزمره، (2) کیفیت زندگی مرتبط با سلامت عمومی، (3) توانایی گوش دادن به دیگران، و (4) تاثیرات منفی مانند، درد یا مواجهه بیش از حد با صدا.
پیشینه
کمشنوایی بسیار شایع است و به بزرگسالان مبتلا به کمشنوایی ممکن است سمعکها پیشنهاد شوند. این دستگاه‌ها بلندی صدا را افزایش می‌دهند و ممکن است وضوح صداها را بهبود بخشند تا راحت‌تر شنیده شوند. هدف اصلی سمعکها کاهش تاثیر کمشنوایی و بهبود توانایی فرد برای مشارکت در زندگی روزمره است. اگرچه سمعکها شایع‌ترین تکنولوژی برای بزرگسالان مبتلا به کمشنوایی هستند و به‌طور گسترده استفاده می‌شوند، مشخص نسیت که چقدر سودمند هستند.
ویژگی‌های مطالعه
شواهد تا 23 مارچ 2017 به‌روز است. ما پنج مطالعه بالینی را شامل 825 بزرگسال مبتلا به کمشنوایی خفیف تا متوسط که به صورت تصادفی در گروه‌هایی که به آنها سمعک داده شد، به آنها سمعک داده نشد یا سمعک‌های دارونما (placebo) داده شد، قرار گرفتند پیدا کردیم. مطالعات شامل بزرگسالان پیر با میانگین سنی بین 69 تا 83 سال بودند. طول مدت مطالعات بین شش هفته تا شش ماه بود.
نتایج کلیدی
ما شواهدی را در سه مطالعه یافتیم که نشان می‌داد سمعکها تاثیر مثبت بزرگی در بهبود توانایی بزرگسالان مبتلا به کمشنوایی خفیف تا متوسط برای مشارکت در موقعیت‌های روزمره دارند. سمعکها تاثیر مثبت کوچکی در بهبود کیفیت زندگی مرتبط با سلامت عمومی، مانند بهزیستی (well-being) روحی، عاطفی، اجتماعی و فیزیکی و تاثیر بزرگی در بهبود توانایی گوش دادن به افراد دیگر دارند.
فقط یک مطالعه برای اندازه‌گیری آسیب‌های ناشی از سمعکها تلاش کرد. با این وجود هیچ کدام گزارش نشده‌اند.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهدی که نشان می‌دهد سمعکها توانایی مشارکت را در موقعیت‌های روزمره، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت عمومی و توانایی شنیداری بهبود می‌بخشند، متوسط در نظر گرفتیم. این بدان معنی است در حالی که به اندازه کافی اطمینان داریم مزایای گزارش شده برای سمعک واقعی است، این احتمال وجود دارد که اگر مطالعات بیشتری انجام شود، میزان این مزایا ممکن است متفاوت باشد. کیفیت شواهد برای آسیب‌ها را بسیار پائین درنظر گرفتیم ، زیرا فقط در یک مطالعه کوچک اندازه‌گیری شده بودند.
نتیجه‌گیری‌ها
ما دریافتیم که سمعکها توانایی بزرگسالان مبتلا به کمشنوایی خفیف تا متوسط را برای مشارکت در زندگی روزمره، کیفیت زندگی کلی آنها و توانایی آنها را برای گوش دادن به افراد دیگر بهبود می‌بخشند. اگر یک فرد بزرگسال مبتلا به کمشنوایی خفیف تا متوسط به دنبال کمک برای مشکلات شنوایی خود باشد، سمعکها یک گزینه بالینی موثر هستند. این مهم است که مطالعات آینده مزایا را به‌طور هم‌سو و سازگار اندازه‌گیری کنند و آنها را به‌طور جداگانه برای گروه‌های مختلف سنی و جنسیتی، سطوح افت شنوایی و انواع سمعکها گزارش دهند.
شواهد موجود نشان می‌دهد که سمعکها بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت خاص شنوایی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت عمومی و توانایی شنیداری در بزرگسالان مبتلا به کمشنوایی خفیف تا متوسط، موثر هستند. شواهد موجود، با تهیه گسترده سمعکها به عنوان خط-اول مدیریت بالینی در افرادی که به دنبال کمک برای مشکلات شنوایی خود هستند، سازگار است. در انتخاب مقیاس پیامدهای استفاده شده برای ارزیابی مزایای سمعکها، سازگاری بیشتری مورد نیاز است. مطالعات کنترل شده با دارونمای بیش‌تر ممکن است اطمینان ما را به تخمین‌های این تاثیرات افزایش دهند و مشخص کنند که آنها با توجه به سن، جنسیت، درجه کمشنوایی و نوع سمعک متفاوت هستند یا خیر.
