دو RCT را در مورد بررسی قطع مصرف داروهای آنتی‌هیپرتانسیو در 2490 شرکت‌کننده وارد کردیم. ناهمگونی بالینی قابل توجهی بین مطالعات وارد شده وجود داشت، بنابراین داده‌ها را برای پیامد اولیه خود ترکیب نکردیم. به‌طور کلی، کیفیت مطالعات وارد شده بالا و سطح خطر سوگیری پائین بود. هیچ یک از این مطالعات دمانس شایع را بررسی نکردند.

یک مطالعه عدم-مصرف داروهای آنتی‌هیپرتانسیو قبلی را به مدت هفت روز پس از بروز سکته مغزی حاد ارزیابی کرد. وضعیت شناخت با استفاده از telephone Mini-Mental State Examination (t-MMSE) و Telephone Interview for Cognitive Status (TICS-M) در 90 روز به عنوان یک پیامد ثانویه ارزیابی شد. در شرکت‌کنندگانی که داروهای آنتی‌هیپرتانسیو را کنار گذاشتند، در مقایسه با افرادی که مصرف آنها را ادامه دادند، میانگین نمره t-MMSE به میزان 1.0 امتیاز بالاتر (95% فاصله اطمینان (CI): 0.35 تا 1.65؛ 1784 شرکت‌کننده) و میانگین نمره TICS-M به میزان 2.10 امتیاز بالاتر (95% CI؛ 0.69 تا 3.51؛ 1784 شرکت کننده) گزارش شد. با این حال، در هر دو مورد به دلیل وجود خطر سوگیری، غیر-مستقیم بودن و شواهد به دست آمده از فقط یک مطالعه منفرد، شواهد با کیفیت بسیار پائین بودند. مطالعه دیگر مبتنی بر جامعه بوده و شرکت‌کنندگانی را با اختلال شناختی خفیف وارد کرد. قطع مصرف دارو به مدت 16 هفته طول کشید. عملکرد شناختی با استفاده از ترکیبی از حداقل پنج آزمون از شش آزمون شناختی ارزیابی شد. هیچ شواهدی مبنی بر وجود تفاوت در مقایسه شرکت‌کنندگانی که مصرف داروهای آنتی‌هیپرتانسیو را کنار گذاشتند و بیمارانی که آن را ادامه دادند، وجود نداشت (تفاوت میانگین (MD): 0.02 امتیاز؛ 95% CI؛ 0.19- تا 0.21؛ 351 شرکت‌کننده). این شواهد از کیفیت پائینی برخوردار بود و به دلیل خطر سوگیری و شواهد حاصل از فقط یک مطالعه، تنزل داده شد.

در یک مطالعه، پس از هفت روز قطع مصرف دارو، فشار خون سیستولیک 9.5 میلی‌متر جیوه بالاتر (95% CI؛ 7.43 تا 11.57؛ 2095 شرکت‌کننده) و فشار خون دیاستولیک 5.1 میلی‌متر جیوه بالاتر (95 CI؛ 3.86 تا 6.34؛ 2095 شرکت کننده) در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل بود. این شواهد کیفیت پائینی داشت، که به دلیل غیر-مستقیم بودن کاهش یافت، زیرا داده‌ها باید در چارچوب مطالعه گسترده‌تری تفسیر شوند که به تجویز گلیسریل تری‌نیترات یا عدم تجویز آن پرداخت، و شواهد از یک مطالعه منفرد به دست آمد. در مطالعه دیگر، فشار خون سیستولیک تا 7.4 میلی‌متر جیوه (95% CI؛ 7.08 تا 7.72؛ 356 شرکت‌کننده) و فشار خون دیاستولیک تا 2.6 میلی‌متر جیوه (95% CI؛ 2.42 تا 2.78؛ 356 شرکت‌کننده) در گروه قطع مصرف دارو نسبت به گروه کنترل افزایش یافت. این شواهد با کیفیت متوسط بود، که علت تنزل درجه کیفیت، به دست آمدن شواهد از یک مطالعه اعلام شد. داده‌ها را برای مورتالیتی و حوادث قلبی‌عروقی ترکیب کردیم. هیچ شواهد واضحی مبنی بر تاثیر قطع مصرف داروهای آنتی‌هیپرتانسیو بر عوارض جانبی وجود نداشت، اگرچه احتمال افزایش حوادث قلبی‌عروقی در یک مطالعه بزرگ پس از سکته مغزی دیده شد (خطر نسبی تجمعی مورتالیتی: 0.88؛ 95% CI؛ 0.72 تا 1.08، 2485 شرکت‌کننده؛ و خطر نسبی حوادث قلبی‌عروقی: 1.29؛ 95% CI؛ 0.96 تا 1.72). برخی از پیامدهای از پیش تعیین شده مورد نظر (افتادن، بستری شدن در بیمارستان) گزارش نشدند.