مداخله بالینی اصلی برای کمشنوایی (hearing loss) خفیف تا متوسط، استفاده از سمعک (hearing aids) است. سمعکها به‌طور معمول برای افرادی که به دنبال کمک برای برطرف کردن مشکلات شنوایی هستند، پیشنهاد و متناسب می‌شوند. به وسیله تقویت و بهبود دسترسی به صداها و به خصوص صدای گفتار، هدف استفاده از سمعک، کاهش پیامدهای منفی کمشنوایی و بهبود مشارکت در زندگی روزمره است.
ارزیابی اثربخشی سمعک برای کمشنوایی خفیف تا متوسط در بزرگسالان.
متخصص اطلاعات گروه ENT کاکرین، پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی ENT، پایگاه ثبت مطالعات آنلاین کاکرین؛ MEDLINE؛ PubMed؛ EMBASE؛ CINAHL؛ Web of Science؛ ClinicalTrials.gov؛ ICTRP و منابع اضافی را برای کارآزمایی‌های منتشر شده و منتشر نشده جست‌وجو کرد. تاریخ جست‌وجو، 23 مارچ 2017 بود.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) از سمعکها که کنترل فعال یا غیر-فعال را در بزرگسالان مبتلا به کمشنوایی خفیف تا متوسط مقایسه کردند.
ما از روش‌های استاندارد روش‌شناسی مورد انتظار کاکرین استفاده کردیم. پیامدهای اولیه در این مرور، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت خاص شنوایی و عوارض جانبی درد بودند. پیامدهای ثانویه، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، توانایی شنیدن و عوارض جانبی کمشنوایی ناشی از سرو‌صدا بودند. ما برای ارزیابی کیفیت شواهد مربوط به هر پیامد از سیستم درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) استفاده کردیم، که به صورت ایتالیک آمده‌اند.
پنج مورد RCT را با مجموع 825 شرکت‌کننده وارد کردیم. مطالعات در آمریکا و اروپا انجام، و بین سال‌های 1987 و 2017 منتشر شدند. خطر سوگیری (bias) در مطالعات متفاوت بود. به دلیل عدم وجود یا ناکافی بودن کورسازی، بیش‌تر مطالعات خطر پائین سوگیری انتخاب، گزارش‌دهی و ریزش نمونه و هم‌چنین خطر بالای سوگیری عملکرد و تشخیص داشتند.
تمام شرکت‌کنندگان مبتلا به کمشنوایی خفیف تا متوسط بودند. میانگین سنی در تمام پنج مطالعه بین 69 تا 83 سال بود. طول مدت مطالعات بین شش هفته تا شش ماه متغیر بود.
سمعک تاثیر مثبت بزرگی بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت خاص شنوایی داشت که با مشارکت در زندگی روزانه به عنوان واحد اندازه‌گیری و با استفاده از پرسش‌نامه Hearing Handica برای سالمندان (HHLE، طیف نمره از 1 تا 100) در مقایسه با وضعیت بدون کمک/درمان دارونما (placebo) مورد ارزیابی‌قرار گرفت (تفاوت میانگین (MD): 26.47-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 42.16- تا 10.77-؛ 722 شرکت‌کننده؛ سه مطالعه؛ شواهد با کیفیت متوسط).
سمعک تاثیر مثبت کوچکی بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت عمومی داشت (تفاوت میانگین استاندارد شده (SMD): 0.38-؛ 95% CI؛ 0.55- تا 0.21-؛ 568 شرکت‌کننده؛ دو مطالعه؛ شواهد با کیفیت متوسط). سمعک تاثیر مثبت بزرگی بر توانایی شنیدن داشت (SMD: -1.88؛ 95% CI؛ 3.24- تا 0.52-؛ 534 شرکت‌کننده؛ دو مطالعه؛ شواهد با کیفیت متوسط).
عوارض جانبی فقط در یک مطالعه (48 شرکت‌کننده) اندازه‌گیری شده و هیچ کدام گزارش نشدند (شواهد یا کیفیت بسیار پائین).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.